<Unicode>
"အပြင်ခဏသွားဦးမယ်"
အာဏာရဲ့စကားကြောင့် မင်းဆက်မွေ့ရာပေါ်မှာစာအုပ်ဖတ်နေရင်း မော့ကြည့်လိုက်သည်။ အာဏာကတော့ အပြင်သွားဖို့အတွက် အဝတ်အစားလဲနေသည်။
"ဘယ်ကိုလဲ"
မင်းဆက်မေးလိုက်တော့ ကျောခိုင်းပြီးအဝတ်လဲနေတဲ့
အာဏာကလှည့်ကြည့်လာသည်။ မင်းဆက်ကိုပြုံး
ပြပြီး
"ဒီနားတင်ပါ၊ မကြာဘူး"
မသေချာမရေရာတဲ့အာဏာရဲ့အဖြေစကားကြောင့်
မင်းဆက်စိတ်ထဲအနည်းငယ်ထင့်သွားသည်။ ဒါမဲ့
သူလဲ သူ့အကြောင်းနဲ့သူရှိမှာပဲ ဟုတွေးကာစိတ်
လျော့လိုက်သည်။
"သိပ်မကြာနဲ့နော် သတိထားကားမောင်းဦး"
"အင်းပါ ကျွန်တော်ခဏပဲကြာမယ်"
"အင်း ငါစောင့်နေမယ်"
"ဟုတ် ကိုကို "
သူပါးကိုဖွဖွလေးနမ်းပြီး အာဏာကအခန်းထဲက
ထွက်သွားသည်။အခန်းထဲကထွက်သွားတဲ့ အာဏာကြည့်ကာမင်းဆက်အတွေးတွေများကာကျန်ရစ်ခဲ့သည်။
ခုရက်ပိုင်း အလုပ်ကိစ္စတွေနဲ့ အာဏာအလုပ်ရှုပ်နေမှန်းသူသိပါသည်။ သို့သော် ခုလိုမျိုးကြီးကသူ့စိတ်ကိုဘဝင်မကျပေ။
မင်းဆက်သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး လက်ထဲကဖက်လက်စ
စာအုပ်ကို ဘေးနားကစားပွဲပေါ်ပြန်တင်ထားလိုက်
သည်။
ထို့နောက် မွေ့ရာပေါ်ကဆင်းပြီး အခန်းတံခါးနား
ကိုလာခဲ့သည်။ ခုရက်ပိုင်းသူ အာဏာရဲ့အခန်းထဲ
မှာသာနေမိသည်။
အာဏာကလဲ မင်းဆက်ကိုသူ့အခန်းထဲမှာသာနေ
စေသည်။ မင်းဆက်က ပထမ ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန်နေဖို့ လုပ်ပေမဲ့ အာဏာက သူအခန်းမှာသာအတင်းနေခိုင်းတဲ့အတွက် မင်းဆက်လဲ အခန်းပြန်ဖို့လက်လျော့လိုက်ရသည်။
အခန်းထဲကထွက်လာပြီး ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန်လာခဲ့သည်။အာဏာနဲ့သူနဲ့အခန်းကသိပ်မဝေးပေ။
အခန်းရှေ့ရောကတော့ တံခါးဖွင့်ကာအခန်းထဲဝင်လာခဲ့သည်။ တစ်ခါတည်းပြန်ပိတ်ပြီး အလုပ်စားပွဲရှိရာကိုသွားလိုက်သည်။
