Vermoeid kreun ik als mijn telefoon hard trilt op mijn nachtkastje. Een fel licht blijft maar afgaan, wat me mijn ogen laat openen. Met een hand graai ik naar mijn mobiel, en grijp hem na een paar keer toch vast. Met moeite breng ik hem naar mijn oor, nadat ik het gesprek heb geaccepteerd. 'Wie durft mij om-'. Snel kijk ik naar de klok aan de andere kant van mijn kamer. Tien uur alweer, fuck. 'Waarom belde je niet eerder? Ik hoor al op school te zitten, fuck'. Een stilte klinkt aan de andere kant van de telefoon. 'Je bent Diliah, toch?', vraag ik voorzichtig als ik recht ga zitten in mijn bed. 'Isa', hoor ik hem fluisteren. Ik zucht, en probeer mijn tranen te verbergen. Ik bijt op mijn lip om niet in tranen uit te barsten door zijn mooie stem. 'Justin, ik had gevraagd om mij met rust te laten', zeg ik boos. Ondanks dat ik niet boos ben, want hij had me wakker gemaakt uiteindelijk. 'Isa, waarom deed je dat?'. Zijn stem klinkt gebroken en klein. Alsof hij al dagen achter elkaar huilt, of drinkt. Of zelfs rookt, door de hoest die weerklinkt. 'Waarom deed ik wat?', vraag ik nietsvermoedend en begin kleding uit te zoeken voor naar school. 'Je zoende met een ander', fluistert hij opnieuw. 'Verraad Chaz het weer'. 'Isa, ik weet met wie je gezoend hebt, een of andere pooier'. 'Nou die was niet de enigste', zeg ik gemakkelijk terug met een grijns rond mijn lippen. 'Je vriend kan anders ook aardig zoenen'. Ik probeer vrolijk te klinken, ondanks het een vies idee was dat Chaz zijn lippen toch echt de mijne hebben geraakt. Een stilte volgt, wat mij het ultieme moment geeft om op te hangen. Grijnzend leg ik mijn telefoon weg, tot ik me bedenk hoe hij reageerde. Een schuldgevoel borrelt omhoog, ondanks mijn succes gisteravond.