<Unicode>
Mature Content(+)
နွေးထွေးနူးညံတဲ့ကိုယ်လုံးလေးကိုပွေ့ဖက်မိတော့
မရုန်း။ ငြိမ်နေရှာသည်။မွှေးပျံ့တဲ့လည်တိုင်ကိုနမ်းရှိုက်ရင်းအခန်းတံခါး
ကိုပိတ်လိုက်မိတော့ အနည်းငယ်ထိတ်လန့်သွာသလို။ဘယ်လောက်ထိတ်လန့်ထိတ်လန့်လွှတ်ပေးဖို့
အစီအစဉ်မရှိ။ အနီးရှိဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်လိုက်တော့
ကိုယ်လုံးလေးကသူ့အပေါ်မှာထိုင်ရက်သား။ဆိုဖာပေါ်မှီထိုင်ရင်း မိမိကိုယ်ပေါ်ရောက်နေတဲ့
အသဲအသက်လေးရဲ့ခါးသွယ်သွယ်ကိုဖက်ကာ
့ပြင်းရှသောအနမ်းများပေးမိသည်။ပေါင်ပေါ်မှာထိုင်နေသူကြောင့် မော့ကာ
နမ်းရသည်။ သို့သော် မမောနိုင်။လျှာအချင်းချင်းရစ်ပတ်ရမှာထွက်ပေါ်လာတဲ့ငွေရောင်ကြိုးတန်းလေးများ။
လက်တွေကအကျီကြယ်သီးကိုဖြုတ်လိုက်တော့ရုန်းလာသည်။
"ဘာလို့လဲ"
မေးလိုက်တော့ မျက်နှာတစ်ခုလုံးကရဲလို့။ သူ့ကို
အကြည့်လွှဲကာခပ်တိုးတိုးလေးရယ်နှင့်"ဒီ ဒီမှာ အဆင်မပြေလောက်ဘူးထင်တယ်"
ကြည့်ရတာဆိုဖာပေါ်မှာမို့မနေတတ်စွာပြောခြင်း။
သူကလဲ ပိုလို့ပင်စချင်တော့ မွေ့ရာပေါ်မသွားဘဲ
နေလိုက်သည်။ဘာစကားမှမပြောဘဲ ဆိုဖာပေါ်ကိုရုတ်တရက်
လှဲချလိုက်တော့ လန့်သွားပြီးမျက်လုံးလေးဝိုင်းသွားသည်။နဖူးလေးကိုဖွဖွနမ်းကာ အဝတ်အစားချွတ်ပေး
တော့ငြိမ်နေရှာသည်။ သူ့ဘာလုပ်လုပ် ငြိမ်နေမဲ့
သဘော။အဝတ်မဲ့နေတဲ့ကိုယ်လေးကိုသေချာစိုက်ကြည့်
လိုက်တော့ ရှက်ရွံနေပုံ။ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်ကိုလိမ်ထားသည်။ခပ်ညစ်ညစ်ပြုံးကာ မိမိကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်တွေ
ကိုဆွဲဖယ်ရင်း ထိုခြေထောက်၂ချောင်းကိုဆွဲဖယ်လိုက်တော့ အကြည့်လွှဲသွားရှာသည်။ရှက်နေသူကိုမစတော့ဘဲ ပေါင်တံသွယ်သွယ်ကို
သူ့ခါးမှာချွတ်စေတော့ အလိုက်သင့်လေး ချိတ်တွယ်
လာသည်။