Numarsını duyan kayn tirtrek adımlarla kapıya yöneldi heycandan kalbi yerinden fırlayacak gibiydi.Görevli hapı hızlı bir şekilde karşısındaki çocuğun eline tutuşturdu.Kayn hağı tek hamlede yutup beklemeye başladı geçen her saniye başarısızlık korkusu katlanarak artıyordu.
Tam başarısız olduğunu düşündüğünde. kalbinde bir sıcaklık hissetmeye başladı sıcaklık yavaşça tüm vücudunu sarıyordu.Gücünü iliklerine kadar hissediyordu. O esnada vücüdundan yayılan yaşam enerjisi herkesin ağzını açık bırakmaya yetmişti
Yaşam enejisi siyah renkteydi ve diğerleri gibi saydam değil tamamen karanlıktı.Kalabalıktakiler bu bir patron sınıfı diye aralarında fısıldaşıyorlardı.
Onları duyan Karan ne olduğunu anlamamıştı.Yanında duran çucuğu dürtüp bunun ne olduğunu sordu.
çocuk sorulan soru karşısın da şaşırmıştı.Karana dönüp gerçekten sen sınıfları bilmiyormusun.Karan hayır bilmiyorum deyince gülmeye başladı.
seni cahil birde mülakata gelmişsin kendinden utanmıyormusun.avcılıkta 4 ayrı tür vardır bunalar fiziksel . katılaştırıcı . dönüştürücü ve
patron sınıfı adlarındab özelliklerini anlamışsındır zaten. Bunu unutma tamammı
O sırada Kayn vücudundan yükselen yaşam enejisini ve kendine meraklı gözlerle bakan kalabalığı farketti.
Görevli adam şaşkın bir ifadeyle giriş kapısı gösterdi.Oldukça şakındı. Patron sınıfı olan biri çok nadir görülen bir şeydi.
Kayn mutlu bir şekilde içeri girerken Karana son bir bakış attı.
Karşısındaki çocuğun laflarına sinirlenen Karan içinden ukala çocuk senin icabına sonra bakacağım diye düşündü.
O anda görevli 255 diye bağırınca Karan kalabalığı yarıp kapıya yöneldi. Oldukça heycanlıydı bu gün kurtuluş günüydü. Sonunda özgür olabilecekti.
Büyük maceralara atılmak için can atıryordu.Görevlinin yanına geldi orta yaşlarında kahverengi saçları hafif beyazlamış zayıf ve somurtgan yüzlü bir adamdı. Elindeki hapı karana uzattı
Karan ahpı adamıne elinden aldı yutmadan önce adama bakarak bu hap tam olarak ne oluyor söylermisniz acaba diye sordu.
Görevli sakin bir şekilde bu haplar sizin yaşam enejinizin dışarı çıkmasını sağlar.Bir nevi anahtar görevi görüyor.
Karan açıklamasından dolayı adama teşekkür ettikten sonran elindeki beyaz küçük hapı alıp yuttu.Heycanı ve korkusu yüzünden okunuyordu.
bekleyiş uzadıkça endişelenmeye başlayan Karanın aklında acaba benim gücüm yokmu gibi sorular geçmeye başlamıştı.
Sadece biraz güç ona yeterdi sadece biraz .
Gözlerini açtığında bedeninden yayılan bayaz yaşam enejisini görünce sevinçten havalara uçmak istiyordu etrafına baktığında sevinenin tek o
olduğunu farketti ve insanların yüzündeki aşşağılayıcı ifadeyi gördü. Kalabalıktan biri gülerek şuna bakın bir isimsiz birde tutmuş seviniyor.
Karan ne olduğunu anlayamamıştı gücü vardı ama insanlar ona gülüyordu.
Görevli çocuğun bu haline üzülmüştü kibar ve iyi birine benziyordu. Hayat birkez daha adletsizliğini göstermişti ona.
Karan yerin dibine girmek ortadan yok olmak istiyordu yüzlerce kişinin önünde küçük düşmüştü
Görevli adam baktı giriş kapısı yerine yandaki eski binayı gösterdi kazanmıştı ama kötü bir şekilde .
Karan eski binaya yöneli giderken arkasındaki kalabalıktakiler bağırarak evet ait olduğun yere git işe yaramazlar bölümüne .
Karan gitmeden arkasındaki kalabalığa baktı bu günü asla unutmayacak ve öcünü alıcaktı bu yüzden bu anı en iyi şekilde hatırlamak istiyordu
Sonra arkasını dönüp hızlı adımlarla eski binaya doğru yürümeye başladı.
Binanın önüne geldiğinde kırık tabelada yazan yazıya baktı İsimsizler Bölümü.
Eski kapıyı yavaşça açıp içeri girdiğinde uzunkaranlık bir koridor vardı içerise dışarısı kadar pisti. Yürümüye başladı.
Yolun sonuna geldiğinde büyük bir salonla karşılaştı şöminede bir ateş yakılmış öğrenciler başında şarkı söyleyip eğleniyorlardı Karan gibi sıradan çocuklardı ve hepsi onun yaşında görünüyordu.
En azından yabancılık çekmiyeceğim diye düşündü. Buranın sıcak bir ortamı vardı onu görenler hemen yanına gelmeye başladı ortamın ilgi odağı olmuştu.
Herkes sevecen bir şekilde yanına gelip onu selamlıyorlardı. Tavırları dışarıdaki züppeler gibi değil daha çok arkadaş canlısıydı.
Karanda iyi bir şekilde kendini tanıttı.Kalabalıktan uzun boylu kalıplı bir çocuk yanına gelerek elini sıktı.
Merhaba Karan ben Manas buranın yönetici öğrencisiyim ve burasıda isimsizler bölümü bende dahil burdaki herkes 1 ay önceki mülakatlardan
geldik şimdilik sadece yeni yılın başlamasını bekliyoruz haftaya pazartesiden itibaren eğitimler başlıyıcak.Umarım önümüzdeki 5 yılı iyi bir şekilde geçiririz.
Karan açıklama için Manas'a teşekkür etti.Manasda oturması için bir sandalye gösterdi oturduktan sonra eğlenceye kaldıkları yerden eğlenceye devam ettiler. Ortamın havası bir hanı andırıyordu ateşin başında oturanlar şakı söylüyor hikayelerden ve efsanelerden bahsediyorlardı.
Karan manasa dönüp her bölümün durumu böylemi diye sordu.
Manas şaşkın bir şekilde her bölüm diye birşey yok sadece isimsizler farklı binada tutulup eğitim görür. Dğer herkes aynı binada kalıp aynı şartlardan faydalanır orası buraya göre çok lükstür ama emin ol burdaki eğlenceyi başka yerde bulmazsın.Diğer bölümlerde disiplin ve
baskıcı eğitmenler var.
Karan Manasa bakıp peki burda nöbetçi eğitmen yokmu diye sordu
Manas gülerek tabikide yok eğitmenler buraya sadece ders vermek için gelir dediklerine göre bizim okumamız hataymış avcı olsak bile ön saflarda olduğumuzdan ölücekmişiz.
Karan şimdi isimsizlerin durumunu anlamıştı ön saflarda tehlikeye atılıp ölmekti görevleri genelde avlanan canavarı oyalamak ve yormak için kullanılıyorlardı.Karan durumunu anladığında kötü talihinin hala değişmediğini anlamıştı.
Akşama doğru Manas ayağa kalktı ve salondakilere dönerek yemek vakti geldi dıraya girip beni takip edin.Herkes tek sıra halinde manasın ardına dizilip kendi bölümlerinden çıkıp akademinin ortak yemekhanesine gittiler.
Yemekhane tek katlı oldukça geniş dikdörtgen şeklinde bir yerdi duvarları beyaz memerden yapılmıştı.
İçeri girdiklerin Karan gözlerine inanamadı metrelerce uzunlukta masalar ve üzerindeki çeşit çeşit yemekler görenleri büyülemeye yeticek güzellikteydi
Salonda oturan diğer öğrenciler isimsizlerin geldiğini görünce sesleri kesildi tüm grup en köşedeki masaya doğru gidip yerlerine oturdular.
Karan üzerlerindeki delici bakışları iliklerine kadar hissetmişti.
Karan karşısındaki Manasa karşık oturmak yasakmı diye sordu.Manas sence bizi aralarına almak isterlermi şunlara bir baksana diye cevap verdi.
Karan ona hak vermişti herkes tarafından dışlanılıyorlardı yemeği yedikten sonra herkes sıra oluşturup yemekhaneden çıkmaya başladı.
ismsizlerin umursamaz tavırları her zamanki gibi odak noktası olamlarını sağlıyordu.
O sırada Karanın gözleri ilgi odağı olan Kayn'a takıldı herkes onla konuşabilmek için yarışıyorlardı.Kayn'da halinden oldukça memmnun görünüyordu.
İsimsizlerin ve Kayn'nın olduğu sıra aynı anda yemekhaneden çıkmaya çalışınca kısa süreli arbededen dolara dengesini kaybeden Karan birine çarptığını hissetti arkasını döndüğünde çartığı kişini Kayn olduğunu farketti.Başka birine çarpmadığı için kendini şanslı hissediyordu.
Karan Kayn'a baktığında ifadesi karşısında şaşkına döndü yüzünde somurtma ve iğrenme görüyordu. Nasıl olduğunu sormak isterken yüzüne yediği yumrukla dengesi kaybedip yere düştü salonda ortam gerilmişti her an iki gurup arasında kavga çıkabilirdi.
Karan hala olanlara inanamıyordu bir insan bu kadar hızlı değişebilirmiydi belkide baştan beri böyleydi ve sadece zamanını bekliyordu.
Eğitmenlerden biri gelerek iki grubun arasına girdi isimsizlere dönerek sizi işe yaramazlar şimdide kavaga mı çıkarmaya çalışıyorsunun çabuk binanıza geri dönün gruptakiler bu taraflı hareketlere alışkın olduklarından bu sözleri umursamıyorlardı Karan hariç
birden gülmeye başladı demek burda işler böyle yürüyor.Doğrusu bunu sevdim demek savaş istiyoursunuz ama şunu bilinki düşman olarak yanlış kişiyi seçtiniz.
Tam o anda kafasına yediği tekmeyle tekrar yere yapıştı tekmeyi atan girişte gördüğü kızıl saçlı kızdı sen nasıl A sınıfını tehdit edersin kim olduğu sanıyorsu sesinden kızgın olduğu anlaşılıyordu. Ona yumruk atacakken Manas önünü kesti arkadaşımı rahat bırak diye bağırdı.Sesi tüm salonda yankılanmıştı Karan'ın koluna girip binalarına geri döndüler...
YORUMLARINIZI BEKLİYORUM............
