II-Paris

1.4K 63 17
                                    

Süpriiiiizzzz! Ben döndüm :D El Clásicco'yla beraber. Çok fazla sınavlarım vardı. Vee bu bölüm yarın tatil olması şerefine!!!!!
"Hadii Neymar !! Hadii!"
Sonunda Fransa-Brezilya maçında en ön sırada maçı izliyordum. İçimde maç izlerken her zaman oluşan bir heyecan başlamıştı. Brezilya formamı giymiş yüzüme sarı ve yeşil iki şerit çekmiştim. "Neymarrr!!!!" Bunun hiç bir yararı yoktu. Burda olduğumu fark etmeyecekti. Ona seslenmekten vazgeçip maça odaklandım. Takım az bir çalışmayla birbirlerine tekrar uyum sağlamış gibi görünüyorlardı. İlk golü Brezilya attığında da bu düşüncemde ne kadar haklı olduğumu gördüm. İşte bu Brezilya Havasıydı ! O ruhu bende taşıyordum.
Maç 2-1 bittiğinde Neymar'ın adına yazılmış bir golü vardı. Kesinlikle milli takımındayken Barcelona'dan daha iyi oynuyordu. Jo ile bunu tartışarak çıkışa doğru yürümeye başladık.
Maç çıkışında bekleyip Brezilya'nın teknikdirektörüyle tanışma fırsatı buldum. Kendimi tanıttığımda beni zaten tanıdığımı söyledi. "Bu ortamda -sahayı göstererek- teksin. Buda seni kolay tanınabilir yapıyor."."Evet haklısınız" güldüm. "Benim aslında size söylemem gereken bir şey var. Buraya tabi ki maç için geldim. Ve takım oyuncularınızın nerede kalacağını merak ediyorum. Böylelikle Neymar'ı görebilirim." Bana muhtemelen şuan takım otobüsleriyle gittikleri oteli söyledi. Staddan çıkınca öncelikle Jolarla beraber onların kalacakları otele gittik. Eşyalarım ordaydı. Üstümü değiştirip çantamı aldım. Söylenen oteli bulmak için taksiye bindim. Hava kararmaya başlamıştı ve şehrin ışıkları harika bir görüntü oluşmasını sağlıyordu. Otel binasına girdiğimde dışarıdan göründüğünden daha geniş olduğunu fark ettim. Duvarda ki saatte baktım. 21.30 İnsanların beni tanımamasını umarak başıma kapişonumu geçirdim ve lobide ilgisiz duran adama doğru yürüdüm. Karşısına geçip kapişonumu çıkardığımda ise artık çok daha ilgili görünüyordu. Ona takımın kaldığı kısmı sordum. Bi an icin bana söyleyip söyleyemeyeciği hakkında tereddüt etti. "Farkında mısın bilmiyorum ama Neymar Jr benim sevgilim?" Şimdi durumu kavramış gibiydi. Asansörle 6. Kata çıkmamı Neymarın oda sayısının 23 olduğunu söyledi. Çabucak asansörü yakaladım. Başımı telefonuma eğip diğerlerine kim olduğumu belli etmemeye çalıştım. Nihayet asansör 6. Kata geldiğinde hızlıca çıktım. Koridor bomboştu. Başka birinin olması da beklenemezdi. 23 numaranın önüne geldiğim de kendimi ilk gün Neymarın evine gelmiş gibi hissettim. Kapıyı tıklatıp "Mr. Neymar Jr , oda servisiii!!" Dedim. Kapıyı açıp karşısında beni görünce yüzü aydınlandı. "Hurry , senin burda ne işin var ?" dedi. "Ne o yoksa beni içeri davet etmiycek misin ?" Geçmem için geri çekildi. Oda lüks bi odaydı. Aslında bi gece kalmak için bu kadar lüks bi otel seçeceklerini düşünmemiştim.
Ona sıkı sıkı sarıldım. Tanrımmm....nasıl bu kadar sürede onu özleyebilirim.. "maçı izledim. Harikaydın"."Biliyorum" geri geri yürüyüp baş ucunda ki telefonuna baktım. "Hani bu harikalığını Barcelona'ya da götürsek diyorum" gülümsedi. "Bende öyle umuyorum"
Telefonunun ekranını açtım. Ekranda ben vardım. Gülümsedim. Bir gün ben değilde o benim fotoğrafımı duvar kağıdı yapacağı tahmin bile edemezdim. Başımı kaldırdığımda yanımdaydı. Ben farkında olmadan elini belime dolamıştı bile. "Buraya neden geldin ?" dedi. Neredeyse fısıltı gibiydi. "Maçtan sonra tatlıyı hak edebileceğini düşündüm"."Peki hak ettim mi ?"."Kesinlikle"
Tahmin ettiğim tepkiyi verip sözüm bittiği gibi beni öptü. Bu dudaklar öpülmek için. Sadece benim.

************************
Ben onun dudaklarını keyfini çıkarırken elini thirtüme götürdü. Tereddüt ettiğini anlayabiliyordum.
Işıklar açıktı. Soluklanmak için ayrıldığımızda "sorun değil" dedim. Üstünde kini çıkardım ve shortumun düğmesini açıp yere düşmesine izin verdim. Kendimi çok gergin hissettim. Kısa bi süre için beni süzdü. Dahasıda elini yan tarafımda belimden biraz aşağı inen yaranın üstünde dolaştırdı. "bi kaza olmuştu" dedim. Bana baktı. Güven verircesine gülümsedi. Beklemediğim bi şekilde önümde eğildi. Yara izimin olduğu yeri öptü. Yüzümde bir gülümseme oluştu. Bi an için sanki yara izim hiç yokmuş gibi hissettim.

******************************

El ClásicoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin