သင္းရနံ႔ေျပာၿပီး မင္းဆက္၏နဖူးကိုလာစမ္းသည္။ ဒီလိုပဲ ။ရနံ႔နဲ႔က ငယ္ငယ္ေလးထဲက ခင္ေနသည့္အတြက္ ဒါမ်ိဳးက မစိမ္းေပ။

ရနံ႔က  သူ႔နဖူးကိုစမ္းၿပီး မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာဆိုသည္။

"ေႏြးေနတယ္... မိုးမိတာမို႔လား"

"အင္း.... ဟုတ္တယ္"

"ကိုကို!"

ရုတ္တရက္ အသံၾကားလိုက္ရေသာေၾကာင့္  မင္းဆက္ အိမ္ေရွ႕ကိုလွမ္းၾကည့္မိေတာ့အာဏာ။အာဏာရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြဟာ ထူးဆန္းေနသည္။ ေၾကာက္႐ြ႕ံမႈေတြ ၊ စိုးရိမ္မႈေတြကိန္းေအာင္းေနသလို။

အာဏာကအနားေရာက္လာေတာ့ သူၿပံဳးျပလိုက္သည္။

"အာဏာ ...လာေလ "

မင္းဆက္ေခၚေတာ့ အာဏာက အနားေရာက္လာၿပီး ေဘးကဆိုဖာတြင္ဝင္ထိုင္သည္။ ထို႔ေနာက္မင္းဆက္ေမးလိုက္သည္။

"အတန္းမတတ္ဘူးလား"

အာဏာကေအးေအးေဆးေဆးပင္ေျဖသည္။

"မရွိလို႔ျပန္လာတာ"

"ေၾသာ္ ... ဟုတ္ပါၿပီ"

အာဏာကိုျမင္ေတာ့ ရနံ႔ကၿပံဳးၿပီးနႈတ္ဆက္၏။

"အာဏာေတာင္ဒီအ႐ြယ္ေရာက္ၿပီပဲ.. Second year လား"

သင္းရနံ႔ေမးေတာ့ အာဏာက ေခါင္းညိတ္ျပသည္။

"ဟုတ္ကဲ့ "

"မမကိုမွတ္မိေသးလား.... ဒီကိုလာဖူးတယ္ေလ"

"မမွတ္မိေတာ့ဘူး "

အာဏာေျပာေတာ့ သင္းရနံ႔ကရယ္သည္။

"ငယ္ေသးလို႔ျဖစ္ရမယ္...  ဒါနဲ႔ ဦးေလးတို႔ေရာ "

"ေဖေဖတို႔က ဖြားဖြားတို႔ဆီမွာ....  ၾကာၿပီ"

"ေၾသာ္ ... ဒါဆို နင္တို႔ညီအကို၂ေယာက္ထဲေပါ့"

"အင္း...  ဟုတ္တယ္"

အတန္ၾကာစကားေျပာၿပီးေနာက္ ရနံ႔ကႏႈတ္ဆက္ စကားဆိုသည္။

"ငါျပန္ေတာ့မယ္...ေနာက္ေန႔က်မွလာခဲ့မယ္"

သင္းရနံ႔ကမတ္တတ္ရပ္ၿပီးေျပာေတာ့ မင္းဆက္လည္း မတ္တတ္လိုက္ရပ္ၿပီးေခါင္းညိတ္လိုက္၏။

THE EYEWhere stories live. Discover now