Աղջիկը հարցնում է՝ ձեռքի թեթևակի շարժումով մաքրելով գլորվող աղի կաթիլը.
-Իսկ որտե՞ղ ես կարողանում գտնել ու ճանաչել ինքդ քեզ:
Հնչում է միանգամայն հակիրճ պատասխան.
-Իրականության սահմաններին:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-Հայկը հիմա իմ կարիքն ունի:Ինքը միշտ ա իմ կարիքն ունեցել, ուղղակի չի ցանկացել բարձրաձայնել:Գիտեմ՝ ես շատ վատ եմ վարվել ձեր հետ՝ թողնելով ու հեռանալով, բայց ինձ էլ հասկացի, ես զղջում եմ:
Տղամարդը բռնում է կնոջ ճերմակ և նուրբ ձեռքերը, որոնք դողում են:Ելենան նայում է նրանց ձեռքերի միախառնմանը:
-Դու հիմա ազատ կյանք ես վարում, Կարե՛ն:Ես քեզ վաղուց ներել եմ, բայց վստահ չեմ, որ Հայկը նույն կերպ կվարվի:Դու չես էղել մեր տղայի կողքին տարիներ շարունակ, դու հեռու ես էղել, երբ ինքը ամենից շատ քո կարիքն էր զգում:
Կինը խոսում է բավականին հանգիստ տոնով, նրա բառերից Կարենը կախում է հայացքը սեղանին և փակում աչքերը:
-Հայկը քեզ կլսի՛:Ինքը միշտ լսում ա քեզ ու անում ա քո ուզածով:
-Ես չեմ կարող չարաշահել ու օգտագործել իմ ներկայիս իրավիճակը՝ որպես զենք դեպի իմ որդին:Ես չեմ օգտվի առիթից, որ Հայկն ամեն բանում համաձայնվում ա ինձ հետ:Արդար չի, իմ կողմից մեծ հարված կլինի:Ուղղակի թող անցնի որոշ ժամանակ:Միգուցե ժամանակն ամեն ինչ հարթի:
-Ելենա՛...
-Քանի՞ ժամ եք խոսում:Ձանձրացա հյուրասենյակում:
Խոհանոց է գալիս Սառան և նստում քրոջ կողքին՝ ուշադրությամբ զննելով նրանց ձեռքերը:Ելենան անմիջապես հետ է քաշում իր ձեռքը և հենվում աթոռին:Տղամարդը ոտքի է կանգնում և տեղյակ պահում.
-Լավ, հասկացա:Ես էլի կայցելեմ ու հուսով եմ՝ Հայկը խոսելու համար տանը կլինի:
Սառան, կեղծ ժպիտ ցուցաբերելով, հեգնում է.
-Կբարևես Լիլիթին մեր կողմից:
Կարենը գլուխը շարժում է վերևից ներքև, դիմում նախկին կնոջը.
-Հոգ տար առողջությանդ մասին:
Վայրկյաններ անց քույրերը մնում են առանձնատանը միայնակ:
-Սա՛ռ...
-Ես ամեն ինչ լսել եմ:
Քույրը թարս հայացք է նետում Սառայի վրա, ինչից հետո նա քմծիծաղ է տալիս:
