What If We Meet Again? | h.s.

~ deel 45 ~

P.O.V.  Chloe

Een zucht verlaat mijn mond, 'Was het toen je alleen in het hotel sliep en ik in de bus sliep?' vraag ik en weer knikt hij voorzichtig. Hoe dom kan ik zijn om weg te gaan terwijl hij het zo zwaar heeft. 'We gaan eerst je het bloed weghalen en jij moet andere kleren aan, daarna wil ik met je praten. Oke?' vraag ik kijk hem aan. Hij mompelt en ja een staat dan op. 'Ga ff hier zitten.' zeg ik wijzend op de badrand. Hij gaat zitten en ik pak de verbanddoos van beneden, eerst moet al het bloed van zijn arm dus spoel ik met lauw water af. Daarna maak ik zijn arm droog en doe er wat verband omheen omdat het blijft bloeden. 

'Kom.' is het enige wat ik zeg en we lopen door naar zijn slaapkamer. Ik wijs naar het bed en snel gaat hij zitten, ik pak een joggingbroek en hoodie uit de kast. Ik geef het aan hem en hij kleedt zich om alleen doet hij zijn hoodie niet aan. 'Waarom doe je die hoodie niet aan?' vraag ik. 'Het lukt niet mijn arm doet pijn.' zegt hij en zie een pijn vlaag door zijn ogen gaan. 

Ik trek zijn shirt over zijn hoofd en doe daarna de hoodie bij hem aan, daarna lopen we naar beneden waar hij in de woonkamer gaat zitten en ik in de keuken thee maak. Al snel kom ik terug met 2 mokken thee en zie dat Harry maar wat voorzich uitkijkt. Het doet pijn om hem zo te zien, ik wil gewoon dat het weg zou gaan maar zo werkt het niet. 'Alsjeblieft.' zeg ik en geef hem zijn thee aan. Ik ga op een stoel zitten tegen over hem zitten. En voor even kijk ik hem aan voordat ik mijn verhaal begin. 

'Harry...' begin ik. 'Dit gaat zo niet langer, het gaat oprecht te ver met dat je jezelf snijdt en daar moeten we wat aan doen, oke?' vraag ik en kijk hem aan terwijl hij knikt en ik zie gewoon tranen in zijn ogen ontstaan. 'Ik wil je heel graag helpen maar dan moet ik weten wanneer je je slecht voelt en dat moet je zelf aangeven, je kan altijd naar mij toekomen.' ga ik door. 'Ik stel voor je naar een psycholoog gaat dat is het beste en wanneer jij er klaar voor bent misschien ook de jongens aar dat moet je zelf weten maar misschien is het handig of fijn.' zeg ik en kijk hem een beetje afwachtend aan. 

'Vindt je dat goed?' vraag ik en ga naast hem zitten op de bank. En weer knikt hij, 'Hazz niet om vervelend te zijn maar als je het wilt dan moet je zeggen en niet knikken.' zeg ik. 'Ik vindt het goed.' zegt hij zacht. 'Oke dan bel ik morgen om een afspraak te maken voor de psycholoog.' zeg ik dan, Harry gaat een beetje onderuit gezakt zitten en kijkt weer voor zich uit. Ik ga dan in kleermakerszit zitten en draai me naar hem toe. '

'Dus hoe gaat het?' vraag ik aan hem want ik moet wel weten wat hij denkt en hij kut hij zich wel niet voelt. 'Heel kut kan je dat niet zien.' vraagt hij met een boze toon in zijn stem. 'Hazz ik wil gewoon weten wat je voelt dan kan ik je beter begrijpen, waarom heb je jezelf wat aangedaan?' vraag ik door. 'De pijn werd zo erg, ik kreeg een paniekaanval en begon te trillen en mijn hartslag ging vreselijk omhoog, ik was zo bang, chloe.' zegt hij en kijkt me aan met tranen in zijn ogen.  

'Het enige wat ik dacht was: 'je bent niet goed genoeg, je verdient dit succes helemaal niet wat doe je hier uberhaupt nog.' was er zo'n stem in mijn hoofd toen sneed ik me, ik vergat even alles en de pijn ging weg alleen de pijn van het snijden was er nog maar dat ik totaal geen vergelijkbare pijn.' vertelt hij en inmiddels lopen de tranen over zijn wangen. 

Veel kan ik niet zeggen om hem anders te laten denken dus knuffel ik hem gewoon. 'Weetje het doet nu gewoon veel pijn maar het gaat over, dat beloof ik je. Maar please doe jezelf niet nog een keer pijn, je krijgt er lidtekens van he die gaan niet meer weg.' zeg ik, eerlijk weet ik ook niet wat ik moet zeggen, hij verdient deze pijn echt niet. 

Nadat hij is gekalmeerd zijn we een film gaan kijken maar hij is nu al in slaap gevallen dus kijk ik de film zelf maar verder. We hebben ook nog pizza besteld maar veel heeft hij er niet van op. Nu de film is afgelopen ruim ik de pizza dozen op en laat Bailey even plassen, nu mag ik niet veel lopen met Bailey want ze is nog een pup en dat is niet goed voor haar heupen dus hoef ik haar alleen even te laten plassen bij de bosjes verder op. Daarna loop ik weer terug met Bailey en maak daarna Harry wakker dan kunnen we gaan slapen in een bed in plaats van bank. 

'Hazz, kom.' zeg ik en hij kijkt verward om zich heen wat er heel schattig uitziet. Slaperig staat hij op en even verliest hij zijn evenwicht maar ik pak hem bij zijn arm zodat hij weer recht staat. Ik loop achter hem de trap op en zo komen we heel snel aan bij de slaapkamer en binnen de korste keren is Harry weer in slaap gevallen in bed.