UYUMAK VE UYANMAK ARASINDA

2.6K 291 10
                                    

Abtagan boynuna dayanmış bıçak ile hareketsiz bir şekilde duruyordu . Karan daha fazla beklemeden bıçağı ile Abtaganın boynunu kesmişti .

Yere gümüş renginde kan damlamıştı . Karan bıçağını sildikten sonra yerde yatan Abtagana baktı . Tam arkasını dönecekken gümüş rengi kanın tekrar toplandığını fark etti .

Kan yaradan içeri girince kesik düzelmeye başladı . Bunu gören Karan tekrar saldırcakken Kralın etrafı karla kaplanıp Karanı dışarı fırlattı .

Karan yeniden doğrulduğunda karşısında oldukça kızgın bir canavar vardı . Abtagan saldırmak için hazırlandı .

Ön toynaklarını havaya kaldırıp yere vurdu ve yerden buzdan mızraklar çıkmaya başladı Karan son anda zıplayıp bu saldırıdan kurtuldu ama abtagan bu seferde kardan bir fırtına çıkardı .

Kar fırtınasın ağaçları bile yerinden söküp havaya savurdu Karan kendisine karşı dev kar hortumundan kurtulmak için siyah kılıçtan aldığı güç ile etrafında bir kalkan oluşturdu ama oda parçalandı ve Karan fırtınanın içinde metrelerce savruldu .

Kendine geldiğinde Abtagan karşısındaydı . İkiside yaralıydı Karan kırık koluna baktı parmaklarını bile oynatamıyordu .

Kılıcını sol eline alıp tüm gücü Abtaga doğru koşmaya başladı kendine doğru gelen buz sarkıtlarından sıyrılıp ilerlemeye devam ediyordu .

Kılıcını savurdu Abtagan buzdan boynuzları ile kendini savundu . Boynuzlarını ucu oldukça keskindi kafa kafaya müzadeleye devam ediyorlardı ama Karan kılıcını her vurduğunda siyah kılıç biraz daha buz kesiyordu kılıç tamamen buz olduğunda Karan onu tutmakta zorluyordu .

Kılıçla birlikte Karanın kendiside donmaya başladı .  Soğuk giderek tüm bedenini ele geçirdi.

Hareket etmek giderek zorlaşıyordu . Yorgunluktan dizlerinin üzerine çöktü ayağa bile kalkamıyordu artık .

Abtagan boynuzları ile onu öldürmek için gelirken onun da bir anda dizlerinin bağı çözülüp yere düşmüştü . Karan olduğu yerden gülerek dayanıklıymışsın Kral normalde çoktan zehirlenip ölmen gerekirdi .

İkiside yerde bir birlerine bakıyorlardı . Karan sürünerek baş ucuna geldi elini başına koyup zihnini ele geçirmeye çalıştı zihninde ilerlemeye çalışırken bir anda kafasının içinde bir ses duydu .

Vazgeç artık bu kadar soğuğun içinde ben ölümsüzüm bana bir şey yapamazsın .
Kudretli ses kalbine işlemiş gibiydi . Direnmeyi kes artık insan hiç şansın kalmadı yorgunsun ve çok uykun var artık dinlenme zamanı .

Karan gözlerini açtığında başka bir yerdeydi . Etrafında birileri vardı ayıldıktan sonra etrafına baktı . Burası isimsizlerin yatakhanesiydi soğuk bir kış gününde ateşin başında oturmuş hikayeler anlatıp şarkılar söylüyorlardı .

Karan ise kenarda oturmuş kalın bir örtüye sarılmış halde onları izliyordu . Yanına döndüğünde Partanı gördü . Şaşırmış bir şekilde ona bakarken Partan bir şey mi oldu diye sordu .

Karan hayır bir şey yok sadece garip bir rüya gördüm .
Partan nasıl bir rüyaydı dedi.

Karan önemli bir şey değildi pek hatırlamıyorum zaten .

Partan güzel ve huzurlu bir akşam gibisi yok dedi .

Bu sırada Manas ateşin başında bir şeyler anlatmak hazırlanırken diğerleri meraklı bir şekilde ona bakıyorlardı .

Manas boğazını temizledikten sonra Karana ve Partana küçük bir bakış attı ve önüne dönüp söze girdi .

Geçmişte çok uzun yıllar önce Arkadya avcılarının şanlı günlerinde küçük bir çocuk vardı avcılara hayrandı ama kader o ki zerre yaşam enerjisi yoktu .

İnsanlar ona hayallerinin imkansız olduğunu söylüyorlardı ama o asla pes etmedi azimle çalıştı ve kendini geliştirdi . Çalışmaları sonucunda insan doğasının sınırları aştı . Fiziksel konuda ortalama bir avcıdan çok daha güçlüydü .

Güçlü olduğu kadar akıllıydı da kendi özel ekipmanlarını yapardı yaptığı bazı silahların sihirli olduğu söylenir .

Bu avcının kılıcı olan Turetin bir insan boyunda ve genişliği vardı . Ondan başkasının bu kılıcı kaldırmaya yetmezken o tek eliyle rahatça kaldırıp savururdu .

Bu efsane avcının adı Tektandı canavarlar için ölümün ta kendisiydi .

Tektan hayatı boyunca başarıdan başarıya koştu . En sonunda toplu bir avcı seferine katıldı ve yola çıktı kışın her mevsim hakim olduğu topraklara gitti orada yanındaki bölüğün tamamı ölünce tek kalan Tektan en güçlü buz canavarlarına üzerine atıldı derlerki o kadar çok buz canavarını biçmiş ki buz canavarları ona boyun eğmiş ve böyle birisin ölmeyi hak etmediğini düşünüp ona buzdan bir kalp yapmışlar .

Hala o soğuk toprakların içinde  yanlız başına dolandığı söylerler buz kalpli avcının .

Huzurlu bir şekilde etrafı süzen Karan uyku bastırınca örtüsüne sarılıp gözlerini kapattı yanında duran Partan uykun varsa odana gitsen iyi olur dedi .

Karan hayır buna gerek yok sadece biraz gözlerimi dinlendiriyorum sadece biraz uyuyacağım . Gözlerim o kadar acıyor ki hiç açmak istemiyorum . Sadece uyumak istiyorum hiç uyanmamak .

Partan bencede artık direnmeyi bırak ve uyu .

Karan sonsuz bir huzurun içine düşmüşken bir şey hatırladı anılar beyninin içine dolmaya başlamıştı yaşadığı maceralar dostları sevinçleri üzüntüleri ne güzel bir hayat sadece biraz yanlızlık vardı .

Bir anda Karan bir şey fark etti neden böyle düşünüyordu . Neden burdaydı  doğru en son bir savaş içindeydi . Kendine gelmeye başlıyordu bu sırada kudreti bir ses hayır sana uyumanı emrediyorum direnmeyi bırak .

Bana emir veremezsin beyaz geyik ben diğer avcılara veya insanlara benzemen bana itat et zihnin ve ruhun benim .

Abtagan benim düşünmediğim bir şey yapamazsın sen .

Karan o zaman şimdi senin zihnini ele geçirdiğimi düşün .
Düşün diye emretti .

Abtagan  çok küçük bir an için bile bunu aklına getirdi ve Karan tüm engelleri aşıp zihninin içine girmişti .

Şimdi kendini öldür dedi .

Abtagan düştüğü yerden kalktı yavaşça buz etrafını sardı ve koca bir buz küresi oluştu.

Bir anda buz küre çatlayıp parçalara ayrıldı ve kar tanelerine dönüşüp rüzgara kapılıp gitti .

Karan ayağa kalktı ve gökyüzüne baktı mavi ışık sönüp yok oluyordu karanlıkta yavaşça çekilmeye başlamıştı .

Buz sarkıtlarıda kaybolmuştu sonunda normal kar bulutları görünmüş ve kar yağışı eski haline dönmüştü .

Kırık kolunu tutup Tion ve Ramonun yanına gitti . Tionun üzerindeki kar yok olmuş . Ramon ise hala baygındı . Tion Ramonun başına gelip yüzünü yalamaya başladı .

Ramon birden gözlerini açtı . Karan ve Tion başında dikilmiş ona bakıyorlardı .

Karana bakarak bitti mi artık diye sordu . Karan evet sonu da bitti Abtagan yok olup gitti elindeki buzdan boynuzu gösterek ayrıca giderken bize bir hediye bıraktı .

Ramon öldüğüne emin misin hala kar yağıyor .
Karan aptal hala kar yağıyor çünki kışın ortasındayız güneş açacak hali yok ya .
Mutlu bir ifade ile Neyse hadi kalkta burdan gidelim artık burdan .

Elini uzatıp onu ayağa kaldırdı .
Ramon kolun mu kırıldı dedi panikle .

Karan endişe etmene gerek yok bunun için kampta bir iksir olacaktı sallanmada bir an önce yola çıkalım .

İkili aynı anda kafalarını Tiona doğru çevirdi . Ne olduğunu anlayan Tion kafasıyla sırtını işaret etti

İkili sırtına atlayınca yola çıktılar Karan gerçekten uykum geldi artık .

YORUM ATMAYI UNUTMAYIN

CANAVAR AVCISI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin