ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।
Կապուտաչյան մտնում է հսկայական բակ, նրան ընդառաջ է վազում փարթամ և գեղեցիկ շունը, ընկնում տիրոջ գիրկը:Տղան ժպիտով սեղմում է շանն իրեն և շոյում նրան:
-Ես էլ եմ կարոտել:
Բարձրաձայնում է և ոտքի կանգնում:Քայլում է դեպի դուռը, իսկ շունը՝ նրա հետևից:Միասին ներս են մտնում:
-Մա՞մ:
Հայկի խռպոտ, բայց միաժամանակ բավականին լավ հնչելի ձայնն արձագանքում է կալվածքով մեկ:
-Որտե՞ղ ա մաման, Մա՛քս:
Նայում է շանը, ով աչքերի խելացի հայացքով պատում է տիրոջը:Երիտասարդը սպասում է ևս մի քանի վայրկյան, ապա աստիճաններով վեր բարձրանում:
***
-Գա՞յ:Հկեն որտե՞ղ ա:
Աղջիկը միջանցքում հանդիպում է եղբորը, ով նրան զերծ չի պահում հարցերից:Գայանեն առանց դիմագծի ինչ-որ շարժման պատասխանում է՝ շարունակելով բարձրանալ.
-Ասեց՝ ձեզ զգուշացնեմ, որ տուն ա գնում:
-Գա՛յ, խի՞ ես քեզ էսպես պահում:
Օրիորդը չցանկանալով կանգ է առնում:
-Նա՛ր, հավատա՝ հարցն առավոտվա դեպքը չի, ամեն ինչ անցած ա:
Իրեն ստիպում է մի փոքր ժպտալ, ապա շարունակում քայլքը:
-Մենք ուզում ենք հաց ուտել, կմիանա՞ս:
-Իսկ ի՞նչ ենք ուտելու:
Նա հետաքրքրվում է երեխայի նման:Նարեկի երեսին ծիծաղ է հայտնվում:
-Մի բան կպատվիրենք:
-Լավ, ուրեմն ես հիմա կբարձրանամ վերև, կփոխեմ ընկերուհուդ ստեղծած շեդեվրը ու կիջնեմ:
Ցույց է տալիս պատռված շապիկը, ժպտում:
-Բայց տասներկու ժամ չմնաս պահարանի առաջ, արագացրու:
Աղջիկն այժմ ավելի արագ քայլերով է ուղևորվում դեպի իր սենյակ:Տղան ցանկանում է հեռանալ միջանցքից, բայց դռան զանգը թույլ չի տալիս:Նա մոտենում է և բացում այն:
आप पढ़ रहे हैं
Իրականության Սահմաններին
किशोर उपन्यासԱղջիկը հարցնում է՝ ձեռքի թեթևակի շարժումով մաքրելով գլորվող աղի կաթիլը. -Իսկ որտե՞ղ ես կարողանում գտնել ու ճանաչել ինքդ քեզ: Հնչում է միանգամայն հակիրճ պատասխան. -Իրականության սահմաններին:
