Tanrım ben dün naptım yaa ! Off tamamen rezilce bi hareketti. Hem sürekli etrafında görünmemek onu sıkmamak için uğraşıyorum hemde beni bırakma diye yalvarıyorum. Uyanmama rağmen uzun süre odamdan çıkamadım. Çünkü utanıyordum. Acaba uyur gezerim diyip hiç hatirlamiyor gibi mi yapsam ? Kapının tık tık lanmasiyla irkildim. Kapıyı arabayıp "Kahvaltı hazır. Geliyor musun ?"."E-evet tabi" gittiğinde kendimi yatağa attım.
Ayhhhh niye böyle aptalca bişi yapmıştım ki ? Burdan artık gitmem gerekiyordu. Burda kaldikça kendimi fazla kaptırıp sersemce şeyler yapacaktim. Neymarın benden soğumasından başka bi işe yaramayacaktı. Valizimi hazırlayıp zorla onu mervidenlerden aşağı indirdim. Beni görünce yerinden kalktı. "Noldu ? Nereye gidiyorsun ?"."Be-ben...teşekkür ederim herşey için artık bi otel tutsam iyi olur.."." Nerden çıktı şimdi bu ? "."Bi yerden çıkmadı en başından beri yapmam gereken buydu." Yanıma yaklaştı. Tanrım gitmek istemiyorum. Bunu yapamıycam. "Hurricane , bişi mi oldu ? Seni rahatsız edecek bişi mi yaptım ?"."Hayırrr böyle düşünme sen beni üzecek hiç bişi yapamazsın sadece ben gitsem iyi olucak" bir sessizlik oldu. Göz yaşlarımı zor tutuyordum. "Peki öyle istiyorsan.." hep bunu demesinden korktum.
Ama gidicem diyip dururken ne demesini bekliyordum ki ? Benim için iyi bir otel bildiğini söyledi. Buna minnettar kalarak bana adresi yazmasını söyledim. Beni bırakmasını istemedim bu işi dahada zorlaştırırdı. Gitmeden önce ona sarıldım ve bunun hiç bitmemesini istedim. Abartmaya gerek yoktu yeniden görüşecektik sonuçta 'arkadaş' tık diğmi ? Ondan son kez telefon numarasını istedikten sonra kapıdan çıktım. Bahçeden çıkana kadar ağlamamam gerek diye düşündüm. Kapıya geldiğimde ilk gün kavga ettiğim iki iri yapılı adam bekliyordu. Ben yaklaşınca biri kapıyı benim için açtı. Geçtikten sonra "buraya bi daha gelirsem beni içeri alacak misiniz ?" Dedim. Adam "elbette" diyince içimde bir rahatlama oldu.
Çok geçmeden kendimi kaldırımda valizimi çekerken buldum.
Ağlamamı kesmem gerekiyordu. Taksi gelince binip Neymarın yazdığı kağıdı ona uzattım ve camdan dışarı bakarak bunu hiç yapmamış olmayı diledim.
Otele geldiğimde bi oda istediğimi söyledim. Gerçekten güzel bi odaydı ama ağladığımda herşeyi buğulu gördüm. Valizimi bile açmadan kendimi yatağa atıp ağlamama devam ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
El Clásico
Fanfiction"Sen ve ben bir klasiğiz bebeğim!" I'm the violence in the pouring rain. I'm a Hurricane.
