What If We Meet Again? | h.s.

~ deel 72 ~

P.O.V. Chloe

Inmiddels ben ik weer thuis waar ik blij om ben want het was een hele inspanning gister, maar gelukkig is alles nu goed tussen Amelia en Niall alleen is Amelia nog verdrietig wat is snap want het is gister pas uitgegaan. Ik ben ondertussen 27 weken zwanger en het gaat eigenlijk wel prima alleen ik ben een beetje moe de laatste tijd en mijn buik word echt heel groot. Harry komt als het goed is morgen weer thuis dus dan ben ik vandaag nog alleen thuis teminste riley komt vanmiddag even langs want die heb ik de laatste tijd weinig gesproken. En eerlijk gezegd heb ik de laatste tijd niet veel van Mason, Noah en Mae gehoord, we waren denk ik vooral een groep toen Milou nog leefde wat wel jammer is want het waren echt leuke mensen.

Maar voordat ik naar Riley ga wil ik eerst nog wat kleertjes voor de baby halen want we hebben nog niet zo veel kleren voor hem. Ik trek mijn schoenen aan en loop dan naar mijn auto, met een vaart rij ik naar de stad want eigenlijk heb ik helemaal geen zin om naar die drukte te gaan maar het moet even dus ik wil er zo snel van af zijn. Als ik in de stad ben koop ik wat leuke kleertjes voor de baby en loop dan nog even door naar de drogisterij voor wat shampoo want die is bijna op. Ik koop ook nog even wat drinken bij de starbucks en knal dan tegen iemand aan, al mijn koffie over degene heen jammer genoeg. 

'Shit sorry.' zeg ik en kijk op naar degene waar ik tegenaan kwam, 'Chloe?' vraagt de jongen waar ik tegenaan liep. 'Sorry moet ik je kennen?' vraag ik. 'Ja ik en Tyler, we zaten vroeger altijd bij elkaar in de klas we waren beste vrienden.' verduidelijkt Tyler. 'Huh, wat ben jij veranderd ik herken je niet terug joh.' zeg ik en geef hem een knuffel. 'Dus je bent zwanger? Wie wordt de gelukkige vader?' vraagt Tyler door. 'Hij heet Harry, misschien ken je hem wel. Hij zit in de band one direction.' 'Oh Harry Styles?' vraagt hij verrast. 'Ja klopt.'

P.O.V. Harry

We zijn eerder terug thuis dan verwacht, eigenlijk zou ik pas morgen thuis zijn maar een paar interviews gingen niet door dus mochten we een dagje vrij nemen. Maar ik moet naar de stad want ik heb eindelijk tijd om wat nieuwe kleren te kopen, ik kijk een beetje voor me uit want er is ook weer paparzzi, ugh. Ik kijk eens goed en herken dan Chloe met... een lange gast, ik zou niet weten wie dat moet zijn. Chloe geeft hem een knuffel en ze glimlacht, daarna praten ze wat en zie Chloe dan iets naar voor buigen en ze houd haar hoofd wat schuin. What the fuck, ze zijn nu gewoon aan het zoenen?! 

Oke genoeg ik moet nu naar huis, ieuw ik had nooit van Chloe verwacht dat ze vreemd zou gaan maar goed blijkbaar ken ik haar niet goed genoeg. Een misselijk gevoel vormt zich in mijn buik en loop zo snel mogelijk weg. Ik ren half naar mijn auto en rij zo hard als ik kan naar huis, ik ben zo boos, hoe kan ze dat nou weer doen. Ik maak de voordeur open, ren naar boven en gooi alle kleren van Chloe die in mijn kast liggen in een tas en loop er dan mee naar beneden. Nu alleen nog even op Chloe wachten en dan kan ik haar daarna vertellen dat ze hier niet meer welkom is.

P.O.V Chloe

'Oh uh ja hoe gaat het met Lilou?' vraagt Tyler en ik kijk hem vragend aan en kantel mijn hoofd een beetje, 'Sorry over wie heb je het?' vraag ik hem. 'Lilou je beste vriendin.' oh wacht hij zal vast wel Milou bedoelen. 'Je bedoelt Milou?' vraag ik, 'Ja ja haar bedoel ik.' 'Uhm nou 3 jaar geleden is ze overleden, ze was depressief en heeft een eind aan haar leven gemaakt.' zeg ik met wat pijn in mijn hart. 'Oh wat erg dat wist ik niet.' zegt hij geschrokken, 'Geef niet, ja het was heel heftig maar ik heb het wel kunnen accepteren.' zeg ik en Tyler knikt begrijpend. 'Dit gaat het onbeschoft klinken maar ik heb een afspraak nu.' zegt hij met spijt. 'Geeft niet, leuk je gesproken te hebben.' zeg ik en loop dan door naar mijn auto waar verbasent genoeg alleen fotograven omheen staan.

'Slet!' hoor ik iemand roepen achter de fotograven, oke sinds wanneer is het normaal om iemand uit te schelden? 'Chloe wie was die jongen waar je net mee was? Ga je vreemd op Harry?' zulke dingen roept iedereen, hoe komen ze erbij dat ik vreemd zou gaan. Vreemd gaan vind ik echt een van de laagste dingen die je kan doen.... Ik rij door naar huis als ik eindelijk de auto in ben gekropen.

Ik rij de oprit op en zie dat de Range Rover van Harry alweer op de oprit staan, raar. Ik dacht dat Harry morgen pas terug zou zijn. Ik stap mijn auto uit en open de voordeur waar ik Harry verderop op de trap zie zitten met zijn handen voor zijn gezicht. Ik loop naar hem toe, ga naast hem zitten en sla een arm om hem heen die snel genoeg van zich wordt afgeslagen, met arm beland met een harde klap op het hout van de trap. 'Waar was dat voor nodig?' vraag ik en sta op. 

'Chloe jij mag heel snel opdonderen uit mijn huis!' schreeuwt Harry opeens naar me. 'Sorry? Jou huis? Ook de mijne.' zeg ik en kijk hem raar. 'Denk het niet he? Jij betaalt niet mee aan dit huis dus dan is het volgens mij ook niet van jou denk je?' roept hij boos in mijn gezicht.