El Clásico

Kutlama

Maçın 2-1 bitmesinin ardından kendimi olduğumdan kat ve kat daha çok mutlu hissettim. Lider gibi...
Maçtayken Cristiano düşmeme neden olduğu için biraz erginlik olmuştu. Daha doğrusu ben fazla abartmıştım. Soyunma odasına geldiğimizde arkamdan seslendiğini duydum. Neymar gittiğinde ben konuşması için onu bekledim. "Ben yaptığım için Üzgünüm Hurricane. Oyundayken bişi söylemedin. Herşey yolunda mı ?" Gülümsedim. "Tabiki yolunda! Sadece ben biraz stresliydim. Ondan öyle tepki vermiş olabilirim. Sorun değil" biraz ilerlerken "Umarım yakinda bi daha görüşürüzzz" dedim. "Umarım"
Üstümüze değiştirdikten sonra durum değerlendirmesi yapmak için toplandık. Luis Enrique bugün iyi olduğumuzu ama Neymar'a daha iyi olması gerektiğini bir kaç maçtır yeterince kendini gösterme diğini söyledi. Bana da bundan sonrası için bir an önce takıma uyum sağlamamı söyledi. Haklıydı. Çünkü onlardan geri kalıyordum. Artık bunun aşılamayacak bişi olmadığını düşündüm. Sonuçta burda takımla birlikte Luis Enrique dinliyordum. Bundan harika ne olabilirdi ki ? Tabiki bir kutlama ! "Bebeğim hemen gidip uyumayı düşünmüyorsan seninle planlarımız var"."Bunu kutlamalıyız"."Evet kesinlikle"
Eve döndüğümüzde kısa siyah bir elbise giydim. Aynada kendime baktım. Bacağımda bir çizik vardı ama yinede hoş görünüyordum. Hazırlanıp alt kata indiğimde Neymar telefonuyla uğraşıyordu. Beyaz bir gömlek ve altınada açık renk bir kot giymişti. Gözlüklerini takmıştı. Başkası olsa çok basit görünebilirdi. Ama o harika görünüyordu. Oda beni görüp "harika görünüyorsun" demesi üstüne tabirlerimizin aynı olduğunu fark edince gülümsedim. "Sende öyle , tanıştığımızdan beri seni ilk kez gözlükle görünüyorum"."Seninleyken pek gözlük takmayı düşünmedim"." Neden ? Sanki seni hiç gözlüklü görmedim"."doğru görmüşsündür"
Bir kulübe geldiğimizde Neymar beni bazı arkadaşları ve tanımadığım başka futbolcularla tanıştırdı. Bu kadar çok insanın benimle tanışmak istediğimi duyunca şaşırdım. İçlerinden biri bunu nasıl başardığımı sordu. "Ben bilmiyorum..sadece uğraştım ve oldu" diyebildim. Biri "Aaa yapmayın kızı utandırıyorsunuz" dedi. Gülümsedim. Bi süre oturup onları dinledim. Ve içkimden yudumlar aldım. Arada Neymar'la göz göze geliyordum. Bana gülümsüyordu. Son bardağımı da bitirdikten sonra ayağa kalktım. "Buraya kutlama yapama gelmedik mi ? Kutlayalım o zaman!" dedim. Ney'i eliden tutup dans pistine çektim. Ama o pek hevesli görünmüyordu. Ellerimi boynuna sarılıp güldüm. "Yeterince içki içmemişsin " dedim. "Evet daha fazlaya ihtiyacım var" dedi. Kısa bi süre onunla takıldım. Sonraysa Ney geri döndü ve kalabalığın içine karıştım. Umursuzca dans etmeye başladım. Ortamın karanlık olması çok iyiydi. Bi süreliğine kendim olmak iyi gelmişti. Birine çarpıp döndüğümde bunun Karamel olduğunu fark ettim. "Aaa Karamel! İnanmıyorum. Nerelerdeydin ?"."Hurry..seni görmek çok güzel"
Biraz ilerleyip müzikten uzaklaştık.
Ona neden beni aramadığı sordum. "Biliyorsun...sen artık Barcelona'da oynuyorsun. Ünlü sayılırsın. Herkes seni konuşuyor"."Olabilir...ama bu seninle konuşmayacağımı göstermez ki" bişi söylemedi. "Herneyse" dedim ve ona vodka söyledim. İkinci bardağımızı içerken karşıda oturduğumuz masada Neymarın olmadığını fark ettim. Yanlarına giderken başım dönemeye başlamıştı. Ama aldırmadım. "Neymar nerde ?"."Bilmiyorun galiba dışarı çıktı" insanların arasında çıkış kapısını bulmaya çalıştım. Dışarı çıkınca Neymar'ı bara bir kaç adım uzakta bi sokak lambasının altında buldum. Yanında bir kız vardı. "Hayatım seni içeride bulamadım nerdeydin ?" dedi. "Sen
..burda napiyorsun ?"."bu..-"."Kira"."Evet Kira fotoğraf çekilmek istedi ama içerisi çok karanlıktı ve bizde buraya geldik" kız ellerini birbirine çarpıp "Evet ben Ney'i çok seviyorum!" dedi. " Sürtük , sen ne dedin ?"