Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Christiana:
Ik zag Jayven naar de kast lopen. Hij haalde een pistool tevoorschijn en ik keek hem aan met mijn mond open. Deze heeft overal geweren. "Jayven, je kunt niemand schieten op kerst! er zijn mensen buiten." fluisterde ik terwijl hij langs me heen liep en de woonkamer in ging. "Ik heb een geluiddemper erop.", zei hij. Ik gluurde naar buiten en zag dat er niemand in de woonkamer was, behalve Kiara en zij lag op de grond, waarschijnlijk buiten bewustzijn. Jayven keek naar me voordat hij naar boven ging.
Hij probeert niet eens stil te zijn.
Hij liep met zijn zware voeten naar boven. Zodra hij de hoek om was en uit het zicht was, voelde ik een arm rond mijn middel en iets kouds tegen de zijkant van mijn hoofd. "Beweeg of ik schiet." Hoor ik. Mijn hart begon te rennen en ik voelde mijn handpalmen zweten. Dit is niet het moment om een paniekaanval te krijgen Chris. Ik sloot mijn ogen en probeerde mezelf te kalmeren, maar het werkte niet. "Je gaat precies doen wat ik zeg."zei de persoon in mijn oor. Dus dit is het.
Dit is hoe ik ga sterven op 19-jarige leeftijd, in het huis van Jayven. "Wie is daarboven?" Oh, het is een man. Hij klonk in het begin een beetje griezelig. "Ik vroeg je iets.'"Ik hoorde de pistool klikken en ik slikte het brok in mijn keel. Ik hen geen snitch. Dus hij kan me net zo goed neerschieten.
"Ben je doof?"
Ik opende mijn mond om hem te vertellen 'ik weet het niet', totdat een stem me afsneed. Cesar stopte met praten, zodra we oogcontact maakten. De voordeur sloot zich achter hem dicht en hij keek naar Kiara's lichaam op de vloer. "Ik heb dit vaker meegemaakd, laat mij maar." mompelde hij met een zucht. "Doe de deur open." Zegt hij. Kanker, ik heb de deur opslot gedaan.
Echte verdomde dom. Cesar aarzelde om het eerst te doen, maar toen de man zijn arm om mijn keel wikkelde, snelde Cesar naar de deur en draaide de knop om hem op slot te doen. "Verdorie, dood haar niet. Dit is mijn schoonzusje." mompelde hij, maar ik hoorde hem. Dus hij heeft ook nog tijd voor grapjes.
Kevin:
"Jayven is daar nu een dikke minuut geweest." zei ik tegen Amine toen ik naar het huis keek. "Hij is letterlijk 2 minuten weggeweest." zei Amine. "Ik weet het, maar iets voelt niet goed." zei ik terwijl ik mijn broek iets optrok. "Waarom maak je je altijd zoveel zorgen?" Zeurde Amine. "Chris, Jayven en Cesar zitten daar wel." zei Jayden. Ik negeerde hem en keek op door het raam van Jayven, omdat je vanuit de achtertuin in zijn kamer kon kijken. "De lichten zijn uit." mompelde ik bij mezelf. Ik zag een schaduw lopen langs het raam en aan de gordijnen trekken.
"Nah. Er is wat aan de hand. " zei ik terwijl ik mijn pistool uit mijn broek trok en naar de achterdeur liep. Ik loop normaal niet rond met mijn pistool, maar iets zei me om het vandaag mee te brengen.
Ik rende naar de achterdeur en probeerde het te openen, op slot. Ik pakte een een steen en gooide hem door de ruit. "Wat doe je?" Hoor ik Amine zeggen De achterdeur leidde naar de keuken, dus ik keek rond, niks. Ik liep de woonkamer in en schoot het eerste dat ik zag, een rug naar me toe. Twee mensen vielen op de grond en ik zag Jayven naar hen toe rennen en de jongen van Christiana af duwen. Ik hoorde boven gekreun, en gehuil van Fayenne?
Ik rende de trap op en liep regelrecht naar de kamer van Jayven. Ik zwaaide de deur open en stond op het punt te gaan fotograferen, maar hield mezelf tegen toen ik zag dat Jayven Faye oppakte van het bed en 2 lichamen op de vloer naast het bed legde. Hij keek me hoofdschuddend aan en grinnikte een beetje. We maken zoveel mee pff.
