Bölüm 14

421 59 253
                                    


Bu bölüm  Potter dan bir itiraf geliyor.  İyi okumalar.. ❤️🩶

***

"Müridler mi, emin misin?"

Potter'ın karşısındaki adam duyduklarından rahatsız olmuş gibi huzursuzca kıpırdandı.

Bir topluluk olduğunu düşünüyordum. Tehlikeli ve güçlü bir topluluk olmasaydı karşımdaki iki adamda onlardan korkmazdı. Merak içimi kemiriyordu.

" Beni öldürmeye çalıştı." dedi Potter.

İyi ama hedefin ben olduğumu neden saklıyordu? Önemli bir bilgi değil miydi? Neden herkesi yanlış yönlendiriyordu? Kafamda dönen sorulara gün geçtikçe daha fazlası ekleniyordu.

"Yer altındaki sığınaklarından neden çıksınlar?"diye sordu John.

Birde yerin altında mı gizleniyorlardı... Merlin'in sakalı her geçen dakika merakım daha fazla artıyordu. Böyle bir topluluk neden benim peşimde olsun? Benden ne istiyorlar?

" İntikam. "dedi Potter.

Tüylerim diken diken oldu. Benim kimseye zararım dokunmadı. Benden neyin intikamını alacaklardı?

" O öldü.. Böyle bir şeyin tehlikeli olacağını biliyorlar. Başlarında bir öncü olmadığı müddetçe böyle büyük bir suça tekrar neden karışsınlar Potter?"

Potter'ın sabrı tükeniyor gibiydi. Soru sorulmasından hoşlanmıyordu. Bu adam ise sanki bilerek anlamak istemiyor gibiydi.

" Geçen sefer alamadıkları bir şeyin peşindeler. Beni öldürüp babama acı çektirmek istiyorlar. "dedi Potter.

Aklında ne var Potter? Herkesi yanlış bilgiye ve sonuca sürüklemek ile neyi amaçlıyorsun?

" Araştıracağım Potter. "dedi John sonunda. Bu konuşma onu terletmiş ve korkudan yüzüne Siyah bir gölge düşürmüştü. Terli avuçlarını yıpranmış kahve tonlarındaki eski ceketinin kenarına sildi ve Potter'a elini uzattı.

" Güvercin haber alır almaz dönerim."dedi John.

Potter adamın elini sıktı. " Zamanım kısıtlı en erken ne zaman?"

John eline bakarak," En geç bir ay. "

" Bir ay fazla. "elini daha fazla sıkınca John yüzünü buruşturdu.

" Bana üç hafta ver Potter. "

Potter bunu duyunca adamın elini bıraktı. John sonunda varlığımı tekrar hissetmiş gibi elini bana uzattı.

" Tekrar görüşmek üzere küçük hanım. İsminiz ne acaba? "dikkatli bakışları gözlerimin içinde bir şey arar gibiydi.

Uzattığı eline baktım. Tutmak için sağ elimi kaldırdığımda Potter bileğimi tuttu.

" İsmi gibi kendi de önemsiz. Bana aşık aptal bir cadı. "Bunu duyunca deliye döndüm. Bana nasıl hakaret edebiliyordu. Bu ne cüret. Aşık bir aptal mışım öyle mi? Beni nasıl tanımadığım insanların içinde küçük düşürürsün Potter?

" Sessiz kal! "

Kafamın içinde sesini duyunca gözlerimi yumdum. Her an patlayabilirdim. Damarlarım sinirden minik minik atıyordu.

"Normalde susturamam.. Cevap versene cadı."

Bileğimi hızlıca elinden kurtardım. Kızarmıştı ve hafif sızlıyordu.

OLİVİA TOM RİDDLE : KÖTÜLÜĞÜN DOĞUŞU Where stories live. Discover now