Chapter 53

317 12 0
                                    

Yaz feel be like

Nandito na kami sa South Korea,
Sa aming bagahe ay tinulungan ko s'ya,
Lahat ng babae sa hotel ay napapatingin sa kanya.

Kumain na kami dahil nagugutom na s'ya,
Tungkol sa batas nila ay ikinuwento n'ya,
Hindi ko pa talaga lubos kilala kanilang pamilya.

Hindi ko maiwasan mangamba,
Hindi na mawala sa akin ang kaba,
Batas nila sa North Korea ay naiiba.

Iyon ang unang beses na ako'y natakot,
Sa akin pangamba ang idinulot,
Para sa aming magiging anak ako ay natatakot.

Tumabi s'ya sa akin at ako ay niyakap n'ya,
Natatakot ako at iyon ay inamin ko sa kanya,
Alang-alang sa anak namin sa pagtratrabaho ay titigil s'ya.

Kinabukasan paglabas n'ya sa banyo wala s'yang suot,
Paglalambing n'ya sa akin tukso at takot ang idinulot,
Sa kaba ako ay nababalot.

Ngayon lang s'ya umingay sa pagkain,
Table manners sabi pa n'ya sa akin,
Ang talaba ay nagawa pa n'yang sisihin.

Nag-enjoy ako sa pamamasyal namin,
Nagagandahan ako sa mga tanawin,
Sa picture nakapikit na ko para sa kanya maganda pa rin.

Sa kanya ay asar na asar ako,
Lalaki na 'to sobrang wirdo,
Pero s'ya ay mahal na mahal ko.

Dedicated Poems For Love Without Limits by: Maxinejiji Where stories live. Discover now