Աղջիկը հարցնում է՝ ձեռքի թեթևակի շարժումով մաքրելով գլորվող աղի կաթիլը.
-Իսկ որտե՞ղ ես կարողանում գտնել ու ճանաչել ինքդ քեզ:
Հնչում է միանգամայն հակիրճ պատասխան.
-Իրականության սահմաններին:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Գայանեն իջնում է աստիճաններով ներքև և մտնում խոհանոց:Հորեղբոր կինը՝ Էլիան, նախաճաշ է պատրաստում:Աղջիկը ժպտում է և մոտենալով կնոջը՝ համբուրում այտը:Էլիան շրջվում է և տեսնում նրան:
-Բարի լույս:
-Բարի լույս, Գա՛յ ջան:Ո՞նց ես քնել:
-Շատ լավ:
Սևահերը նստում է սեղանի շուրջ, իսկ Էլիան շարում է ափսեները սեղանին:
-Նարեկը դեռ արթուն չի՞:
-Չգիտեմ, Գա՛յ:Կբարձրանա՞ս վերև:Ինձ թվում ա՝ եթե մինչև հիմա մեքենայի մեջ չի, ուրեմն էսօր դասի գնալու նպատակ չունի:
-Կգնամ հիմա:
Աղջիկը ոտքի է կանգնում և ցանկանում դուրս գալ խոհանոցից, սակայն ժամանում է եղբայրը:Կինը շարունակում է սեղան գցել:
-Դասի չես գալու՞, Նա՛ր:
Տղան կանգնում է քրոջ առջև, սպասում, մինչ նա կշրջի այտը:Գայանեն այդպես էլ անում է, ինչից հետո Նարեկը համբուրում է նրան և առաջանում:Սևահերը քայլում է նրա հետևից, նստում նրա առաջ և հարցնում.
-Կպատասխանե՞ս, Նա՛ր:
Երիտասարդը տրորում է սև աչքերը և դիմում քրոջը.
-Էրեկվա դեպքերից հետո դու դասի գնալու ցանկություն ունե՞ս:
-Հա, իմ հետ ոչ մի արտասովոր բան չի կատարվել:
-Մնա տունը:Ես չեմ գնալու, քեզ առանց ինձ ոչ մի տեղ գնալ չի կարելի:
Էլիան դնում է սեղանին հացը և կանգնում նրանց գլխի վերևում:
-Նա՛ր, բայց քննություններ ունեմ, եթե բացակայեմ...
-Գա՛յ, ես չեմ գնալու, իսկ դու մեքենա վարել չգիտես:Ընկերուհիներիդ կհավաքես մեր տանը, կզբաղվեք:
