Loving a Believer

Chapter 27: God Can

F A R A

The climate was hot because the sunrays were bringing a warm touch to the skin, but the people were continuously listening to the Pastor's preaching. This was what they called evangelism.

"Ano pong pangalan nila?" I politely asked the attendees. They told me their names. I was writing their names because we were going to distribute a Bible to each one of them.

Tanghali na rin nang matapos ang event. Tirik na tirik ang araw kaya napakainit.

"Ganito din ba ang ginawa mo noon?" I asked Storm while we were taking a rest inside the car. He turned on the air-condition.

"Yes, mabuti pa nga 'yang stage na 'yan may bubong. Noong nag-e-evangelize ako, sunog na sunog ang balat ko dahil walang silong ang stage," natatawang sabi niya.

"You? Magbibilad?" pabirong sabi ko sa kanya. He didn't look like a type of guy na magbibilad dahil napakakinis ng balat niya.

"Oo naman. Hindi naman ako maarte 'tulad mo," nakangising sabi niya sabay hila sa dulo ng sumbrero ko pababa, dahilan para matakpan ang mata ko at wala akong makita.

Napasimangot naman ako at tinaas muli ang sumbrero ko. "Excuse me, I'm not maarte," taas-kilay na sabi ko.

"Really, huh? Kaya mo bang uminom sa baso na pinag-inuman na ng buong sambayanan?"

"What do you mean?"

"When I was in mission, we were just using a one cup knowing that we were more than ten persons. Imagine that? Halo-halo na ang laway namin doon," natatawang sabi niya.

Hindi ko na rin napigilan ang pagngiwi ko. "Eeww!"

He laughed. "See? Naranasan kong kumain ng mga pagkain na hindi ko kinakain. Ang paglilingkod sa Diyos walang arte-arte. Kung binigyan ka ng kanin na sunog 'wag kang magrereklamo. But that situation will train you, because I was really trained. "

I looked at him with disbelief. "Disgusting!" He was really unbelievable!

"Tragic but a lesson in life."

I stared at him. Halos pawisan na siya pero hindi man lang nagrereklamo na naiinitan siya. I took my handkerchief from my pocket. Lumapit ako sa kaniya at dinala ang panyo ko sa pawisan niyang noo. Napatigil siya dahil sa ginawa ko at napatitig sa akin.

"You're sweaty," I said.

Ngumiti siya at hinawakan ang kamay ko na hawak ang panyo na kasalukuyang pinupunasan siya.

"Mga anak, halina't kumain na tayo!" tawag sa amin ni Pastor Alvin.

"Mauna ka na roon. Susunod na lang ako. I'll just change my shirt." Kinuha niya ang panyo sa kamay ko at siya na mismo ang nagpunas sa sarili niya.

Salo-salo kaming kumain sa ilalim ng isang malaking puno. Puro tawanan at masayang kwentuhan ang naganap sa amin.

This kind of life is priceless.

***

S T O R M

"Kuya, kwento mo nga sa amin kung paano ang love story niyo ni Ate Fara," ani Michelle sa akin habang sabay-sabay kaming lahat kumakain.

Napuno naman ng kantiyawan ang lugar. I saw Fara blush.

Napangiti lang ako at napa-iling. "Hindi ba't nakwento ko na sa kasal?"

"Masyado namang nakabuod na 'yon, Kuya."

"Okay." Napabuntong hininga nalang ako. "We were just arrange married . . ." pag-uumpisa ko.