Korku

1.5K 78 2
                                    

Kalkıp aynaya baktım. Akan makyajımı sildim. Korkunç görünüyordum. İçtiğim viskiler ve esrar yüzünden başım çok ağrıyordu. Kendime gelmiştim ama kötü hissediyordum. Ney söylenmeyi kesmişti. Daha önce banyoda kiyafetlerimi unutmuş olmama binlerce kez şükredip giyindim. Yavaşça kapıyı açtım. Oda karanlıktı. Ve Neymar tshirtsüz bi şekilde yatağın köşesine oturmuştu. Bana bakmıyordu. Başını ellerinin arasına almış yere bakıyordu. Sakin bi sesle "Hey Ney" dedim. Başını kaldırıp yüzünde hiç de hoş görünmeyen bi ifadeyle bana baktı. "Ben çok özür dilerim , bar'da o şekilde davrandığım için. Kendimde değildim"."Neden esrar içtin ? Onun seni böyle yapacağını bilmiyor muydun ? Hem sana defalarca o 'çocuk'la görüşmemeni söyledim. Neden hala inat ediyorsun ?" konuşmak için ağzımı açtım ama bişi diyemedim. Haklıydı. Ben konuşmayınca bakışlarını yere çevirip konuşmaya devam etti  "Ondan hoşlanıyor musun ?"."Ne ? Ney hayır. Öyle bişi yok. Gerçekten öyle mi düşünüyorsun ? Sadece kafam güzeldi. O benim arkadaşım" Derin bir nefes aldı. Ayağq kalkmış altında ki pantolonu çıkarırken "Herneyse.." dedi. Söylediklerimi pek takmamıştı bile. "Nasıl ? Bu kadar mıydı ? Bana kızmayacak mısın ?"."Hayır yorgunum" bi süre inanamayarak battıktan sonra su içmek için alt kata indim. Suyu içerken bi yandan da düşündüm. Acaba onu gerçekten kırmış mıydım ? Karamel'den hoşlanıp hoşlanmadığımı sormuştu. Bu çok ağırdı. Nasıl böyle bir şeyden şüphelenirdi ? Ama bu durumda kabahatli benken bunun için kızamazdım. Yanlış yapan bendim.
Tekrar yukarı çıktığımda arkası dönük bi şekilde yatıyordu. Bende örtüyü açıp yatağın içine girdim. Ellerimi omzuna koyup yüzünü görmeye çalışarak "bana küstün mü ?" Dedim. "Hayır Hurricane , ben sadece uyumak istiyorum" -trip atan neymar- "Ama bana böyle davranma , soğuk davranıyorsun" Yatakta doğruldu. Bunu yapmasını beklemiyordum. "Sen benimle tanışmadan önce benim hayranım mıydın ?" Dediği şeye anlam verememiştim. "Ne ? Buda ne demek şimdi?"."Öyle miydi değil miydi ?"."Evet öyleydi." Duraksadı. "Peki ya o hayal ettiğin kişi değilsem ?"."Neymar , ne diyorsun?"."Yani düşündüğün kişi değilsem...Sonuçta beni tanımıyordun. Buraya öylece geldin ve....şimdiye senin için doğru kişi olduğumu düşünüyor musun ?" Söyledikleri karşısında şaşırmıştım. Güldüm. "Lütfen şu psikologmuş gibi konuşmaya son ver. Tabi ki sen doğru kişisin! Seni onca zaman tanımadan sevmek ne kadar zordu tahmin edemessin. Ama artık burdayım. Seni tanıyorum. Ve neden o kadar süre senden vazgeçmediğimi daha iyi anlıyorum. Çünkü sen harikasın. Sen benim bildiğim tek şeysin...... Sen benim hayatımsın."
Konuşmamın sonuna geldiğimde yüzünde bir gülümseme vardı. Ona sarıldım. Ona kollarını belime dolamıştı. Boynuma nefesini verirken "Hayatım da sahip olabileceğim en muhteşem sevgiliye sahibim ve....seni kaybetmekten korkuyorum"."Korkma...ben her zaman seninleyim"

Yoksa beni hala takip etmediniz mi ? :O

Maç var !
Que Deus nos abençoe e nos proteja.

El ClásicoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin