OLİVİA TOM RİDDLE : KÖTÜLÜĞÜN DOĞUŞU

Bölüm 62"Sen Benim KIZIMSIN"

Bölüm şarkısı : Melanie Martinez - Tag you're it.

Bol görselli bir bölüm sizin için hazır. Her türlü duyguyu hazır olun okurlarım.

***
Bir geçmişe gidelim.. Olivia'nın bir yaşında öldürülmeye çalışıldığı geceye.

Babam beni  yatağın üzerine koydu. Annem  asasını çıkardı. Sanırım birileri onları öldürmek istiyordu ve annem beni korumaya çalışacaktı.

"Bunların olacağını biliyordum." dedi annem..

Bir o yana bir bu yana yürüyen babam çok tedirgindi. Birileri onları korkutuyor olmalıydı.

Birazdan görecektim..

"Kabul etmek zorundaydım biliyordun. Ailemiz tehdit altındaydı." dedi babam çaresizce.

Biliyordum. Onları tehdit ediyorlardı işte.

"Kaçardık." dedi annem dolu gözlerle bakarak.

"Hayır, ondan asla kaçamazdık. Nereye gitsek bizi bulurdu."

Kimdi kaçtıkları? Kim onları tehdit ediyordu? Annemin Alnından soğuk terler akıyordu. 

Annemin titrediğini görünce babam  destek olur gibi elini tuttu.

"Artık zarar veremez. Biliyorsun artık o yok." dedi babam acı acı gülümseyerek.

Kimden bahsediyorlardı?

"Ama korkuyorum." dedi annem. Zavallı anneciğim. Kim bilir beni korumak uğruna neler yaşamışlardı? Ne acılar çekmişlerdi?

Gözlerim dolmuştu. Karanlık Lord mutlak bir sessizlik ile olanları izliyordu.

"Ya kötü bir şey yapıyorsak?" dedi annem.

"Hayır, bundan kurtulmalıyız tamammı. Ondan sonra özgür olacağız."

Annemin akan gözyaşlarını sildi ve yanağını öptü. Onlar iyi insanlardı. Ailemin iyi birileri olmasını hep hayal etmiştim. Gördüğüm kadarıyla beni korumak için herşeyi yapıyorlardı.

Anne ve babam dünyanın en iyi insanlarıydı. Feda edecek kadar seviyorlardı beni.

Annem  kendini toparlayıp derin bir nefes aldı. Hayatımı karartacak o cümleleri duymadan önceki son gülüşlerimdi bunlar.. Derin bir acıya çekilmeden hemen önceydi bu mutlu anılarım.

"Avada Kedavra." Annemin ağzından dökülen cümleleri duyduğum ilk an herşey sessizliğe büründü.. Tıkırtılar sustu. Kuşlar cıvıldamayı bıraktı..

Acıyla atan kalbimden başka hiçbir şeyin sesi duyulmuyordu.

Benden  çıkan bir ışık patlaması herşeyi tepetaklak etti. Kulakları sağır edecek bir çığlık evde bir depreme yol açtı.

Annem ve babam yok oldular..

Derin bir sessizlik çöktü duygularıma. Nefes almalıydım..

Ölüm acısını bilmezdim. Sevdiğim birini kaybetmemiştim şu zamana kadar.

Bir çocuk dünyaya ilk geldiğinde gördüğü ilk kadın annesidir.
İlk annesinin kokusunu alır.
Bir tek ona sarılır.
Onun için dünyada güvenebileceği tek
İnsan annesidir.
Anne.. Dört harf ve bir cümle.
Hasta olduğunda sabaha kadar
Başında annesi durur bir çocuğun.
Çorba yapar, sevdiği yemekleri koyar önüne. Çünkü o bir annedir.
Yeryüzünde gördüğün ilk melektir annen.
Tüm kötülerden koruyan kadının ismidir. Anne.
Bir kız çocuğu ağladığında ilk söylediği cümle annedir. Anne.