Karanlık zindanın koridorları delirmiş adamın gülüşleri ile inliyordu . Kaç gündür bağırışmalar devam ediyordu bilen yoktu .
Bir sabah erkenden başlamıştı ve hala devam ediyordu .
Karan gördüğü işkenceler yüzünden delirmenin sınırına gelmişti artık .
Acı çektikçe gülesi geliyordu .
Başındaki gardiyanlardan birisi yorgun bir şekilde gerçekten dayanıklıymışsın genç adam hatta senin kadar dayanıklısını daha önce görmemiştim .
Bunun için bizde biraz daha aşırıya kaçmak zorunda kalacağız .
Sol elini tutup masaya dayadı ve elindeki bıçağı sapladı .
Karan boğazı yırtılırcasına gülmeye başlamıştı .
Kesmeye devam edin bu kadarı ile beni öldüremezsiniz .
Gardiyan bu seferde sağ elini tutup masaya sağladı ve anlatmaya başlasan iyi olur yoksa elinden sonra kollarını masaya sabitleyeceğim ondan sonra ayaklarını .
Karan kafasını kaldırıp onlara baktı yüzündeki şişlikler ve kandan tanınamaz bir hale gelmişti daha kaç defa söyleyeceğim sarayın tepesine çıkarsam bulutlara dokunabileceğimi söylediler .
Başka bir şey bilmiyorum .
Gardiyan demek deliyi oynamaya devam ediyorsun o zaman bize başka bir çare bırakmadın yanındakine dönüp getirin dedi .
Biraz sonra bir gardiyan elinde uzun bir iğne ile çıkageldi .
Gardiyan iğmeyi eline alıp Karana bakarak sen konuşmuyorsan bizde bilgileri beyninden zorla alacağız .
İğneyi alıp Karanın anlına batırmaya başladı . Enerjisini açığa çıkarmıştı . İğne önce derini sonra kafatasını deşecek beyninin parçalandığını hissetmeye başladığında ise istediğimiz yere ulaşmış olacağız .
İğneyi hafifce batırıp ilerlemeye başladı . Karan ise çılgınlar gibi gülüyordu bu sırada . İğne kemiğe dayandığında birden durmuştu .
Gardiyan hadi şimdide gülsene genç adam bakıyor da birden susuverdin ben de seni dayanıklı sanıyordum .
İlerleyi kafatasını da deşmişti artık beyninin en diplerine doğru gidiyordu .
Karan titremeye başlamıştı .
Tam o anda masaya saplanmış olan ellerini bıçaklar ile çıkartıp önündeki gardiyanın boynuna sapladı .
Gardiyan boğazından fışkıran kanlarla birlikte yere yığılmıştı .
Diğer gardiyanlar telaşla onun başına toplanmışlardı .
Ölen arkadaşlarının cesedini alıp giderlerken aralarından biri hiddetle öne atılıp Karanın suratına sağlam bir yumruk indirdi . Karan sandalye ile birlikte yere yığılmıştı .
Kafasındaki iğne yere düşmüştü kafası soğuk betona yapışmış bir şekilde hücreye gelen bir tutam ışığa bakıp acaba ne kadar gündür buradayım gardiyanların ayak sesi pek uzun sürmüyor burası oldukça küçük bir zindan olmalı elbiseleri her zaman fazlası ile düzenli oldukça önemli kişilerin tutulduğu bir yer olmalı muhtemelen başkentte bir devlet dairesi . Işık kuvvetli en azından bodrum katında olmalıyız .
Lanet olsun çok canım acıyor .
Bu adamların eli bayağı sertmiş . Ne kadar aptalım gerçekten geçen yıllar beni çok değiştirdi ve sonunda hataya düştüm eskiden çok daha akıllıydım sadece kendimi düşündüğüm zamanlarda çok rahattım . Her durumdan kurtulabilirdim benim için hiçbir şey imkansız değil miydi ben ne hale geldim böyle ne zaman başkalarını düşünür oldum .
Evet şimdi hatırladım her şey onunla başladı Tion , o beni değiştirdi ve sonra da bırakıp gitti . Burda ölmek üzereyim peki ne için aptal Natwarı burada bırakıp onun yerine ben kaçmalıydım .
Aşık olmak bana göre değidi yada insanları düşünmek .
Evet şimdi anlıyorum bana gereken şey yanlız olmak yanlızken sadece buna üzülüyordum insanlar etrafıma toplanınca canımı sıkan şeyler de çoğaldı .
Sonuç ortada yeniden başa döndüm herkes bana sırtını döndü Tion gitti dostlarım ve Megan krallığıda gitti .
Bu sırada aklına ihtiay Dandan duyduğu bir söz geldi .
İnsanı hayatta tutan iradesidir
Herkes gitti artık kimse yok sadece ben varım ve yaşamak istiyorum .
Karanlığın ve soğuğun kucağında tek başımayın . Uzuvlarımı koparıp köpeklere yem etselerde dayanacağım yıllar sürsede mücadele edeceğim eninde sonunda benim delirdiğimi düşünecekler .
Ben hala güçlüyüm hala akıllıyım . Hala iradeye sahibim
Ben üşüdüm .
Bu sırada Kadoran ve bir grup sadık adamı gecenin karanlığında yola çıkmaya hazırlanıyordu .
Kadoran adamlarına dönüp ne olursa olsun Karanı kurtaracağız dedi .
O anda karanlığın içinden bir ses geldi demek ağabeyim yanlış işlere kalkışıyor bu kişi Cundu yanında ise kral ve adamları vardı .
Arkasına dönüp size bir şeylere kalkışacağını söylemiştim dostunun başına gelenler onun doğru düşünmesini engelliyor .
Tekrar Kadorana bakıp seni anlayabiliyorum Kadoran dostun seni duygusallaştırdı doğru düşünemez oldun .
Ne yazıkki aklın başına gelene kadar veliaht prenslikten alınman gerekiyor .
Kadoran gerçekten güzel bir oyun kurmuşsun Cun muhtemelen şimdide beni tutuklacaksın değil mi .
Cun sen burda başka bir seçenek görebiliyor musun .
Kadoran adamlarına bakıp siz geri çekilin diye emir verdi .
Onlar geri çekildikten sonra
Kadoran ellerinde enerji toplamaya başladı onlara bakıp bin yumtuk atar yerin efendisi Gecenin karanlığında yıldız gibi parlamalaya başladı kolları ellerini havaya kaldırıp tüm gücü ile yere vurdu büyük bir patlama geceyi aydınlatıp şehri sarsmıştı .
Toz bulutu dağıldığında önlerinde büyük bir krater vardı. Kadoran çoktan gitmişti oradan gecenin karanlığında bir atlı dörtnala şehrin sokaklarında gidiyordu .
Umarım hala yaşıyorsundur karan senin için çok fazla şeyi göze aldım .
Haftalar geçti aradan her gün acı ve işkenceler artarken Karan adeta bir kayaymışçasına sessiz bir şekilde oturuyordu . Yüzünde acı çektiğini belirten küçük bir ifade bile yoktu . Vücudunda morarmamış bir yer kalmamıştı artık . Sadece sessizce oturuyordu .
Bir gün gardiyanlardan birisi daha fazla dayanamayıp Karanın sağ kolundan tuttu ve kılıçını çıkarıp bizimle oynamayı bırak artık ya şimdi konuş yada sağ elini koparırım .
Karanın gözlerinin içine bakıp konuş yada kolunu koparayım karar ver .
Karanın gözleri bir ölününkünden farksız bir şekilde bakıyordu feri sönmüştü artık .
Kılıcını çekip başının üzerine kaldırdu ve herkesin gözü önünde kılıcıyla Karanın elini bileğinden kopardı .
Kanlar kolunda akıp giderken kopuk eli köşeye doğru yuvarlandı . Herkes sonunda acı dolu bir çığlık beklerken .
Karan kafasını kaldırdı ve elini koparan gardiyana bakıp bir şey söylemeden tekrar kafasını indirdi .
Korku dolu gözler ile ona doğru bakıyorlardı içlerinden birisi bu adam delirmiş biz boşuna uğraşıyoruz şuna baksanıza liğme liğme doğrasak bile sesini çıkarmayacak onunla uğraşmanın bir anlamı yok artık .
Diğerleride ona hak vermişlerdi .
Elinde kılıç olan gardiyan kılıcını ateşe doğru tutup iyice ısıttıktan sonra Karanın kanıyan bileğini dağlayıp kanamayı durdurdu .
Diğerlerine bakıp artık gidelim dedi ve hızlı adımlarla zindandan çıkıp gittiler .
Karan ise kopuk koluna baktıktan sonra gülerek sanırım buradan çıkma zamanım geldi.
Sonunda buradan çıkacaktı ama bir sorun vardı o kimdi ve neden buradaydı . Herşey silinip gitmişti aklından ama yaşama isteği kazık gibi çakılıydı aklına .
