What If We Meet Again? | h.s.

~ deel 60 ~

P.O.V. Chloe

Harry en ik hebben nog lang gepraat maar jammer genoeg moest hij weg, zijn laatste stukje tour afmaken. Dat is best kut, dan heb ik hem net terug kan ik hem nog 4 weken niet zien maar ja ik heb eerder veel langer zonder hem gekund dus dat zal nu wel moeten lukken. Met zn allen lopen we naar de tour bus, waarbij ik stilletjes achter de groep loop. Ik baal er gewoon heel erg van dat ik Harry eindelijk weer terug heb en dan moet hij weer gaan. Aangekomen bij de bus geeft Amelia Niall een knuffel en Harry komt mijn kant op lopen. 'Hey gaat het?' vraagt hij en slaat en arm om mijn schouder. 'Ja gaat prima.' probeer is er zo goed gelovig uit te laten komen. 

'Oke is het raar als ik je niet geloof?' vraagt Harry en ik schud mijn hoofd. 'Oke wat is er aan de hand?' vraagt hij. 'Gewoon ik baal ervan dat je alweer gaat, ik heb je net terug en dan zie ik je 4 weken niet.' zeg ik teleurgesteld. 'Ja ik baal er ook van, maar op de tijden dat ik niets te doen heb  zal ik je altijd bellen of appen. Dat beloof ik je.' zegt Harry en steekt zijn pink uit, hij pinky promised mij het dan en snel daarna word er omgeroepen dat ze nu wel echt moeten vertrekken. 'Je moet gaan hazz.' zeg ik als hij me blijft knuffelen. Hij laat los en geeft me nog een zoen voordat hij de bus inloopt, kort zwaai ik naar hem en loop dan met Riley mee naar haar auto. 

Riley woont dichterbij dus dat is handiger dan dat Amelia zou moeten omrijden om mij thuis te brengen en het is best laat dus dit was wel de goeie oplossing. En eerlijk gezegd heb ik ook niet zo'n zin in Amelia, ik ben blij dat Harry en ik weer wat hebben maar ik vind het zeker niet chill dat ze me zomaar naar hier heeft gebracht. Ze had het op zn minst kunnen overleggen met mij, en in het moment dat Riley wou dat ik met Harry ging praten dacht ik even dat iedereen tegen me was gekeerd en dat was echt een kut gevoel. 

Met de radio zachtjes aan leun ik met mijn hoofd tegen het autoraam aan en ben ik mijn eigengedachten verzonken. Het is erg stil in de auto maar dat vind ik nu niet heel erg, er is vandaag best veel gebeurd en van dit alles ben ik ook best moe geworden. Langzaam vallen mijn ogen dan ook dicht en al snel ben ik weg.

'Chloe chloe!' wordt er geroepen waardoor ik wakker word. Ik kijk verward om me heen en zie dat ik in de auto van Riley zit voor mijn huis, 'Dankje voor het thuis brengen.' zeg ik met een slaap stem en loop snel mijn huis binnen. Ik groet Bailey, ga snel naar de wc en ren dan naar boven en stap daar in mijn pyjama waarna ik mijn eerlijk grote bed lig. En binne de korste keren lig ik in een diepe slaap. 

Ik word wakker geblaft door Bailey die beneden waarschijnlijk weer iets ziet, ik roep een keer zijn naam en probeer dan verder te slapen maar mijn ogen gaan wijd open als ik een harde deurbons van beneden hoor afkomen. En snel volgen meerdere bonzen op de deur, doodsbang zit ik op mijn bed niet wetend wat ik moet doen. Ik pak mijn telefoon en bel Harry maar al snel genoeg kom ik erachter dat hij niet gaat opnemen, ik hoor nu ook beneden voetstappen dus besluit ik jake een appje te sturen met 'help' erin. 

Ik stap van mijn bed af en pak onder mijn bed een honkbalknuppel vandaan, ik adem een keer heel diep in en uit en loop dan naar de deur en trek hem open. De hele tijd kijk ik om me heen of degene die in mijn huis is ergens achter me staat. Ik loop zo stil mogelijk van mijn trap af en blijf onderaan de trap staan, als ik door een spleetje van de deur kijk zie ik een aardig dikke man die dingen in mijn huis sloopt en sluw rondloop. Mijn hart klopt inmiddels in mijn keel, wanneer de man de deur voorbij is trek ik de deur open en loop zo zacht mogelijk naar de man die zijn rug naar mij heeft toe gedraaid. 

Als ik een halve meter bij hem vandaan ben haal ik uit met de honkbalknuppel en sla hem haard op zijn achterhoofd waardoor hij met een klap op de grond. Hij ademt nog wel kan ik zien maar bewusteloos is hij zeker weten, ik wil naar de televisie lopen waar de huistelefoon staat om de politie te bellen maar word met een harde knal tegen de muur aangeduwd. Het is een andere man zeker een paar kilo's dunner maar hij ziet er sterk uit. Zijn grote hand heeft zich gevormd om mijn nek waardoor ademen een stuk lastiger is, 'Laat me los.' zeg ik kill vanwege het feit dat ik bijna niet kan ademen.

Zoals ik al had verwacht laat hij me niet los, ik kijk om me heen om te zien of er nog meerdere mensen in mijn huis zitten. Als ik rondkijk zie ik Bailey in de hoek van de kamer zitten en is hevig aan het piepen. 'Laat me los!' roep ik nu naar de vent die me vastheeft en als hij geen kik geeft, haal ik mijn knie omhoog recht in zijn ballen. Alleen hij blijft me recht in mijn ogen aankijken, zijn hand drukt meer mijn keel dicht en hou het moeilijk met ademen. 'Wat wil je van me?' vraag ik zo zelfverzekerd mogelijk. 'Al jou belangrijke bezittingen meisje.' zegt de man met een zware stem. 'Nee.' zeg ik vastbesloten. Zijn hand gaat naar zijn shirt en doet zijn shirt een stukje omhoog en zie daar een mes in zijn broek steken.