Աղջիկը հարցնում է՝ ձեռքի թեթևակի շարժումով մաքրելով գլորվող աղի կաթիլը.
-Իսկ որտե՞ղ ես կարողանում գտնել ու ճանաչել ինքդ քեզ:
Հնչում է միանգամայն հակիրճ պատասխան.
-Իրականության սահմաններին:
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Երիտասարդները նստած են մեծ և հիանալի տեսք ունեցող այգում:Օդն ավելի պարզ է և մաքուր, քան տան միջավայրում:Վառ կանաչը չի խանգարում ընկերներին լավ ժամանակ անցկացնել:Իսկ փափուկ, տափակ բազմոցները և համեղ ուտելիքն ավելի են բարձրացնում նրանց տրամադրությունը, գեղեցկություն հաղորդում միջավայրին և մեղմում քաղցը:Տղաները և՛ ուտում են, և՛ միաժամանակ տարբեր կատակներ անում, ծիծաղում:Իսկ Գայանեն միայն բարի ժպիտ է ցուցաբերում երիտասարդների արարքներին:Իրականում նա շատ է ամաչում:Երկու անծանոթ տղաներ, որոնցից մեկի աչքն անընդհատ իր վրա է, և կապուտաչյան, ում հետ արդեն բախվում է երկրորդ անգամ, սակայն նա միայն համալսարանի միջադեպն է հիշում:
-Ու ամբողջ ուտելիքը թափվեց գետնին, գժական նոպաներն ի հայտ էկան, դուրս էկավ լսարանից:Ես էդքանից հետո ո՞նց էդ աղջկա հետ հարաբերությունները շարունակեմ:Էլ չեմ խոսում ամուսնանալու, ընտանիք կազմելու մասին:
Շիկահերը ոգևորված պատմում է ժամեր առաջ կատարվածի մասին, Նարեկը լսում է նրան, իսկ Հայկի հայացքն ընկնում է սևահերի վրա, ով խաղում է մազափնջի հետ և նայում այգու մյուս կողմը:Եղբայրը կտրվում է զրույցից և քրոջը հարց տալիս.
-Գա՛յ, ինչ-որ բան ա՞ էղել:
-Ի՞նչ:
Գայանեն շրջում է հայացքը և անտեղյակ կերպով նայում նրան:
-Ասում եմ՝ բան ա՞ էղել:Շատ մտամոլոր ես:
-Չէ, Նա՛ր, ի՞նչ պետք ա էղած լինի:Վերջացրել ե՞ք ուտելը:Հավաքե՞մ սեղանը:
Աղջիկն անմիջապես ոտքի է կանգնում:
-Հա, մերսի, ամեն ինչ համով էր:
Արսենը հոգոց է հանում և մեջքով հպվում բազմոցին:
-Խնդրեմ, բայց ես մենակ գազօջախից հանել եմ կարկանդակն ու կտրտել աղցանների բանջարեղենը:
-Մերսի:
Տղան նայում է սևահերին, վերջինս՝ նրան:Հայացքնե՜ր...
