What If We Meet Again? | h.s.

~ deel 79 ~

P.O.V. Harry

Met een tweestrijd zit ik nu dus in mijn hoofd, het is wel mijn kind wat word geboren maar wil ik nog wel er bij betrokken zijn? Ik loop naar mijn moeder omdat ik voor een week de familie wou gaan bezoeken, 'Ik heb een probleem.' zeg ik als ik de keuken binnenloop. 'Wat is het probleem?' vraagt Gemma die samen met mijn moeder aan het koken is. 'Riley belde me net met het nieuws dat Chloe aan het bevallen is.' zeg ik, 'Dus wat is het probleem?' vraagt Gemma met een moeilijk gezicht. 'Nou moet ik gaan of moet ik hier blijven? Ik weet niet of ik nog wel wat met die hele situatie te maken wil hebben.' geef ik toe.

'Harry dat ga je toch niet menen? Het is je fucking kind die nu op de wereld komt he?! Ookal heeft Chloe echt iets heel erg gedaan ik vindt dat je wel betrokken moet zijn.' zegt Gemma streng en ik knik. 'Mam wat vind jij?' vraag ik hopend op misschien een ander antwoordt. 'Ik ben het helemaal eens met je zus, neem het eerste vliegtuig Harry Chloe heeft je nu gewoon nodig.' zegt mijn moeder instemmend met mijn zus. 'Oke dan neem ik het vliegtuig maar, sorry dat ik nu weg moet.' zeg ik spijtig en maak aanstalte om weg te lopen. 'Harry zeg geen sorry chloe had toch een moeten bevallen.' zegt mijn moeder schouderophalend. 'Nou dan ga ik maar.' en geef mijn zus en moeder een knuffel.

Bij de voordeur pak ik mijn koffers die daar nog staan omdat ik net was aangekomen, 'Doei!' roep ik voordat ik de deur achter me dicht laat vallen. Ik leg de koffers in de kattebak en ga dan achter het stuur zitten opweg  naar het vliegveld, altijd als ik tour hebben we een prive vliegtuig maar goed ik ben nu niet meer op tour dus moet ik met het gewone vliegtuig mee. Hopend dat het vliegtuig naar LA wel gaat anders ben ik de lul, heel dom ook weer om eerst te rijden naar het vliegtuig maar niet wetend of er wel een vliegtuig naar LA gaat.

'Siri, hoelaat het er een vliegtuig naar LA?' vraag ik aan de hulplijn van mijn telefoon. 'Op zoek naar vliegtuig naar LA.' zegt de robotstem. Ongeduldig tik ik op mijn stuur en wacht af wat mijn telefoon gaat zeggen, 'Over 2 uur gaat er een vliegtuig naar LA.' zegt Siri, oke misschien kan ik het dan wel halen. 'Siri is het vliegtuig al geboekt?' vraag ik door. '1 moment.' 'Het vliegtuig is volgeboekt.' hoor ik Siri zeggen. 'Fuck!' roep ik uit. Ik zet mijn auto stil naast de weg en gris de telefoon uit de houder op het desbord. Ik ga opzoek naar de vluchten die naar LA gaan, er gaat er 1 over 2 uur maar die is volgeboekt daarna gaat er nog een s'avonds om 11 uur. Dan ga ik de bevalling niet redden en nu ik ga wil ik er ook bij zijn.

Ik tik een telefoonnummer in hopend dat degene iets voor me kan doen, 'Styles wat kan ik voor je doen?' zegt de harde stem. 'Mijn kind word nu geboren maar voorlopig kan ik niet in een vliegtuig stappen naar La en ik zo snel mogelijk bij mijn kind zijn.' zeg ik wat haastig. 'Dus heb je een prive nodig?' vraag de harde stem, 'Als je dat zou kunnen regelen zou dat perfect zijn.' zeg ik met iets meer hoop in mijn stem. 'Prima jochie ik zal kijken wat ik voor je kan doen, ik bel je terug.' zegt de harde stem en hangt dan op. 

Ik zet de radio wat harder en rij dan maar gewoon alvast naar het vliegveld erop hopend dat er een prive vliegtuig is kunnen regelen. 

Na zo'n 5 minuten word ik terug belt, gelijk neem ik op en wacht op het nieuws. 'Er staat een vliegtuig op je te wachten, op de zelfde plek als altijd.' zegt de man en hangt dan op, die heeft het vast druk. Met meer vaart rij ik zo snel mogelijk naar het vliegveld.

P.O.V. Chloe

De verloskundige is net langs geweest om te checken hoe alles gaat, maar het dus best wel langzaam want ik heb pas 2 van de 10 ontsluiting en ik lig hier inmiddels al 3 uur te vergaan van de pijn. Riley is ook terug en ze heeft net Amelia gebeld dus die komt langs als de baby is geboren en Riley vertelde dat mijn vriendengroep al buiten in de wachtkamer aan het wachten is. Er wordt al snel op de deur geklopt en zie de hoofden van Mason en Noah verschijnen, 'Hey jongens.' zeg ik met een glimlach. 'Hey chlo, hoe is het?' vraagt Noah. 'Gaat prima alleen gaat het allemaal niet heel snel.' zeg ik en trek een moeilijk gezegd als ik weer een wee krijg. 'Jongens ik denk ik even douchen als jullie dat niet erg vind.' zeg ik en probeer op te staan van het bed.

'Is goed, we komen zomeeten nog wel even langs.' zegt Mason en sluit de deur dicht. Riley is nu toch even eten halen beneden dus dan heb ik even de kans op met rust te douchen, ik kan gewoon niet geloven dat ik aan het bevallen ben mijn mijn kindje. Maar wanneer ik eraan denk dat ik pas 31 weken zwanger ben maakt het me wel erg bang, wat als het baby niet gezond is en al uit mijn buik komt. Veel kinderen overleven het niet als ze pas 30 a 34 weken leven, zometeen ik heb ik een miskraam, dat zou echt een nachtmerrie zijn.