[ Alan Walker - Faded ]
Հորդառատ անձրևի կաթիլներն ուժգնությամբ հարվածում են փայտե շինությանը, ինչից հաճելի ձայն է հնչում:Ամպերը հավաքվել է երկնքում մոխրագույն ծածկով, սպառնում է կայծակնահարել շրջակայքում գտնվող բարձր և փոքր-ինչ դեղնած ծառերը:Սակայն այսպիսի խելագար եղանակը չի խանգարում երիտասարդների անդորրը:
Հայկը, երեսն իջեցնելով օրիորդի պարանոցին, շշնջում է.-Չեմ ուզում՝ գնանք:Ուզում եմ՝ ժամանակը կանգնեցնեմ ու մնամ քո հետ:
Այն սառը դող է առաջացնում Գայանեի մարմնում:Նա մեջքով հենված է կապուտաչյայի ամուր կրծքավանդակին, իսկ երիտասարդը ձեռքերը ոլորել է նրա գոտկատեղի շուրջ:
-Ուրիշ ելք չունենք:Եթե մի քիչ էլ ուշանանք, Նարեկը...
Եվ սևահերն արագ վեր է կենում՝ վախեցած աչքերով նայելով շուրջբոլորը:
-Ի՞նչ ես անում:
-Նարեկը հաստատ զանգել ա մի քանի անգամ:Երևի ամեն բան հասկացել ա արդեն:
-Էդ դեպքում ինձ կզանգեր:
Հայկը խոսում է բավականին հանգիստ և ձեռքերը դնում է ծնկներին այն ժամանակ, երբ սիրելին խելագարի նման վերցնում է բջջայինը և նայում էկրանին:Թեթևացած հոգոց է դուրս գալիս աղջկա շուրթերից, փակում են աչքերը, և նստում է բազմոցին:
-Չի զանգել, չի գրել:
-Շատ ավելի վատ:Կզանգեր, ես կվերցնեի ու կասեի, որ իրար հետ ենք, որ էսօր քեզ տուն չեմ տանելու:
Տղան ոտքի է կանգնում և մոտենում Գայանեին, ով կծում է ստորին շուրթը մինչև արյունաքամ անելը:
-Ամեն ինչ էդքան հեշտ չի:
Տղան շոյում է սևահերի այտը, խոսում ցածր ձայնով.
-Դու ես դժվարացնում:Կխոսեմ ու կասեմ, որ հարաբերությունների մեջ ենք:Նարեկը կհասկանա, որովհետև ինքը նույնպես ընկերուհի ունի:
-Դու միշտ շեշտում ես հարաբերությունների մեջ լինելը, բայց չես ասում, որ...
Գայանեն կիսատ է թողնում նախադասությունը և թեքում հայացքը կապուտաչյայից հեռու:Տղան ձեռքով շրջում է նրա երեսը դեպի իրեն:
YOU ARE READING
Իրականության Սահմաններին
Teen FictionԱղջիկը հարցնում է՝ ձեռքի թեթևակի շարժումով մաքրելով գլորվող աղի կաթիլը. -Իսկ որտե՞ղ ես կարողանում գտնել ու ճանաչել ինքդ քեզ: Հնչում է միանգամայն հակիրճ պատասխան. -Իրականության սահմաններին: