Աղջիկը հարցնում է՝ ձեռքի թեթևակի շարժումով մաքրելով գլորվող աղի կաթիլը.
-Իսկ որտե՞ղ ես կարողանում գտնել ու ճանաչել ինքդ քեզ:
Հնչում է միանգամայն հակիրճ պատասխան.
-Իրականության սահմաններին:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-Իսկ Բինան ո՞նց ա:
Կապուտաչյայի հարցն ուղեկցվում է ձայնի դողով:Նա խոսում է բջջայինով, բայց ոչ ոք չգիտի առեղծվածային բաժանորդի մասին:
-Շատ լավ ա:Հա, իհարկե, հասկանում եմ քեզ:Եթե ազատ լինես, էլի կզանգես:Ես...Միշտ ուրախ եմ քո ձայնը լսել:
Հայկը խոստովանում է և վայրկյաններ անց անջատում զանգը:Նա դնում է բջջայինը գրպանում, ապա խորը շունչ քաշում՝ վերադառնալով ընկերների և փափուկ բազմոցների մոտ:
***
Սպիտակ Range Rover-ը կանգ է առնում քաղաքի ամենամարդաշատ և ամենահայտնի ակումբներից մեկի առաջ:Երկու հմայիչ երիտասարդներն իջնում են և, կարելի է ասել, վազում դեպի ակումբի մուտքը:Մտնելով ներս՝ Նարեկը և Արսենն իրենց աչքերով փնտրում են ընկերուհիներին:Շիկահերն անմիջապես տեսնում է Վիլյային, ով նստած է հեռվում գտնվող բազմոցին, աղջկա աչքերը փակ են:
-Նա՛ր, Վիլյան:
Առանց ժամանակ կորցնելու մոտենում են օրիորդին:Երաժշտությունը շատ բարձր է հնչում, գունավոր լույսերը ցավեցնում են տղաների աչքերը, բայց նրանք դիմանում են:Նարեկը կռանում է Վիլյայի առաջ և ձեռքը տեղադրում աղջկա այտին:Մեղմորեն երեսը շոյելով՝ հարցնում է.
-Վի՛լ, լսում ե՞ս ինձ:
Աղջիկը կոպերը չի բարձրացնում, փոխարենը՝ պատասխան է տալիս.
-Ը-հն...Ո՞նց կարող եմ քեզ չլսել:
Վիլյայի դեմքը պատվում է թույլ ժպիտով:
-Հետդ ամեն ինչ լավ ա՞:Ոչ մեկը քեզ չի մոտեցե՞լ:
Այս բառերից հետո աղջիկը դանդաղ բացում է իր հոգնած աչքերը, ինչի արդյունքում երևում են կանաչ, սակայն անկյուններում կարմրած բիբերը:Նա մեկ ակնթարթ ուշադիր նայում է Նարեկին, ապա գլխով բացասական պատասխան տալիս:Տղան հանգիստ հոգոց է հանում և փաթաթվում աղջկան:Արսենը կանգնած հետևում է տեսարանին, սակայն նրան ամենից շատ հուզում է միայն մեկ հարց. որտե՞ղ է Արմինեն:Չզսպելով հետաքրքրությունը՝ տղան հարցնում է Վիլյային.
