2. Bölüm

7.9K 247 10
                                    

Karşıda gördüğüm gerçekten Suarez mi yoksa ben mi körüm ?! Olduğum yerde kala kalmıştım. Git gide havalimanına giren kişilere baktım. Tanrım...hepsini tanıyorum bütün takım burda. Ne olduğunu kavrayamayarak etrafımda ki kalabalığa baktım. Barça formalı insalar..Çocuklar.....bayraklar...Muhteşem bir heyecan ve gürültü var. Olayı o an kavramayı başardım. Muhtemelen bir maç dönüşüne denk geldim. Ve galiba dünyanın en şanslı insanıyım!
Bende uçaktan inen diğer insalar gibi yürüyen merdivenlere yöneldim ama bunu herkes yapamıyordu çünkü hayranların önüne güvenlik şeredi çekilmişti. Nihayet yürüyen merdivenlere geldim. Ben ilerlerken hemen biraz yanımda ki yürüyen takım oyuncularını görmek inanılmazdı. Mascerano.....Pique....Aman Tanrım.
Messi. Gruba sonradan katılan kişiyi görünce dengemi kaybetmemem için tutunmam gerekti. 'Neymar' Gerçekten o olduğuna inanamıyorum. Diğerleri gibi açık mavi kot patolon ve gömlek giymiş. Tek farkı cap ve gözlük takmış olması. Onu Neymar yapan şeyler... Ne kadar süre ağzım açık ona baktığımı bile bilmiyorum. Tek bildiğim tir tir titriyor olmadı. Nihayet en başta ki ufak şoku atlatıp kendime geldim. "Neymar!" Dönüp bana baktığında resmen sevinçten ellerimi çırpacaktım. Kendime hakim olup yaptım. Ama baktığında herhangi bir şey söylemedim de. Sadece o diğerleriyle birlikte giderken baka kaldım.
Tek şansımın gözümün önünden kayıp gittiğini fark edince bavumu zorla çekerek koşmaya başladım. "Neymaaarr! Neymar bekle !" Off kahretsin keşke topuklu giymeseydim. Neyse ki onlar bir kaç kişiye imza vermek için durduklarındam yetişebilidim. Neymar şeridin karşı tarafında birine imza verirken ben tamda onun yanında duruyordum. Nefes nefese kalmıştım. O kadar hızlı nefes alıp veriyordum ki Neymar kısa bi sürelik için tekrar bana baktı. Güneş ışığının parıltısıyla gözlerinin ne kadar güzel göründüğünü fark ettim. Bana bi daha öyle bakması için para verebilirim!
Havaalanında ağır adımlarla ilerlerken diğer takım oyuncularına baktım. Hayal gibiydi. Bunca zaman onları televizyonda izlemiştim. Şimdiyse yanımdaydılar. Çıkışa geldiğimde kalabalığın arasında Neymarı kaybetmemeye çalıştım. Ama dışarı bi içeridekiler kadar daha insan vardı. Son anda bir spor arabaya biderken onu fark ettim. Ardından bende köşede bulunan taksilerden birine atlayıp en çok söylemek istediğim sözü söyledim. "Önde ki arabayı takip et !"

El ClásicoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin