What If We Meet Again? | h.s.

~ deel 82 ~

P.O.V. Chloe

Ik ben nu 3 dagen in het ziekenhuis en als het goed is mag ik vandaag weg want deze plek is erg deprimerend voor mij. We hebben gekozen de baby niet te begraven of te cremeren maar we laten hem hier zodat hij misschien nog andere baby's kan redden met zijn hartje ofzo ik weet het niet precies, maar het is de beste keuze, ik gun niemand dat hun kindje zou overleden. 'Chloe goed nieuws, je bent officieel ontslagen uit het ziekenhuis, je mag naar huis.' brengt de verpleegkundige me het nieuws, jammer genoeg weet ik nu niet goed wat ik moet doen. Zou ik gewoon weer naar Riley gaan of wil Harry mij meenemen naar zijn huis? de verpleegkundige loopt weg en ik kijk Harry even aan die als snel de vraag door heeft die in mijn hoofd zweeft. 

'Ga je mee naar mijn huis?' vraagt hij en pakt mijn hand vast, ik knik voorzichtig met een kleine glimlach op mijn gezicht. Harry pakt alvast mijn spullen in terwijl ik mezelf ik andere kleren hijs, deze 3 dagen dat ik in het ziekenhuis gelegen is Harry de hele tijd bij me geweest wat ik fijn vond ookal hebben we niet veel gezegd ik vond het heel fijn om hem weer om me heen te hebben. 'Ben je klaar?' vraagt Harry als hij de tas heeft ingepakt, ik knik en loop dan naar de deur die open trek. We melden ons af bij de balie en lopen dan naar buiten naar de auto van Harry, ik voel dat Harry voorzichtig mijn hand vast pakt en onze vingers verstrengelen. 

Als we bij Harry's huis zijn aangekomen loop ik gelijk door naar boven waar Riley als het goed is al mijn spullen heeft afgedropt. Ik heb gelukkig een eigen kamer, ik weet eigenlijk niet precies hoe het zit tussen Harry en mij maar wat ik wel weet is dat ik voorlopig geen relatie met niemand wil. Met een plof val ik op bed, ik ben nog steeds best wel moe en voorlopig hoef ik nog niet naar school dus ik heb genoeg tijd om uit te rusten. Ik loop door naar de badkamer die vast zit aan deze slaapkamer en zet gelijk de douche aan. Daarna trek ik mijn kleren uit voor de spiegel wat misschien niet zo'n goed idee was want nu ik mezelf zo zie, zie ik er echt niet uit. Mijn buik is nog dik en mijn wallen zijn vreselijk groot, mijn gezicht ik lijkbleek, het ziet er gewoon eng. 

Snel stap ik onder de douche, nadenkend over hoe erg is eruit zie, over hoe ik mijn kindje heb verloren, over hoe ik nu ooit door kan gaan met mijn leven alles ik gewoon een beetje veel. Mijn onderlip begint al te trillen en snel daar achterna volgen tranen die over mijn wangen lopen, heftig word het huilen dat heb ik nu al door. Om niet perongeluk geluid te maken sla ik beide handen voor mijn mond en ga ik kapot van de pijn mentaal. Het huilen stopt niet en zal voorlopig ook niet stoppen heb ik al snel genoeg door, dus was ik mezelf en mijn haar maar terwijl tranen over mijn blijven stromen. 

Na een kwartiertje zet ik de douche uit en droog ik mezelf af, ik loop terug naar mijn kamer en doe daar wat kleren aan. Daarna loop ik terug naar de badkamer en poets daar mijn tanden en doe wat creme op mijn gezicht. Ik maak mezelf weer rustig en loop dan naar beneden, gelijk komt Bailey op me afrennen die blijkbaar al hier naartoe is gekomen. Ik geef hem een knuffel en kus op zijn hoofd en loop dan door naar keuken om wat te drinken te pakken. Harry is iets aan het koken vraag me niet wat maar het beste is om hier niet te lang te blijven want zometeen ziet hij dat ik heb gehuilt en dan moet ik waarschijnlijk weer huilen en daar heb ik geen zin in. 

Ik pak een flesje water uit de koelkast en wil doorlopen naar de woonkamer maar jammer genoeg heeft Harry me alweer door. 'Hey.' zegt Harry's stem iets vrolijker dan de afgelopen dagen. 'Hai.' zeg ik zonder mezelf om te draaien en wil me weg verder maken naar de woonkamer. 'Hey wacht is.' zegt Harry en niet veel later zit er een hand om mijn bovenarm heen, met een beweging heeft hij me omgedraaid en kijkt hij me recht in mijn ogen aan. 'Chloe.... heb je gehuild?' vraagt hij opeens heel bezorgt, ik pak zijn hand van mijn bovenarm en probeer hem los te maken maar hij houdt me stevig vast. 'Kan je me los laten?' vraag ik en hoor dat mijn stem al overslaat. 'Nee beantwoordt eerst mijn vraag.' zegt hij en houdt me nooit steeds even stevig vast. 'Harry, laat los.' zucht ik vermoeid. 'Chloe eerst mijn vraag.' zegt Harry streng. 

'Oke ik heb gehuild, WHO CARES?!' roep ik opeens waardoor Harry schrikt en mij loslaat. Voor even zie ik Harry twijfelen of hij nog door moet vragen maar toch doet hij het, 'Waarom? Wat is er gebeurd?' vraagt Harry met een zachte stem. Mijn onderlip begint weer te trillen en tranen ontstaan al in mijn ogen, Harry ziet het en slaat gelijk zijn armen om me heen, daarna pakt hij mijn beneden vast net onder mijn kont en teelt me omhoog, mijn benen sla ik om zijn middel en binnen enkele seconden voel ik de zachte bank onder mijn rug. Harry komt naast me zitten en trekt me naar hem toe zodat ik met mijn hoofd tegen zijn borstkast aanligt. 

Hij houd me stevig vast en geeft me kusjes om mijn hoofd, 'Ik hou van jou.' zegt Harry zacht. 'Harry, ik hou ook heel veel van jou maar je moet weten dat ik voorlopig echt met niemand een relatie wil.' zeg ik moeilijk. 'Oh.' is het enige wat er nog uit zijn mond komt. 

THE END

⚠️Dag mensenn, dit is zeg maar het eind van dit boek, maar er komt een deel 2 en het eerste hoofdstuk staat al online. Het boek heet: We met again, now what?⚠️