~ deel 29 ~

227 4 0
                                    

P.O.V Chloe

'Sorry dat ik je hebt achtergelaten gister, ik hadden moeten kijken of je er wel in zat.' verontschuldigt Harry zich. 'Het is oke en eerlijk gezegd vond ik het wel chill om even tijd voor mezelf te hebben.' geef ik toe. 'Maar ik wou het ergens over hebben met je.' begin ik, ik kijkt me aan als teken dat ik verder kan praten. 'Uhm ik zat gister dus op twitter en zag een aantal tweets van je fans dat er een liedje is uitgekomen van jou die eigenlijk niet hoort uit te komen.' probeer ik te formuleren en ik zie vanzelf al dat zijn gezicht wit wegtrekt. 'Maar dat is nog niet het ergste ik heb het liedje geluisterd en de tekst goed opgeslagen toen ben ik naar andere liedjes gaan zoeken die je ook hebt geschreven voor het take me home album. Het kwam er in ieder geval op neer dat ik het gevoel heb dat het niet lekker met je gaat, of wel?' vraag ik.

Ik kijk recht in zijn ogen en zie dat er tranen uitglijden, ik heb hem eigenlijk nog nooit zien huilen en eerlijk gezegd vind ik het verschrikkelijk om hem zo te zien. Ik kruip gelijk naar hem toe en sla dan mijn armen om hem heen, hij gaat rechter op zitten zodat ik hem beter kan knuffelen. Ik trek me weer weg uit de knuffel en pak zijn gezicht vast en veeg dan met mijn duimen de tranen weg. Daarna ga ik naast hem liggen en sla ik een arm om hem heen en hij schuift dichter naar me toe zodat zijn hoofd tegen mij aanligt. 'Wil je er wat over vertellen?' vraag ik voorzichtig.

'De laatste tijd voel ik me gewoon zo klote, het lijkt alsof het niet lukt om ooit blij te zijn. Ik zet altijd een glimlach op voor de fans want die hoeven niet te weten hoe ik me voel. Maar ik voel me zo slecht, ik voel niks, helemaal niks de enige manier om wat de voelen is om mezelf verdrietig te krijgen.' zegt hij tussen het snikken door. 'Hoelang voel je je al zo?' vraag ik hem. 'Nou al best wat weken en het lijkt ieder dag een stukje erger te gaan.' zegt hij zacht. Het is verschikkelijk om hem zo te zien, 1 ding ik zeker ik ga hem helpen om beter te worden boeit me niet hoelang het gaat duren. Ookal gaan we misschien uit elkaar wat ik niet hoop ga ik voor hem zorgen. Het kutte is dat hij nu midden in een tour zit dus hem mee naar huis nemen is geen optie. Ik hou hem stevig vast en zo houd ik me even stil voor een moment.

'Harry...' begin ik terwijl overeind ga zitten. 'Ik ga er alles aan doen om jou beter te voelen oke? Ik ben er voor je en je kan altijd naar me toe komen.' zeg ik en kijk hem aan. Hij slaat zijn ogen neer en ik zie dat hij het zwaar heeft. Al snel stromen de tranen weer over zijn wangen. 'Baby.' breng ik uit en geef hem dan een knuffel, ik hou hem stevig vast misschien bang dat hij los laat. 'Ik hou van je.' zeg ik en een tijdje is het stil. 'Ik hou ook van jou, je bent geweldig chlo.' zeg hij na een tijdje. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht, daarna veeg ik de tranen op zijn gezicht weg.

'Hazz kom we gaan slapen.' zeg ik en ga onder de dekens liggen. Hij gaat ook goed liggen en draait zijn rug naar me waardoor ik naar hem schuif en een arm om hem heen sla. Ik leg mijn hoofd in zijn nek en val al snel in slaap.

Ik word wakker door mijn telefoon die afgaat, ik doe met moeite mijn ogen en neem dan op. 'Hallo, met Chloe.' zeg ik. 'Ha meisje, het is oma. Jij komt vandaag toch naar mij?' vraagt ze in het nederlands waardoor ik even moet omschakelen naar een andere taal. 'Ja ja dat klopt oma.' 'Oke hoelaat?' 'Uhm ik denk rond een uur of 3.' 'Oke dan weet ik dat, tot vanmiddag lieve schat.' En daarna hangt ze op, als ik kijk hoelaat het is verlaat een zucht mijn mond. Het is pas 8 uur, dus ga ik weer goed liggen tegen Harry aan en probeer dan verder te slapen.

Weer word ik wakker door Harry die de hele tijd aan het draaien is. Ik besluit maar uit bed te gaan want zo kan ik niet verder slapen. Ik loop naar dr badkamer en poest daar mijn tanden en was ik mijn gezicht, ik doe wat make up op en loop naar naar mijn koffer. Ik pak daar als gewoonlijk een jeans uit en een dikke trui want ik nederland is het altijd koud. Daarna maak ik Harry wakker want we moeten nog onbijten. 'Hazz.' zeg ik zacht maar geen reactie. 'Baby.' zeg ik harder en schud aan hem, zijn ogen schieten gelijk open. Een zucht verlaat zijn mond en wrijft in zijn  ogen, 'We moeten zo ontbijten.' zeg ik en loop naar een stoel waar ik wat op instagram scroll.

Na een tijdje komt Harry de badkamer uit en nog steeds heeft hij wat opgezwollen ogen van het huilen gister. 'Uhm om 2 uur ga ik naar mijn oma toe, ga je mee of blijf je hier om iets anders te doen?' vraag ik en stiekem hoop ik dat hij meegaat maar ik snap het als hij liever hier wilt blijven. 'Ik denk dat ik hier blijf misschien gaan we Amsterdam nog even in, sorry.' Geeft hij toe. 'Geeft niet geniet maar van een dagje niets doen.' Zeg ik en geef hem een kus, waarna ik wegloop. 'Hey!' roept Harry als ik wegloop, ik draai me om en kijk hem vragend aan. 'Ik wil wel iets maar dan alleen een kusje, ik heb je bijna niet kunnen zoenen op tour.' zegt hij met een pruillipje. Ik stap op hem af en blijf met mijn hoofd een paar centimeters can zijn gezicht af, wanneer hij mij wilt zoenen dijns ik terug  naar achter om hem te irriteren. Hij moppert wat waarna hij zijn zin krijgt, ik druk mijn lippen op de zijne en na een tijdje gaat zijn tong over mijn lip en snel open ik mijn mond.

What If We Meet Again? | h.s.Where stories live. Discover now