Limon Çiçekleriii

Limon Çiçekleri 18. Bölüm

Batu Selçuk'un ailesiyle beraber ayrıldıktan sonra Lale daha fazla oyalanmadan bir an önce odasına çıkmak isterken bulmuştu kendini. Metin Bey yorulduğunu ve artık eve gitmek istediğini ilan edince, davet başlamadan önce kıyafetlerini odasında bırakan Derya'ya döküntüsünü toplamak için yardım etme bahanesiyle içeri kaçtı hemen. Merdivenlerden çıkarlarken Derya onun haline bakıp bakıp gülüyordu.

"Sakin olsana Lale basamakları beşer beşer çıkacaksın yakında."

"Sakinim zaten." dese de kesik kesik soluklanması söylediklerini yalanlıyordu.

"N'oldu, Batuş arar diye mi bu acelen?"

"Yoo." diye hemen inkara başvurmayı denedi Lale. "Ayakkabı ayağımı vuruyor, bir an önce çıkarmak istiyorum." Sözleri bittikten sonra Derya'nın suratına bakınca ikisi aynı anda gülmeye başladılar.

"Bu yalanlarını Hilda Teyze'ye sakla kızım, ben yutmam."

"Senin bana laf edecek halin var sanki. İki gün önce Turgut'un yanında bile durmaya katlanamayan Derya nereye kayboldu çok merak ediyorum gerçekten."

"Batu'nun dünyanın en sinir bozucu insanı olduğunu düşünen Lale nereye kaybolduysa oraya."

Derya'nın bu söylediğine verecek cevap bulamayan Lale sadece gülmekle yetindi.

Derya eşyalarını topladıktan sonra tekrar aşağı inmişler, Deryalar ve Melisler ailecek davetten ayrıldıktan sonra Lale yine koştur koştur odasına çıkmaya yeltenmişti ki onun bu acelesini fark eden babası tarafından durduruldu.

"Laloş hayırdır odana çıkmak için neden bu kadar acele ediyorsun?"

"Uykum geldi babacım ondan. Yarın erken kalkmam gerekecek zaten. Bugün olabildiğince erken yatayım bari."

Lemi Bey dikkatle bakıyordu kızına. "Yaaa..." dedi düşünceli bir sesle. "Çok uykun geldi demek?"

"Hı hı." diye başını salladı. Babasının bu konunun neden bu kadar üstüne düştüğünü anlamamıştı.

"İyi hadi git uyu bakalım."

"İzin verdin yani." dedi gülerek.

Ama onun aksine babası gülmüyordu. "Verdim evet. Hadi iyi geceler." dedi ciddiyetle.

Lale de kafası karışmış bir halde eve girdi. Babası bu akşam içkiyi fazla kaçırmıştı herhalde.

Koşar adımlarla merdivenlerden çıkıp odasına girdiğinde telefonun çaldığını duyunca kapıyı kapatıp telefonuna koştu hemen.

"Alo?"

"Lale sen hiç telefonunu duymaz mısın ya? Kaçıncı arayışım bu." diye sızlanan Batum'un sitemkar sesini duyunca güldü.

"Aşağıdaydım. Deryalar'la Melisler'i yolcu ediyordum ondan duymadım. Ben de sen kaç dakikadır aramayınca şu kapı çarpma olayından sonra yanına gelmediğim için bana kızdın sanmıştım."

"Kızdım zaten. Bütün akşam peşinde dolandım ama senin umurunda bile olmadı! Ama böyle beni kızdırarak kendinden uzak tutabileceğini sanmıyordun herhalde değil mi?"

Lale yine güldü. "Biraz gurursuz musun sen ne?"

"Evet biraz öyleyim galiba."

"Neredesin sen? Odada mısın?"

"Hayır. Bil bakalım neredeyim?"

"Yine 'aşağıdayım' deme!" diyerek hızla yatağından doğrulmuş pencereye koştu.