Աղջիկը հարցնում է՝ ձեռքի թեթևակի շարժումով մաքրելով գլորվող աղի կաթիլը.
-Իսկ որտե՞ղ ես կարողանում գտնել ու ճանաչել ինքդ քեզ:
Հնչում է միանգամայն հակիրճ պատասխան.
-Իրականության սահմաններին:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-Մի՛ արա, Նա՛ր, ուշագնաց կլինեմ:
Գայանեն ծիծաղում է և գոռում:Եղբայրը նրան խդիկ է տալիս, պատժում րոպեներ առաջ կատարած լեզվի սայթաքման համար:Հնչում է դռան զանգը:
-Վերջապես:
Աղջիկը շունչ է քաշում, վեր կենում և ուղղում մազերը:Նարեկն իջնում է առաջին հարկ, իսկ սևահերը՝ մտնում իր ննջասենյակ՝ իրեն կարգի բերելու: Սևահեր երիտասարդը հասնում է դռանը, բաց անում այն:Տեսնելով միայն շիկահերին՝ հարցնում է.
-Մեր երրորդը հետդ չի՞:
-Ուրեմն ես քո համար մեկ եմ, հա՞:
Անշնորհքաբար հրելով ընկերոջը՝ մտնում է ներս և բողոքում:Առնելով կարկանդակի բույրը՝ փակում է աչքերը:
-Էս ի՜նչ անուշ հոտ ա գալիս:
Նարեկը վերցնում է տոպրակը և փորփրում:
-Ի՞նչ ես բերել:
-Չգիտեմ, ես չեմ առել:
-Խի՞ ես մենակ:
-Մեր սիրելի ընկերը մտավ տուն, տասը րոպեից կգա:
-Մենակ չասես՝ մտել ա լողանալու:Էսօր մեր տուն չի հասնի:
Նարեկը դժգոհ դեմքի արտահայտություն է ընդունում, Արսենը չի հասցնում պատասխան տալ, երբ լսում են ոտնաձայներ:
-Բարև ձեզ:
Սևահերն իջնում է, մեղմ ձայնով և ժպիտով բարևում շիկահերին:Վերջինս հիացմունքով նայում է աղջկան:
-Բարև ձեզ:
Ոտքից գլուխ օրիորդին պատելով՝ բարևում է:Գայանեն մոտենում է նրան և պարզում ձեռքը:
-Անունս Գայանե ա, Նարեկի հոպարի աղջիկն եմ:
-Արսեն:
Նա մեկնել է ձեռքը, որպեսզի տղան սեղմի, բայց Արսենը վերցնում է նուրբ դաստակը և համբուրում:Սևահերը ժպտում է կեղծ ժպիտով և ձեռքը հետ քաշում:
-Հանգստացի՛, Արսե՛ն:
-Հասկացա:
-Ը-ըմ...Երևի քաղցած եք:Նարեկն առավոտվանից խոհանոցից դուրս չի գալիս:Կարող ա՞ ճաշենք:
