What If We Meet Again? | h.s.

~ deel 14

P.O.V.   CHLOE

Milou is al weg en Harry is naar mij gekomen en ik ga vragen wat ik moet gaan doen met Milou. 'Harry vraagje.....' zeg ik en hij kijkt me verwachtingsvol aan. 'Oke dit moet je tegen niemand vertellen maar sinds 3 maanden weet ik dat Milou heel slecht in dr vel zit en nu denk ik ook depressief is. Maar ik weet niet of ik het tegen haar ouders moet vertellen of tegen de vriendengroep, ik weet niet wat ik moet doen.' vertel ik. 'Dat is kut om te horen, ik dek dat het verstandig is om naar haar ouders te gaan ze weten hier vast raad mee.' geeft Harry me als advies. Ik hoor een geluid komen van mijn telefoon afkomen en zie dat Mason me belt, ik stap naar de gang en neem op. 'Mason, hoi wat is er?' 'Chloe er is iets ergs gebeurd....' opeens krijg ik een heel zenuwachtig gevoel in mijn buik. 'W-wat is er gebeurdd d-dan?' stotter ik, ik hoor een snik komen vanuit Mason. 'M-milou heeft vanochtend zelfmoord gepleegd.....' mijn telefoon valt uit mijn hand en de tranen stromen met vaart over mijn wangen, ik zak door mijn knieën en val op de grond. Even later voel ik 2 sterke armen om me heen en tilt me op en geeft me een stevige knuffel. Als de tranen minder zijn geworden vertel ik het verhaal, 'Mase belde me op, v-vannochtend i-s heeft M-milou z-zelfmoord gepleegd.' zeg ik zacht tegen zijn schouder aan. 'Jeetje Chlo, ik vindt dit zo erg voor je....' 

P.O.V.  HARRY

Ik pak de armen van Chloe die om mijn middel liggen en leg ze in mijn nek, daarna pak ik haar heupen beet en til haar op. Ik loop naar de bank er ga erop liggen en trek Chloe om me en langzaam glijden mijn handen steeds weer over haar gladde haren. Het rare is dat ik een raar gevoel in mijn buik heb maar het zal wel, ik moet daar nu niet over nadenken maar Chloe helpen. Ik hoor dat haar ademhaling rustig wordt wat betekent dat ze in slaap is gevallen, ik geef haar een kus op haar haar en probeer dan ook maar mijn ogen even dicht te doen. 

Opeens word ik wakker door een hard geluid en als ik goed luister is het mijn beltoon, snel druk ik op het rode knopje op mijn scherm en probeer onder Chloe uit te komen zonder dat ze wakker wordt, wat gelukkig lukt. Ik loop de keuken binnen en zie dat meerdere mensen mij hebben gebeld de belangrijkste twee zijn toch echt Niall en Kendall. Eerst bel ik Niall terug, 'Harry waar ben je?' hoor ik Nialls stem zeggen door de telefoon. 'Ik ben bij Chloe, wat dan?' 'Gast we moeten werken vandaag.' zegt hij wat geirriteerd. 'Sorry man zeg maar dat ik niet kan komen, Chloe heeft me nu hard nodig. Ik leg het je nog wel uit.' 'Oke prima, doe de groetjes aan haar.' 'Ja doei.' zeg ik en hang op. Daarna bel ik ook gelijk Kendall, 'Hey schatje, sorry dat ik niet ben komen opdagen....' verontschuldig ik mezelf. 'Waar zit je dan de hele tijd?' vraagt ze. 'Ik ben nu bij Chloe, ze heeft het even heel zwaar en ze heeft me nu nodig, ik leg het nog wel een keer uit. Maar ik kom morgen naar je toe, oke?' vraag ik. 'Ja prima Harry, tot morgen.' zeg ze en hangt op. 'Je hoeft niet te blijven, je moet naar Kendall ze is ten slotte wel je vriendin.' zegt Chloe die de keuken in komt lopen. 'Nee zij kan nu wel wachten, ik moet je nu steunen.' zeg ik en omhels haar. 

'Oke dus als je me nodig hebt bel me gelijk, ja?' vraag ik wanneer ik naar huis moet. 'Ja komt goed, slaapwel Harry.' zeg ze, ik stapmijn auto in en zwaai nog 1 keer voordat ik wegrij. 

P.O.V  CHLOE

Het is allemaal mijn schuld als ik eerder tegen iemand had gezegd dat ze depressief was, had ze nu nog geleefd en had ze hulp gekregen. Hoe moet ik in vredes naam tegen de groep vertellen dat ik het wist, dat ik wist dat ze zich zo voelde, hoe moet ik in vredes naam leven zonder haar ze was mijn beste vriendin en nu is ze gewoon, uit het niets, ik heb geen eens afscheid kunnen nemen. Hoe moet ik dit tegen haar ouders gaan vertellen ik heb advies van iemand nodig en weet precies van wie. 'Hey mama.' probeer ik zo enthousiast mogelijk te zeggen. 'Hey lieverd hoe is het?' vraagt mijn moeder lief. 'Het gaat eigenlijk niet zo goed en ik mis jullie heel erg.' zeg ik met een brok in mijn keel. 'Wij missen je ook heel erg we komen over een paar dagen naar huis hoor lieverd, maar wat is er dan?' 'Milou heeft zelfmoord gepleegd en het is allemaal mijn schuld. ' zeg ik snikkend. 'Ohmy- wat erg Clo, maar waarom jou schuld?' 'Ik wist al 3 maanden lang dat ze depressief was, ik had het er vandaag met Harry een vriend van me erover dat ik het tegen haar ouders moest vertellen. En toen daarna belde Mason een paar uur geleden met het nieuws dat ze zelfmoord heeft gepleegd.' 'Lieverd dat is jou schuld helemaal niet, je bent er voor haar geweest en het is goed dat je van plan was het haar ouders te vertellen maar je bent er voor haar geweest.' zegt mijn moeder en haar woorden kalmeren me een beetje. 'Bedankt mam, ik moet gaan ik hoop je snel weer te zien.' zeg ik sneu. 'Ja lieverd ik ben over 2 dagen terug en papa over 4 dagen, ik hou van jou.' 'Ik ook van jou.' zeg ik en hang dan op.