Ma3lish.

40.

Jayven (JZ):

Ik weet niet waarom, maar Christiana en ik hebben echt vaak ruzie. Om domme dingen. Maar ja, als ze zo wilt doen. Prima. Ze moet niet denken dat ze beter is ofzo.

"Jayvie, waarom ziet het gras er zo vuil uit." hoor ik mijn moeder zeggen, waardoor ik kreun. Ik keek naar de deur en zag haar naar binnen lopen met Kenza en Ayman achter haar en een heleboel tassen.

Kenza is mijn zus, en Ayman is haar zoon. En Mariah is m'n moeder.

Ik keek haar aan en ze deed de deur dicht, nam Ayman mee en liep naar me toe. "Neem hem even, ik ga spullen uitpakken." zei ze en duwde Ayman in mijn handen. Ik keek haar aan alsof ze gek was en ze keek me op en neer. "Wat?" Vroeg ze terwijl ze een vieze broek van mij in de wasmand gooide. Ik smakte op mijn lippen en liep naar de keuken met hem in mijn armen. "Altijd doen alsof ze hier of in de zomer woont."
Gromde ik terwijl ik Ayman neer legde ​​en naar de koelkast liep.

"Ik wil piz- Aww, hij is zo schattig. Wie is dat? " Vroeg Christiana terwijl ze naar Ayman liep. Ze pakte hem op en fronste toen hij op haar haar greep. "Nah, hij is stout." zei ze terwijl ze probeerde hem neer te leggen, maar hij hield zich nog steeds vast aan haar haar.

"Neem dit jochie mee." zei ze, terwijl ze me sloeg. Ik lachte een beetje en nam hem van haar. "Zoals ik al zei ... ik wil pizza, maar ik wil hawai of peperoni. Of wil je iets anders?" Zei ze terwijl ze een fles Sprite pakte die ik net uit de koelkast had gehaald.

"Kaas is goed, maar waarom neem je niet gewoon halve kaas en halve pepperoni?" Vroeg ik, en pakte de fles van haar. "Je bent zo gemeen. Je moet leren delen." zei ze pruilend. "Ik zal delen, wanneer je je lichaam met me deelt." zei ik, waardoor haar hele gezichtsuitdrukking veranderde.

Ik heb gewoon respect voor vrouwen, maar ik weet dat ze dit irritant vind en ik hou er van om haar te pesten.

"Fucking kneus, je veranderd die vieze domme houding van je anders ben ik hier weg." Zegt ze terwijl ze de keuken uit loopt, ik lach.

Christiana:

"Oh. Wat maakte je je dan?" Vroeg ik aan Lya toen ik me aan het bed aanpaste, zodat mijn voeten tegen de muur waren. "Gewoon, afgezien van het feit dat hij me zal bedriegen." zei ze op een 'duh'-toon. Ik rolde met mijn ogen in de hoop dat ze me niet kon zien en ging rechtop zitten. "Meisje, we hebben het over Jayden, geen Jayven." zei ik. "Meisje, het doet er niet toe." zei ze terwijl ik de deur beneden hoorde sluiten. Ik krabbelde over mijn gezicht en stond op van het bed.

Wie zou dat nou kunnen zijn? De kinderen slapen. Kenza en Mariah ook, Cesar waarschijnlijk ook. En ik weet niet waar Jayven daar in tegen is. "Ik noem je morgen meisje" zei ik, terwijl ik de deur van mijn kamer opendeed. "Ja". Ik hing op en ging naar beneden, stopend bij de laatste stap. Ik keek in de duisternis van de woonkamer en zag een iemand op de bank zitten.

Een horrorfilm. Ik probeerde goed te scannen, tot de lichten aangingen en ik voelde armen rond mijn middel wikkelen, waardoor ik sprong. "Waarom ben je nog steeds wakker?" Feluisterde Jayven in mijn oor, waardoor ik wat rustiger werd en naar de bank keek om te zien dat het Aminw was. "Nigga, laat me los." zei ik terwijl ik hem van me af duwde terwijl ik mijn hand op mijn borst legde en mijn snelle hartslag voelde.

Ik hoorde hem en Amine lachen toen ik terugliep naar mijn kamer die op het bed viel. Zodra ik ging zitten, rende er iets door mijn hoofd. Ik heb al een tijdje geen bericht van dat onbekende nummer ontvangen. Ik haalde mijn schouders op en ging op het bed liggen en trok de dekens over me heen. Zodra ik mijn ogen dichtdeed, hoorde ik de deur, gevolgd door een klikgeluid. Ik hoorde toen voetstappen en ik nestelde me dieper in het bed. De deur van de slaapkamer kraakte open en ik klapte een oog open naar Jayven.

"Ik weet dat je niet slaapt." Zei hij. Ik kreunde en opende mijn ogen en keek hem aan. "Wat?" Vroeg ik, volledig geërgerd. "Ik kwam gewoon even hier liggen.", zei hij terwijl hij zijn hemd en zijn schoenen uittrok. Ik keek naar zijn borst en mijn lichaam warmde op. Hij stond op het punt zijn spijkerbroek los te maken, maar ik ging snel rechtop zitten. "Die broek hou je aan." zei ik. Hij smakte op zijn lippen en deed hem toch uit, terwijl hij in het bed klom.

Ik rolde mijn ogen, en draaide mijn rug naar hem toe. Ik voelde dat hij me terug naar hem trok en mijn arm om mijn middel sloeg. "Welterusten." fluisterde hij terwijl hij mijn zijn ding tegen mij aan drukde, volgensmij heeft hij het zelf niet eens door.

Ik neem afstand. "Welterusten."

Kenza

Ayman