What If We Meet Again? | h.s.

~ deel 73 ~

P.O.V. Chloe

'Wat heb ik nu weer gedaan?' zucht ik en sla mijn armen over elkaar heen, 'Wat heb jij gedaan? Jij vieze slet, een beetje vreemd gaan met andere mannen, ik wist dat je niveau lager zat dan die van mij maar dat je zo laag bent ik wel heel triest denk je niet?' zegt Harry spottend in mijn gezicht. 'Het spijt me maar ik-' 'Ik weet niet waar je het over hebt, denk even goed na. De lange jongen die je in de stad aan het zoenen was, dat is echt vreemd gaan volgens mij hoor.' zegt hij en kijkt me heel boos aan en zo boos heb ik hem nog nooit gezien. 'Ik heb hem niet gezoend Harry!' roep ik naar hem. 'Oh lieg nu niet Chloe, ik hem bewijs!' roept Harry en laat een foto zien waar het op lijkt alsof ik hem zoen maar dat is niet zo.

'Harry arg, ik heb hem nooit gezoend!' roep ik naar hem, 'Jezus Chloe ga nu niet liegen want ik heb toch net het bewijs laten zien.' zegt Harry boos. 'Harry dat was ik niet!' schreeuw ik. 'Donder op uit mijn huis Chloe, ik hoef jou NOOIT meer te zien!' schreeuwt hij naar me en gooit en vaas op de grond. 'Ga niet zielig doen en met dingen gooien, dat is laag.' zeg ik aardig kalm. 'Dat bepaal ik zelf wel!' roept Harry en gooit dan een glas recht naast mijn benen, ik voel ik tegen mijn been maar laat het maar even. Ik geef met mijn vlakke hand hem een harde klap tegen zijn wang, 'Gooi nooit meer iets naast mij vriend, fucking debiel!' schreeuw ik vol met woede naar hem. 'Wat zeg je tegen mij.' zegt Harry eng kalm en pakt mijn arm stevig vast. 'Wil je dat ik het nog een keer herhaal? Fucking debiel!' roept ik in zijn gezicht en probeer mijn arm los te krijgen uit zijn grip.

'Harry laat me nu los.' snauw ik, maar hij verstevigd zijn grip alleen nog meer. Dan zit er nog een manier op, ik geef hem een knietje tussen zijn benen en stomp daarna met mij vuist in zijn maag. Hij laat me gelijk los en kijkt me vies aan, 'Donder op nu!' schreeuwt hij en wijst naar de deur, 'Ik heb eerst mijn spullen nodig joh.' snauw ik en wil naar boven lopen maar Harry heeft al 2 tassen in zijn handen en flikkert die naar buiten. Wat een feest weer dit zeg, 'Doei he!' zeg Harry zwaait nog een keer en gooit de deur met een flinke klap dicht. Ik rij gelijk door naar Riley met tranen die over mijn wangen stromen. 

'He lieverd, wat is er gebeurd?' vraagt Riley terwijl ze me omhelst, 'Ik vertel het zo wel.' snik ik en loop naar binnen en plof op de bank. '-Dus toen gooide hij al mijn spullen in de tuin en daarna sloeg hij de deur nog dicht.' eindig ik het verhaal. 'Jeetje zeg dit had ik nooit van hem verwacht, hij was wel heel erg boos. Dus het is nu uit?' vraagt Riley, 'Ja daar ga ik wel vanuit he.' zegt ik Chagrijnig. 'Je mag hier zolang blijven als je wilt.' zegt Riley lief en wrijft over mijn rug, het is uit met haar vriend dus dan voelt het al beter om hier voor een lange tijd te blijven. 'Dankje, ik ga dan even naar boven.' zeg  ik en sta op van de bank. 

Ik open de deur van de slaapkamer en ga dan op bed liggen, ik voel dat ik een hele harde buik heb wat niet heel goed is dus moet ik nu maar even rust houden. Met veel gewoel kom ik nog niet in slaap dus besluit ik dan maar weer op te staan maar dan voel ik opeens een stekende pijn in mijn buik. 'Riley!' roep ik en val dan op de grond, ik hoor al iemand naar boven komen. 'Chloe wat, gaat het?' vraagt ze en probeert me overeind te krijgen wat moeilijk gaat. 'Auw!' zeg ik als ik weer een steek in mijn buik voel. 'Oke ik ga de ambulance bellen.' zegt Riley en tikt het nummer al in. 

Na een kwartiertje is de ambulance er en wordt omhoog geholpen waarna ik naar de ambulance wordt gebracht, 'Riley, je gaat toch wel mee?' vraag ik. 'Ik rij met mijn auto naar het ziekenhuis maak je niet druk.' zegt ze en loopt dan weg. De deuren van de ambulance worden dicht gedaan en ik voel dat het begint te rijden, was Harry nu maar hier......

Ik word uit de auto gehaald als we er zijn en word gelijk naar een kamer gebracht, een dokter komt binnen en geef me pijnstillers waarna hij gaat onderzoeken of alles goed gaat met de baby en mij. Ik ben bang dat het niet goed gaat met de baby, zometeen gaat het mis en verlies ik mijn baby dat is mijn grootste nachtmerries. 'Chloe toch?' vraagt de dokter die mijn kamer in komt ik knik kort en wacht af wat de dokter gaat zeggen. 'Met u en de baby is niets aan de hand, de baby is helemaal gezond en groeit goed. Neem genoeg rust en voorkom harde buiken deze weken het liefst dat mag u weer naar huis.' zegt de dokter en loopt de kamer weer uit. Ik ben zo blij dat alles goed gaat met de baby, ik ga me in ieder geval niet meer zo laten opfokken als vanmiddag.