Cold FLOW

''Cadı Ve Buz.'' Bölüm:117

Beyaz dantelli elbise üzerime geçirilmiş bir vaziyette yürüyordum. Bacaklarım hareket ederken göğüs kafesim kırılacak şekilde havayı içine çekiyordu. Her adımım bir eziyete dönüşürken gözlerim köşede duran erkeğe takıldı. Elinde tuttuğu kan kırmızısı çiçeğin yaprakları tıpkı bir su damlasını andıracak şekilde yere süzülürken elini havaya kaldırarak bana uzattı. Ardında parlayan yeşil gözler bir anda siyaha dönüştü ve Harry uzayan dişlerini bana gülümseyerek gösterdi. Tıpkı köpeğin saldırma anını andıran bu kısımda bacaklarım yürümeyi bırakarak olduğu yerde kalıverdi. Harry bana doğru bir adım attı ve yer bir anda çöktü, bu şaşırtıcı çünkü çöktüğümüz yerde kıyafetlerim bambaşkaydı hatta kucağımda bir de bebek vardı. Tanrım, uzayan kordon bir anda kesilince delirmişler gibi bağırdım. Bebek kordonun kesilmesiyle daha çok ağlamaya başladı, karanlık gözlerime hücum ederken ise bebeği boşluğa bıraktım. 

''TANRIM!'' Uyandığım için Tanrıya şükrederken diğer yanımda bunu bana onun gösterdiğini hatırlatarak isyana teşvik ediyordu. 

''Onun kafanı kurcalamasına izin verme.'' Köşede oturan Juliana aniden ayağa kalkarak yanıma yaklaştı. Gün aydınlık ve dün geceden çok daha farklı bir ortamdaydım. David yerde yoktu, gitmişti. Harry ise... Bilemiyorum... 

''Siz kapı çalmadan girmeyi alışkanlık haline mi getirdiniz?'' Dedim, güldü. 

''Pekala, ailen ile fikirlerin neler?'' Bu kız benim söylediğim hiçbir şeyi umursamıyor muydu?

''Ailem değilde o adama ne diyeceğim hakkında bir fikrim yok.'' 

Juliana elini karnıma koydu. Karnım çok tuhaf görünüyordu düne göre daha şiş ve daha belirgin bir hali vardı. 

''Aman Tanrım, hızla kilo alıyorum!'' 

Panikle Juliana'ya çevirdiğim bakışlara karşılık olarak sadece minik bir kahkaha aldım. 

''Keşke bazı şeylerin kolay yolu olsaydı.'' Mırıldanırken karnımı okşadı. 

''Ne gibi?'' Merakıma yenik düştüğüm anlardan bir tane daha... 

''Her neyse, bir şeye ihtiyacın olursa aşağıda olacağız.'' 

Onu başımla onaylarken o çoktan odadan ayrılmıştı. 

GÜNÜMÜZ - CASSY

Karanlık sokakta gezerken birden önüme kedi çıktı. Kedi ile göz göze geldiğimiz o dakikalarda aslında yalnız olmadığımı ve izlendiğimi anladım. 

''İzleniyorsun,'' 

''Kim tarafından?'' 

''Bunu zaten biliyorsun!'' Kedi dişlerini gösterdikten sonra oradan ayrıldı. 

Pelerinime daha çok sokularak evimin yolunu tuttum. Başladığım yerdeydim artık, o soğuk kan dolu şişelerin üzerinde parmaklarımı gezdirirken derimin içine işlenişini hissettiğim yerdeydim. Tanrının beni bıraktığı ve almamaya yemin ettiği o lanet yerdeydim, yine. Sonra gözüm dışarıda beni gözetleyen birine takıldı, Harry. Onun olduğuna adım kadar emindim, belki adımın Cassandra olduğuna emin olmadığım kadar emindim. Yüzünün belirli kısımlarına vuran ışık keskin hatlarını belli ederken başını hafifçe kaldırdı. Artık tamamen emindim, o buradaydı. Benim yaşadığım yeri biliyordu ki bu zaten istediğim şeylerden biri sayılırdı. Elimde tuttuğum şişeyi indirdim, çenemin altında kuruyan kanı boşta kalan elimin tersiyle silmeye çalışırken Harry bıyık altı gülüşü yaparak arkasını döndü. Şu an beni öldürmek için harika bir zaman değil mi? Veya benim ona saldırmam için harika bir fırsat? Melekler tarafından kovuldum, kader için içtiğim yeminden vazgeçtim ve ailemin olmamı istediği kişi olmayı reddettim. Onun olmak tamamen hataydı, tamamen. Bir bebeğim oldu, hayır, iki. Gelişimleri hamilelik çağlarımda normal hamilelere göre daha hızlı olmuştu ki kızıma hamile kaldığımda normal bir hamilelik yaşadım denebilir. Onlar doğduklarında da çok hızlı büyümeye başlayınca cadılık ile birleşen annelik güdülerim sihirle bu duruma engel oldu. Oğlum bir süredir 16 yaşında kızım iste hala 5 yaşında. Uzun zamandır, üzgünüm, uzun bir asırdır onları tam görememiştim. Juliana ara sıra görmeme izin vermiş olsada Harry beni hep engellemişti. Hatta öyle ki onları son görmeye kalktığımda beni sürükleyerek dışarı atmıştı. Bana karşı nefret kusuyordu ama biliyordum o derinliklerde bir yerlerde benim için atan bir kalp hala vardı.