El Clásico

Maç günü !

Aramızda bişiler oluyordu ama emin değildim. Kendi duygularımdan çok emindim. Ama önemli olan onun ne hissettiği veya ne hissedeceğiydi.

Parti bitmiş ve herkes evlerine dağılmıştı. Tek eve gitmeyen bendim çünkü zaten bi evim yoktu. Yoğun bir baş ağrısıyla uyandığımda hala Neymarin evindeydim. Galiba içkiden dolayı burda uyuya kalmıştım. Üstüme bir örtü serilmiş olmasından memnuniyet duydum. Üstüme başımı biraz düzeltip üst kata çıktım. Etrafa bakındım. Kimse görünür de yoktu. Neymarin odasinin önüne geldiğimde sessiz olmaya çalışarak kapıyı araladım. Tanrım....Dünya da görebileceğim en güzel manzaraydı. Hala uyuyordu ve ben onu uyurken yakaladığım için çok şanslıydım. Bir kaç dakika öylece kapıda bekledikten sonra aklıma bi fikir geldi. Odasına girecektim ve dün gece verdiği capini geri koyacaktım. Böylelikle onu daha yakından izleyebilirdim. Biliyorum tam bir dahiyim.

Kapıyı biraz daha aralayıp sessiz olmaya çalışarak içeri girdim. Baş ucuna gelip ona baktım. O kadar kusursuz görünüyordu ki. Şuan onun yanında uyuyor olmak için neler vermezdim. Zaten Ispanya ya gelmek için yeterince uğraşmıştım. Devamı içinde pekala uğraşacaktım. Bakmam bittikten sonra capini arkamdaki dolabın üstüne koymak için döndüğümde bileğimde bir el hissettim ve ufak bir çığlık attım. Geri dönüp baktığımda yattığı yerden gülerek bana bakıyordu. "Galiba ufak çaplı bi kalp krizi geçirdim" dediğimde daha çok güldü. "Bu kadar korkacağını tahmin etmemiştim " dedi. "Doğru sonuçta ben senin odandayım"."Evet".'Evet şeyy..ben capi bırakıp çıkacaktım"."öyle mi ?". "Öyle"."senin olabilirdi bende bir sürü var"."olsun Teşekkürler" capi dolaba bıraktım. Acaba ne kadar süredir uyanıktı ? Onu seyrettiğimi fark etmişmiydi ? Gergin gergin odadan çıkıp ona baktığımda kahvaltı için biraz sonra aşağı ineceğini söyledi. Bende ufacık bi süpriz olsun diye mufağa girip omlet yaptım. Esneyerek mutfağa girdi. Yeni uyandığı için gözleri şiş şişti ve olduklarından daha kısık görünüyorlardı. Bu manzaraya şahit olduğum için dünyanın en şanslı kızı gibi hissediyordum. "Napiyorsun ?" diyip yanıma geldi. "Seni beklerken bişiler yapıyım dedim"."Çok nefis görünüyor" omlet olunca beraber masaya tabakları falan koyduk.

"Bugün atremanım var bitince akşam otele gideriz ve eşyalarını alırız"."Ben bilmiyorum...burda uzun süre beleş bi şekilde kalmam doğru değil"."Haklısın" Haklısın diyince afalladım. Bunu demesini hiç beklemiyordum. Ona baktım "Evet o zaman şöyle yapalım sabahları omlet ve akşamları makarna yapmak şartıyla evimde kalabilirsin" güldüm. Çok komikti ve adil bir teklifti. Yemeği yiyip masayı topladıktan sonra Neymarın antremana gitmesini bekledim. O gidince bende çıkıp otelime gittim. Akşamı beklememi söylemişti ama burda olmam doğru değildi.

Odama çıkıp üstüme daha rahat şeyler giyip lobiye indim. Dün terslediğim çocukta ordaydı ve belli ki geldiğimi fark etmişti ama bana bakmıyordu. O gün yaptığımdan dolayı kendimi kötü hissetmiştim. Kalkıp onun yanında ki koltuğa oturdum. Bana bakınca elimi uzatıp "Meraba ben Hurricane" dedim. Biraz şaşırmıştı. Kısa bi tereddütten sonra oda elimi sıktı. "Ben dün sana kötü davrandığım için özür dilerim"."Sorun değil"."Bence adın çok güzel ve benim de biliyorsun adım Kasırga yani sende benimle dalga geçebilirsin böylece ödeşebiliriz" güldü "buna gerek olduğunu sanmıyorum"

Evettt artık yeni bölümü daha geç yazıyorum. Çünkü yetişiremiyorum hemde okuma sayısı artsın diye bekliyorum ☺
Herneyse yakında 500 olucam

Teşekkürler!!!!!!!

Ve unutmadan ;

Que Deus nos abençoe e nos proteja

*dua eden insan emojisi*