Աղջիկը հարցնում է՝ ձեռքի թեթևակի շարժումով մաքրելով գլորվող աղի կաթիլը.
-Իսկ որտե՞ղ ես կարողանում գտնել ու ճանաչել ինքդ քեզ:
Հնչում է միանգամայն հակիրճ պատասխան.
-Իրականության սահմաններին:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Երեք մեքենաները կանգ են առնում քաղաքի թանկարժեք և հայտնի հիվանդանոցներից մեկի առաջ:Շիկահերը հանգիստ դուրս է գալիս մոխրագույն Toyota Camry-ից և ուղևորվում դեպի մուտքը:
***
-Նա՛ր, կարող ե՞նք մեքենայի մեջ սպասել:Ուղղակի ո՛չ էդ աղջկան եմ ճանաչում, ո՛չ էներգիա ունեմ՝ հիվանդանոցի պատերի տակ նստելու:
Սևահերը նստած է եղբոր սպիտակ Rover-ում, նրանց հետևում գտնվում են Վիլյան և Արմինեն:Վերջինս բավականին մտախոհ տեսք ունի:Իսկ Վիլյան սպասում է ընկերոջ պատասխանին:Նարեկը մի պահ մտածում է, ապա խոսում.
-Ավելի լավ կլինի՝ Հկեին ասեմ՝ ձեզ տուն տանի:
Գայանեն անմիջապես արձագանքում է.
-Չէ:
Վիլյան և Նարեկը զարմացած նրան են նայում:
-Խի՞, Գա՛յ, գնացեք մեր տուն, զբաղվեք մի բանով, մինչև մենք գանք:
-Իսկ եթե տաքսով գնա՞նք:
Վիլյան, նստատեղից առաջ գալով և նայելով սևահեր աղջկան, միջամտում է.
-Ի՞նչ տարբերություն, Գա՛յ:Հայկի հետ ավելի ապահով տեղ կհասնենք:
Աղջիկը հուսահատ հայացքով նայում է առաջը:
-Ինչ-որ բան կա՞, որ կուզես պատմել:
-Չէ, կգնանք Հայկի հետ:
Քույրը համաձայնվում է ժպիտով, դրանից հետո երեքն իջնում են սևահեր երիտասարդի մեքենայից և քայլում դեպի սև Audi Q5-ը:Կապուտաչյան կիտում է հոնքերը, երբ տեսնում է աղջիկներին մոտենալիս:Սևահերն ացնում է առջևի նստատեղի կողքով և տեղավորվում հետևում:Երիտասարդը թեթև քմծիծաղ է տալիս, բայց նա ուշադրություն չի դարձնում:Վիլյան միանում է նրան, Արմինեն առանց բառ փոխանակելու նստում է Հայկի կողքին:
-Նարեկն ասեց, որ դու մեզ տուն կտանես, Հա՛յկ:
Կանաչաչյայի բառերից հետո կապուտաչյան հայացքը գցում է առջևի հայելու մեջ, նայում Գայանեին:Վերջինս գլուխն իջեցրել է ապակուն և փակել աչքերը:
