ilk gün

1.8K 90 15
                                    

Yine burdayım işte. Herşeyin başladığı yerde...olmam gereken yerde. Neymar'ın yanındaydım. Bana sarılmıştı. Az önce ağlamalarım hiç bir şey önemli değildi artık. Mutluyumdum. Ona yaslanmış düşünürken o camdan dışarı bakıyordu. "Yağmur yağıyor...şimşek çakacak gibi" dedi. Bende dışarı bakıp gülümsedim. "Artık korkmuyorum.." dedim. Korkmam gereken bişi kalmamıştı. Koltukta doğrulup ona döndüm. Az önce ki halinden daha iyi görünüyordu ama emin olmalıydım. Tekrar onunla olduğumdan. "Artık kötü kötü bakma tamam mı ? " ellerimi yanaklarına koydum. "Herşey yolunda" dedim. Gülümsedi. İhtiyacım olan şeydi. Gülümsemesini görmek... " Bu kadar iyi olmak zorunda mısın ?" Ellerimi çekip güldüm. "Merak etme yarın tekrar kavga etmeye başlarız"

------------------------------

Sabah uyandığımda bi an için telaş yaptım. Çünkü Neymar yoktu. Kendimi tekrar eski halimdeyim sandım. Sanki gördüklerimin hepsi rüyaymış gibi. Ama değildi. Çünkü onun evindeydim. Onun yatağında..
Kalkıp ilk iş bavulumu aldım ve kendi odama gittim. Bavuldakileri yerleştirdim. Ve üstümü değiştirdim.
Aşağı inip hızlı hızlı kahvaltı ettim. Artık çıkmam gerekiyordu. Çantamı alıp çıktım. Ah süper geç kalmamıştım. Antreman kıyafetlerimi giyip çıktığımda Sahada Neymar ve Jesualdo'nun konuştuğunu gördüm. Burda napiyordu ? Yanlarına yürüdüm. Jesualdo elinde katlı olan kağıdı açarken benimle konuşmaya başladı. "Güzel geç kalmamışsın , bu senin yeni antreman takvimin" kağıdı bana uzattı. Kağıda anlamayarak baktım. Günler neredeyse aynıydı. Sadece saatler daha erkendi. "Bu ne demek oluyor ?" Dedim. Neymar kollarını omuzlarıma koyup ona bakamamı sağladı. "Bu demek oluyor ki artık bizimlesin. Yedek oldun tebrik ederim !" dedi. Anlamam bir kaç saniyemi aldı. Sonunda anladığımda elimi Neymarın beline koydum ve "biz biraz konuşabilir miyiz ?" Dedim. Oda kolunu omzuma atmış yürümeye başlarken Jesualdo "fazla uzun sürmesin!" diye seslendi. Kalabalıktan biraz uzaklaştığımızda durdum. "Bununla bi alakan var mı ? Yani ben sizin gruba geçmem için bişi yaptın mı ?"."Hayır saçmalama bu benim söylememle olabilecek bişi değil."."O zaman neden burdasın ?"."Çünkü Jesualdo bana anlattı. Benim sevgilim olduğunu biliyor" kendinden çok emin bir şekilde bunu söylemişti. Benim sevgilim.... "İnan bana bu tamamen Luis Enrique'nin fikri. Seni maçtayken görmüş , iyi olacağını düşünüyor"dedi.
Sonunda inatlaşmayı bırakıp gülümsedim. Bu harika bi haberdi. Beni çok heyecanlandırmıştı. "Herneyse akşam gelince konuşuruz" dedim. Neymar gidince bende diğerlerinin yanına döndüm. Antreman boyunca bu yeni durumun nasıl olacağını düşündüm. Tanrım....Messi Neymar ve ben aynı antremanda.. sanırım bu gece uyuyamıycam.
Ara verdiğimizde telefondan önümüzdeki maçlara baktım. En yakın maç yarından sonra Rayo Vallecano'ylaydı. Şimdi heyecanım kat ve kat artmıştı. Maçın Nou Camp da olmasına sevinmiştim. Hiç değilse ilk oynama ihtimalim olan maçta burda olacaktım.
Antreman çıkışında nerdeyse zıplayarak eve yürüdüm. Yoldayken Ana'yı arayıp herşeyi anlattım. "İnanamıyorum Hurry ! Eğer oyuna girersen diye telefonun kamerasını açık tutacağım"."ah harika olur"

---------
"Ney şimdi gerçekten gidiyor muyuz ? Yani baya baya ben sizinle birlikte antremanda olucam diğmi ? İnanamıyorumm! Herkes olucak yano bildiğin Messi ? "."Evet bildiğin Messi ama sakin ol biraz olur mu ? Diğerleriyle birlikte antremanda olacaksın diye sevinmen beni rahatsız ediyor" tek kaşımı kaldırıp ona baktım. "Ne o ? Kıskanacak mısın yoksa ?" dedim. Sehpanın üstünden eşyalarını aldı. "Hayır , sadece dünden beri o kadar çok bu konuyu açtın ki" dedi. Montumu üstüme geçirip ona sarıldım. "Ovvvv bebeğimmm...özür dilerim" geri çekilip ona baktığımda gülümsüyordu. Yoldayken sürekli Neymar'a nasıl davranmam gerektiğini sordum. Her zaman ki gibi davranmamın iyi olacağını söyledi.
Sahaya adım attığımız da Neymar'ın elini tuttum. İçimde ki arkasına saklanma dürtüsüne engel olmaya çalıştım. Neymar onlara günaydın dediğinde sadece Heyyy.. diyebildim. Dani "Hurry gerçekten burdasın , bu harika bişi" dedi. "Evett , biliyorum , gerçekten öyle" Messi'yle daha önce tanışma fırsatım olmuştu ama o benim için o kadar önemli bir kişiydi ki yine ilk defa görmüş gibi davranıyordum. Onunla aynı takımda oynama fikri bana çılgınca geliyordu. "Hurricane , tebrik ederim seni burda görmek güzel" dedi. Sadece "teşekkür ederim" diyebildim.
ola verdiğimizde diğerleriyle biraz takıldık. Rakitic , Douglas , Adriano ve Bartra'yla iyi anlaşmıştım. Neymar telefonunu kaldırıp "Bugün Hurry 'nin ilk günü selfie çekilmeliyiz" dedi. İşte tam ihtiyacım olan şey ! Fotoğrafı çok beğenmiştim. Beni çok mutlu etmişti. Bu fotoğrafların devamının geleceğini ve benim o zamanda nası mutlu olacağımı düşünmeden edemedim.

Amaa lütfen votelar artsin çünkü pazara kadar bitirmem lazim :( biraz morallll ❤

El ClásicoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin