What If We Meet Again? | h.s.

~ deel 46 ~

P.O.V Chloe

Inmiddels ik het de volgende ochtend en ben ik al gedoucht en aan gekleed en ga zometeen opzoek naar een psycholoog waar Harry naar toe kan. Ik log in op mijn computer en ga dan naar het internet waar ik al snel genoeg een goede psycholoog praktijk vindt, ik bel het nummer en snel ben ik al verbonden.

 'Hallo, met Charlot van de psycholoog prakrijk waar kan ik je mee helpen?' voor er vriendelijk gevraagt. 'Hallo met Chloe Jones, ik bel om een afspraak te maken voor mijn vriend.' meldt ik. 'Oke heeft uw vriend een voorkeur man of vrouw?' vraagt ze aan mij even denk ik na maar denk dat het niet uitmaakt man of vrouw. 'Nee geen voorkeur.' zeg ik vriendelijk. 'Wat dacht u van morgen om half 12 in de ochtend?' vraagt ze. 'Dat is prima.' zeg ik instemmend. 'Wat is de naam van uw vriend?' 'Harry Styles.' geef ik door. 'Oke dan zien we hem morgen. Het eerste gesprek hoeft hij niet alleen te komen omdat het misschien nog nieuw is daarna ik het handiger als hij alleen komt.' geeft ze door. 'Oke bedankt tot ziens.' zeg ik en hang op. 

Ik pak de agenda erbij en schrijf de tijd neer zodat we het niet kunnen vergeten, ik laat snel Bailey uit en maak dan een ontbijtje voor Harry. Met een dienblad loop ik naar de slaapkamer en met wat gedoe krijg ik de deur open, ik zet het dienblad neer op de kastje en maak hem voorzichtig wakker. 'Harry, wakker worden.' zeg ik en schud aan zijn arm. Zijn ogen gaan langzaam open en daarna draait hij zijn gezicht naar mij toe, 'Ik heb ontbijt gemaakt.' zeg ik en geeft het hem aan. 'Dankje.' zegt hij met zijn slaapstem. 'Morgen heb je een afspraak om half 12, je mag alleen maar je mag ook iemand meenemen kijk maar even.' zeg ik en zo praten we een poosje. 

Volgende dag

P.O.V Harry

Het is tijd om naar de psycholoog te gaan en eerlijk gezegd zie ik er best tegen op maar ik moet wel, er staat al een afspraak. We gaan wel met de auto van Chloe want anders valt het ook nog op dat de 'Harry Styles' bij een psycholoog is dat gaat als een lopend vuurtje. Chloe gaat mee maar ik heb liever niet dat je mee gaat dus blijft ze daar in de wachtkamer wachten. Ik stap achter het stuur en Chloe komt naar me zitten, ze draait de radio aan en ik begin met rijden. 

Als we er bijna zijn pakt Chloe mijn hand vast en knijpt er in, ik parkeer de auto dichtbij de ingang en daarna stappen we beide uit. We lopen naar binnen en een vriendelijke vrouw zegt ons gedag, 'Hoi ik had een afspraak om half 12.' zeg ik tegen de vrouw. 'Welke naam?' 'Harry styles' geef ik door. 'Oke dan wil ik graag wat gegevens van je.' zegt ze en ik knik. 'Je geboorte datum?' '1 februari 1993.' zo gaan de vragen even door en al snel zit ik in een soort kamer. 

De kamer is leuk ingeruimd, er staat een grote witte stoel met een soort tafeltje ernaast en een bank waar ik nu op zit voor een raam met gordijnen er half voor. En als je binnenkomt staat er een bureau met een computer en alles. De deur vliegt open en zie dat het een vrouw is met een lange rok aan en een blousje met zwart haar en wat grijs ertussen door. De vrouw komt op me afgelopen en stelt zich voor, 'Hoi ik ben katrien, ik ben voor de komende tijd je psychologe als het een beetje klikt.' zegt ze en gaat op de witte stoel voor me zitten.

'Dus vertel eens waarom ben je hier?' begint de vrouw. 'Nou mijn vriendin heeft me hier eigenlijk gebracht.' antwoordt ik. 'Oke en waarom heeft je vriendin je hier gebracht?' gaat ze door. 'Ik zit een beetje in de knoop met mezelf, ze begon zich zorgen te maken dus heeft ze hier een afspraak gemaakt.' vertel ik. 'Oke nou we gaan hier gewoon praten alles blijft tussen ons, je kan hier gewoon eerlijk zijn niets is raar. Dus dat kan je verwachten.' ligt ze me in en ik knik. 

'Je vertelde dat je met jezelf in de knoop zit, hoe bedoel je dat precies?' vraagt Katrien. 'Nou er gaan veel negatieve gedachtes rond in mijn hoofd en het gaat maar niet weg. Ik heb heel vaak gewoon paniekaanvallen en stress.' vertel ik Katrien. 'En wat doe je dan als je een paniekaanval heb?' 'Nou als het heel erg is begin ik te trillen en mijn hart gaat heel erg te keer en ik wordt benauwd.' antwoordt ik eerlijk. 'En je zei stress waardoor zou dat kunnen komen?' vraagt Katrien door. 'Ik zit zeg maar in een boyband en we zijn eigenlijk altijd aan het touren of muziek aan het maken en het gaat allemaal zo snel dat het me soms best stress geeft.' 'Ja dat kan ik begrijpen.'

'Ik je nu even een wat meer prive vraag stellen, heb je jezelf ooit pijn gedaan?' vraagt ze en schrijft wat op een papiertje. 'Ja soms snijdt ik mezelf wel eens als de pijn teveel wordt dat is eigenlijk de reden dat ik hier ben.' geef ik toe. 'Oke nou weetje voor nu laten we het hier bij, het liefst zou ik de 2 keer per week zien tenzij dat niet uitkomt natuurlijk. Dan heb ik op dit punt wel kunnen stellen wat je diagnose is.' zegt ze en ik kijk haar vragend aan. 'Misschien wist je het zelf al maar over wat je me nu verteld hebt, denk ik dat je depressief bent.' zegt ze en ookal had ik het verwacht komt het hard binnen.