[ Jonas Blue ft. William Signe - Mama ]
Շիկահերը վարում է մոխրագույն Toyota Camry-ն, կապուտաչյան՝ խոսում.
-Ի՞նչ կարելի ա տանել:Դատարկ ձեռքով չգնանք:
-Հա, ճիշտ ես:Մոտակայքում սուպերմարկետ կա, կկանգնենք, կմտնենք:Վերջապես Նարեկի քրոջը կտեսնեմ:
Արսենը լկտիաբար ժպտում է:
-Խելքի չես գալիս:
Շուտով մոտենում են անհրաժեշտ սուպերմարկետին:
-Ը-հն, էստեղ կիջնենք:
-Ես կգնամ, դու մնա:
-Լավ, շե՛ֆ:
Տղան գլխով է անում, իսկ ընկերը՝ իջնում:Նա տեսնում է, թե ինչպես է կապուտաչյան մտնում ապակե դռներից ներս:
***
Գայանեն գազօջախից դուրս է բերում անուշաբույր մսով կարկանդակը և դնում սեղանին՝ զգուշացնելով քաղցած երիտասարդին.
-Չկպնե՛ս, Նարե՛կ, հյուրերը կգան, նոր կուտես:
Տղան չի կտրվում բջջայինից:Սևահերը նայում է նրա լուրջ դեմքին, նստում կողքին, ապա խոսում.
-Մեղքերդ ե՞ս քավում:
Նարեկը բարձրացնում է գլուխը:
-Ի՞նչ:
-Վիլյային ե՞ս գրում:
-Ի՞նչ իմացար:
-Գուշակեցի:
Անահիտը մտնում է խոհանոց՝ արդեն ազատ հագուստով:
-Էրեխե՛ք ջան, թխվածքը սառնարանում ա, հյութերը սառցարանում են, չմոռանաք հանել:Ես պետք ա գնամ:Կզգուշացնես Տիկին Էլիային, Նարե՛կ:
Տեղեկացնում է կինը և բարի ժպիտ ցուցաբերում:
-Հանգիստ գնա, ոչ մեկը ոչ մի բան չի ասի:
-Հուսով եմ՝ առանց ինձ գլուխ կհանեք:
Նայում է Գայանեին:
-Նեղացնում եք, Տիկի՛ն Անահիտ:Ոնցոր Նարեկն ասեց՝ հանգիստ գնացեք:
-Հաջողություն:
YOU ARE READING
Իրականության Սահմաններին
Teen FictionԱղջիկը հարցնում է՝ ձեռքի թեթևակի շարժումով մաքրելով գլորվող աղի կաթիլը. -Իսկ որտե՞ղ ես կարողանում գտնել ու ճանաչել ինքդ քեզ: Հնչում է միանգամայն հակիրճ պատասխան. -Իրականության սահմաններին: