Bölüm 34

332 50 318
                                    

Bölüm şarkısı : Bruno mars - Out of Heaven

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Bölüm şarkısı : Bruno mars - Out of Heaven

"Potter!" dedim devam etmesini beklemeden.

Durup arkasını döndü.

"Karanlık sanatlara karşı savunma dersinde Milen'in karşımda olmasını sen mi istedin?" diye sordum.

Merak ediyordum.

Kolunda ki saatine baktı. Zamanımızın daraldığını biliyordum ama öğrenmek istediklerim kafamı kurcalayıp duracaktı.

"Hayır." dedi.

"Ama bir şeyler fısıldıyordun." dedim.

"Bana senin karşına çıkmak istediğini söyledi. Bende çıkabilirsin dedim."

"Neden sana söylüyor?"

Bıkkınlıkla içini çekti. Fazla soru sormuştum.

"Düşündüğün zaman nedenini anlayacak kadar zekisin sanıyordum."

Gözlerimi devirdim. "Senin karşında beni küçük düşürmek istiyordu zaten sürekli fırsat kolluyor." dedim.

"Milen tuhaf biri.. Onunla tartışman sadece zaman kaybı olur."

"Karşıma çıkıp beni aşağılamak istiyor. Kimse kusura bakmasın altta kalmayacağım." dedim gururla başıma kaldırarak.

"Sen bilirsin cadı. Yeter ki bu konuda başımı ağrıtmayın." dedi ve arkasını döndü.

Yürürken soru sorma isteğimi bastırmaya çalıştım. 

"Arkadaşlarına ne kadar güveniyorsun?" aniden sesini duyunca duraksar gibi oldum. Bir iki saniye dediği cümleye düşündüm.

Gerisinde kalmamaya çalışarak hızlı adımlarla yanında yürüdüm.

"Hepsini güveniyorum." dedim. Karanlıkta düşmemek için gösterdiğim gayrete taç çıkarılmalıydı.

"Emin misin?" diye sordu tekrar.

Bir şey ima ediyordu yada birini. Aklında kim vardı ve neden doğrudan söylemiyordu?

"Neden açık konuşup kim olduğunu söylemiyorsun?"

Bir takım sesler duyunca sorum havada asılı kaldı. Laura ve Rory'nin uzaktan tartışmasını duyunca koşarak yanlarına gittim.

Potter istifini bile bozmadan ağır adımlarla yanımıza geldi.

"Sen hep böyle mi olacaksın Rory?" diye bağırdı Laura.

Rory yaslandığı ağaçta umursamadan söyleniyordu. "Ne varmış halimde?"

"Bencil ve gıcık. Sürekli benimle uğraşıyorsun."

"Ne oluyor burada?" dedim gergin ortamı bölerek.

"Ne olucak beyefendinin gıcıklık saati gelmiş." dedi Laura. Yüzü kızarmıştı ve bunu karanlıkta bile görüyordum.

OLİVİA TOM RİDDLE : KÖTÜLÜĞÜN DOĞUŞU Where stories live. Discover now