OLİVİA TOM RİDDLE : KÖTÜLÜĞÜN DOĞUŞU

Bölüm 5

MULTİMEDYA : OLİVİA VE POTTER'IN BAĞINI GÖSTEREN BİR BÜYÜ.

Bu bölümün şarkısı : Taylor Swift : I knew You Were Trouble.. Yüksek sesle dinleyerek okuyun. :D

OLİVİA TOM RİDDLE'İN GÜNLÜĞÜNDEN" Benim cehennemim diğerlerinin cenneti oldu. Ama onun ateşi benim ruhumun diğer yarısıydı. Bir madalyonun iki yüzü gibiydik.. Aynı ateş aynı tutku ve aynı hırs.. "

***

Gözlerimi devirerek yemeğe devam ettim. Benim ile böyle oynamasına izin vermemeliydim. Üzerimde bir etkisi olduğunu anlarsa sonuç kalp kırıklığına dönüşebilirdi.

İçine daldığım düşüncelerden Adel'in küçük kahkahası böldü. Rory heyecanla bir şeyler anlatıyordu. Adel gözünü kırpmadan onu dinliyordu. Çok tatlı göründüklerini söyleyebilirdim.

"Söylesene Rory hiç sevgilin oldu mu?"

Adel'in sorusuyla elmalı turta kurabiyem çataldan düştü.

Rory şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdı. "Neden sordun?"

Adel bozuldu ama belli etmemeye çalışarak, "Arkadaşız öyle değil mi? Merak ettiğim için soruyorum." dedi hızlıca.

Yanakları kızarmıştı. İştahla elmalı turtayı ağzıma attım. Konuşma hareketleneceğe benziyordu.

"Bir iki tane." dedi geçiştirerek.

"Peki hangisini daha çok sevdin?" Anlaşılan Adel onun hakkında bir şeyler öğrenmekte ısrarcıydı.

Rory, omzunu silkti. "İkisinide sevdim." dedi.

Bir kez daha soru sormak için ağzını açtı ama Rory ilgisini yanında ki erkek arkadaşına verince Adel'in sorusu içinde kaldı.

Aralarında küçük bir gerginlik oluştu. Adel'in elini destek verir gibi tuttum. Acı acı gülümsedi. İçinde sorduğu sorunun küçük fırtınaları esiyordu.

Potter'ın oturduğu masaya gözüm istemsizce kaydı. Gitmişti.

İç geçirip meyvesuyundan bir yudum aldım. Potter'ı göremediğim için hayal kırıklığına uğramıştım.

Bu duyguyu hissetmek garipti. Birini görmek isteyip ama görememek. Bilmediğim bu hayal kırıklığı, umarım küçük üzüntülere dönüşmezdi.

Yemekten sonra kütüphaneye gitmek için bahçeden geçerken gece sessizliğini bir etek gibi bahçeye örtmüştü.

Gecenin incisi parıldayarak gökyüzünde karanlığı aydınlatıyordu. Yıldızları izleyerek koridora girdim. Köşede konuşan öğrenciler dışında kimse yoktu.

Başımla selam verdim. Samimi bir gülüş ile karşılık alınca gülümseyerek yanlarından geçtim. Hareket eden tablolara heyecanla bakarak kütüphaneye doğru ilerledim. Elimde ki kitaplarımı sıkı sıkı tutmuştum.