~ deel 27 ~

243 6 0
                                    

P.O.V. Chloe

Door allemaal geroep wordt ik wakker, ik rol iets naar de rechts maar dat was niet zo'n goed plan want met een harde klap val ik op de grond. En als ik naar boven kijk zie ik Harry naar beneden kijken terwijl hij mij uitlacht, nou lekker opstaan dit. Ik sta op en loop dan naar de wc, daarna loop ik naar de "keuken" en pak een ontbijtkoek uit een bak. Daarna loop ik naar mijn koffer en pak daar een outfit uit. Ik pak wat ondergoed, een skinny jeans en sokken daarna loop ik naar Harry's koffer en daar pak ik een trui uit zijn koffer.

Al snel heb ik mezelf gedoucht en klaar om weg te gaan van de bus. Ik doe mijn schoenen en jas aan en stap dan uit de bus, eindelijk buitenlucht. Ik loop een rondje op het terrein totdat ik voel dat er iemand mijn hand vast pakt. Het is Harry, ik verstrengel onze vingers en zo lopen we in een chille stilte nog even door. Als we eenmaal binnen in het gebouw staan sleurt Harry me mee naar een soort kamer waar een bank en een opmaak tafel staat. Als de deur dicht is stapt hij op me af en trekt mee in een sterke knuffel, ik sla mijn armen ook om hem een en zo staan we een tijdje.

Hij trekt na een poosje terug uit de knuffel en kijkt me diep in mijn ogen aan, hij komt dichterbij met zijn hoofd en drukt dan zijn lippen op de mijne. Ik ga al snel mee, ik glij met mijn handen naar zijn nek en zijn handen liggen net boven mijn kont. Ik laat mijn tong over zijn lip glijden en snel krijg ik toestemming. We schrikken beide als we opeens geklop horen, we staan er ongemakkelijk bij als de deur wordt geopend. 'Oh sorry jongens maar je moet naar Lou Harry.' zegt Liam die al snel weer wegloopt, ik draai me om naar Harry en geef hem snel nog een kus voordat ik zijn handpak en hem meeneem naar Lou.

Ik ga op de bank zitten terwijl Harry in een stoel gaat zitten en binnen no time is Lou zijn haar aan het fixen. Harry heeft zijn telefoon er al bij gepakt, 'Trouwens Chloe dit heb ik je nog niet verteld maar we zijn bezig met het opnemen van een film dus in Nederland gaan ze ook filmen enzo.' vertelt Harry opeens. 'Aah dat is leukk!' zeg ik enthousiast, hij glimlacht naar me en scrollt dan weer verder op zijn telefoon. 

'Jongens over 2 minuten begint het concert dus lopen!' roept Paul door de kamer. De jongens staan allemaal op en even maak ik oog contact met Harry waarna ik als ik goed kijk zie dat hij tranen in zijn ogen heeft staan. Ik zou hem nu zo graag willen opvrolijken maar hij moet toch echt gaan zingen. Na zo'n 10 minuten komt Paul de kamer  weer binnen. 'Oke dames om kwart over 12 is het concert afgelopen, ik zou het erg warderen als jullie dan om 12 uur in de bus zitten dan kunnen we snel verder rijden naar België.' vertelt Paul en allemaal knikken we. 'Ik ga even een rondje lopen.' zeg ik waarna ik opsta en naar buiten loop.

Ik loop naar een park dichtbij, ik doe mijn oortje in en zet wat muziek aan. Nu eerlijk, ik haat om 24/7 bij mensen te zijn ik kan dan gewoon nooit even alleen zijn dus dit kan nog wel eens moeilijk gaan krijgen. Eigenlijk vindt ik het nu al kut de hele tijd met mensen zijn maar misschien moet ik vaker gewoon naar buiten gaan en de stad zien. Want ik ben nog helemaal naar een stad geweest in de andere landen, ik heb eigenlijk alleen maar in bus gezeten. Ik zet een ander liedje op en ga dan naar twitter al snel zie ik iets wat een beetje raar is. Een paar directioners hebben getweet over een 'nieuw liedje wat Harry heeft geschreven' ik klik de link aan die bij de tweet staat en luister dan naar het nummer don't let me go.

Na zo'n 3 minuten is het liedje afgelopen, ik heb eens goed geluisterd na de tekst en opeens valt alles op zijn plaats. Als ik kijk naar de liedjes die hij het afgelopen jaar heeft geschreven voor het album take me home, zijn het niet echt vrolijke liedjes en nu hij ook nog dit nummer heeft geschreven ga ik ervan uit dat het niet helemaal goed gaat met Harry. Misschien had hij daarom daarnet tranen in zijn ogen. Wanneer we gewoon in het hotel zijn in Nederland zal ik met hem gaan bespreken, ik ga het zeker niet in de bus doen waar de rest bij zit. Als ik eral aan denk dat Harry zich kut voelt voel ik me ook kut, ik geef om hem en ik wil niet dat hij zich zo voelt.

Als ik zie dat het al 5 voor 12 is sta ik gelijk op, over 5 minuten moet ik in de bus zitten en het is 15 minuten lopen naar de bus. Ik begin snel te lopen in de hoop dat ik snel bij de bus aankom, ik haat het om te laat te zijn. Om er al aan te denken dat de bus vertrekt zonder mij is een nachtmerrie. En na 15 minuten ben ik aan gekomen bij het gebouw maar de bussen staan er niet meer. Kut ze zijn weggegaan zonder mij, gewoon weggereden. 'FUCK!' roep ik. Een brok onstaat al in mijn keel, wat moet ik nu in hemelsnaam doen. Ik pak mijn telefoon en ga naar mijn contacten waar ik Harry opzoek.

What If We Meet Again? | h.s.Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum