What If We Meet Again? | h.s.

~ deel 9 ~

P.O.V  CHLOE

'Maar voel je wat voor hem?'

'Misschien.' mompel ik. 'Sorry wat zei je?' 'Misschien.' zeg ik dan duidelijker. 'Wacht ik heb een ja of een nee nodig.' zegt Niall. 'Ja denk ik, ik weet het niet. Ik ken hem pas net maar het voelt heel goed om bij hem te zijn, maar liefde brengt alleen maar gezeik dus hou ik het liever voor mezelf.' vertel ik. 'Oeh yes yes jullie zouden zo'n goed koppel zijn!' zegt Niall overenthousiast. 'Oh en we komen over 2 minuten aan bij het hotel waar veel fans voor staan, Paul onze bodyguard staat dan op ons te wachten. Maar hou me maar vast aan mijn arm want misschien wordt je anders weggetrokken door fans en dan ben ik je kwijt. Oh en trouwens doe ook even je zonnebril anders ben je zo blind door de flitsen van de papparazi.' legt hij me uit. 'Zo een hele uitleg, ik zou best vermoeiend vinden als de hele dag mensen achter je aanlopen.' 'Ja klopt het kan vervelend zijn maar uiteindelijk zijn het onze fans. Alleen de fans komen zeg maar met gelijk een geote groep en dat voor beangstigend.' 'Ja snap ik wel, ik denk dan dat papparazi het irritantst is.' zeg ik. 'Ja klopt ze willen alles van je weten, ze fotograveren elke move die je maakt. Die mensen zijn gewoon vermoeiend en moeten op zoek naar een echte baan.'

De auto is geparkeert en we stappen allebei uit, gelijk komt Niall mijn kant opgelopen en steekt zijn hand uit die ik dan pak. Mijn zonnebril heb ik opgezet en we lopen door veel fans en papparazi heen, ik krijg veel opmerkingen en vragen naar mijn hoofd geslingerd. Ze vragen natuurlijk de standaard, "is dat je vriendin?" vraag  en ik krijg nog wat verwijten naar mijn hoofd geslingerd waar ik maar beter niet naar kan luisteren. Als we eindelijk binnen zijn vertelt Niall me het plan, Harry moet hier ergens beneden lopen dus kunnen wij naar boven naar hun hotelkamer en dan wachten we totdat hij naar boven komt en dan is het zo van suprise! We lopen naar de lift terwijl ik naar het grote gebouw aan het kijken ven waar ik nou precies in sta, in 1 gang is een stelletje heel klef aan het doen. En als ik goed kijk is het..... Harry met een bruin harig slank meisje. Een grote steek jaloezie gaat door me heen en snel kijk ik weg en stap de lift in.

We zitten nu een halfuur op de hotelkamer nog steeds wachtend op Harry, ondertussen hebben de jongens zich voorgesteld en hebben we elkaar wat beter leren kennen. Opeens hoor ik de deur open gaan en zie Harry in de deuropening staan, ik sta gelijk op en loop naar hem toe en geef hem een knuffel. Eerst blijft hij stijf staan maar knuffelt me daarna terug, hij pakt me bij mijn schouders en duwt me wat naar achter zodat hij me kan aankijken. 'Wat doe jij hier nou?' zegt hij enthousiast. 'Nou verassing ik kom je opzoeken want ik miste wel in LA.' 'Ik heb jou ook gemist, maar hoe heb je dit geregeld.' vraagt hij. 'Nou toen jij op de wc zat heb ik Nialls nummer opgezocht en hebben we wat gecontact en zo ben ik hier gekomen.' vertel ik hem.

Inmiddels is het al avond en lig ik in bed, we liggen met zn allen dus op de hoogste verdieping wel samen maar we hebben eigen kamers en een gezamenlijke woonkamer en keuken. Ik heb het hier ook aardig naar mijn zin, de jongens zijn aardig en ik ben nu bij Harry. Maar ik ben al 3 uur aan het proberen om in slaap te komen en het lukt maar niet, ik besluit maar op te staan en water te halen in de keuken. Als ik bij de keuken ben aangekomen zie ik een schaduw van een persoon wat me een beetje laat schrikken maar als ik dichterbij kom zie ik dat het Harry is. 'Hey kan je niet slapen?' vraag ik aan hem. Hij draait zich om en kijkt me aan, 'Nee klopt ik kan niet slapen, jij ook?' vraagt hij en ik knik. Ik ga op het aanrecht zitten terwijl Harry een broodje Nutella voor zichzelf aan het maken is.

'Wie was dat vanmiddag?' vraag ik en hij kijkt me raar aan. 'Ik zag je wel, je stond ze zoenen met een bruin harig meisje beneden in een gang.' zegt ik. 'Oh euhm dat is Kendall.' 'Hebben jullie iets?' vraagt ik teleurgesteld. 'Nee we hebben niets, het is ingewikkeld zeg maar.' ik knik en ga er verder niet op in. 'Ik denk dat ik maar eens ga proberen te slapen.' zeg ik en spring van het aanrecht af. 'Slaaplekker.' Zegt hij en ik loop terug naar mijn slaapkamer, als ik daar ongeveer 5 minuten voor me lig uit te staren zie ik iemand mijn kamer binnen lopen en naast me in bed kruipen. 'Ik kan echt niet slapen, vindt je het erg als ik naast je kom liggen?' vraagt de zware stem van Harry. 'Tuurlijk mag je bij mij komen liggen.' zeg ik, hij gaat op zijn rug liggen en ga met mijn hoofd boven op zijn borst liggen en val al snel genoeg in slaap.