Cold FLOW

''Karanlıktaki Mum.'' Bölüm:8

 OKUDUĞUNUZ VE DESTEK OLDUĞUNUZ İÇİN HEPİNİZE TEKRAR TEŞEKKÜRLER! -Lilith

‘’Burada olmaman gerekiyor.’’ Dedim düz bir sesle

‘’Kalbin böyle söylemiyor sevgilim,’’ duraksadı, elleri artık omzumda değildi. Önüme geçtiğini hissediyordum derin bir nefes aldım ve yutkunup gözlerimi onu görmemek üzere sımsıkı yumdum. ‘’hadi ama o güzel gözlerini görmeme izin ver ‘saf’ aşkım.’’ Saf kelimesini vurgulamıştı.

‘’Git buradan sen David değilsin, onun bedenini kullanan şeytansın.’’ Deyince kahkaha attı.

‘’Gerçekten mi? Cassy, annen her zaman tehlikeli oğlan olduğum için seni benden uzak tutmak istemedi mi? Evimize ailen ile geldiğin de kahkahalarımın kulaklarında yankılanmasını duymadın mı? Ben doğuştan böyleydim sadece sen kendini o kadar kaptırmıştın ki bunu fark edemedin.’’

 

‘’Sen kasabada satılan bir altın bile etmeyen sütsüz keçilerden farksızsın.’’ Gözlerim hala kapalıydı, kollarımı göğsümün üzerinde birleştirip geriye gittim çünkü nefesini yüzümün üstünde hissediyordum.

‘’Sen de hala minik tavşanımsın. Bakire olmayan kadınlar kocalarını kandırmak için tavşankanını ilk evlendikleri gece çarşafa dökermiş. Tıpkı annenin yaptığı gibi.’’

 

Kendimi savunmak için tam bir şey söyleyecektim ki kapının açılışıyla ses yok olmuştu ve söyleyeceklerim daha söyleyemeden son bulmuştu.

‘’İyi misin?’’ Harry’i kapıda görünce bir hayli şaşırmıştım, kaşlarını kaldırmış bana bakıyordu. Başını aralıktan uzatmış odayı süzmeye devam ediyordu sanki uzun zamandır buraya uğramamış gibiydi.

‘’Evet.’’ Kısa ve açıklayıcı bir cevap vermiştim. Harry kapının kolunu bırakıp bedenini geri çekti. Onu ilk kez ciddiyetin dışında görmüştüm genel olarak düz bir ifade barındırıyordu. Bu sefer ki ifadesi sadece şaşkınlıktı, ilk kez benim iyi olduğumu sorması ise ayrı bir konuydu.

                               ***

Yemek boyunca kimse tek kelime etmemişti ben de odada yaşananları düşünüp kendime gerçek olmadığını söylüyordum. Yemeğimiz bittikten sonra lavaboya ilerlemek üzere masadan ayrıldım, kapıyı açarken bir kol beni durdurdu.

‘’Neler oluyor Lucy?’’ dedi Juliana önüme geçerek.

‘’Hiçbir şey. İzin verirsen tuvalet ihtiyacımı gidermeliyim.’’ Ona bakmamaya çalışıyordum.

‘’Aklında bir şeyler var ve bizden gizlediğin çok açık. Harry bile odana sırf merak ettiği için geldi, seni merak ediyoruz Cassy.’’ Gözlerimi Juliana’nın gözlerine diktim

‘’Pekâlâ, vampir ırkının da üstünde bir ırk olduğunuzu iddia ediyorsunuz ama her gün şu masada düzenli saatler de yemek yiyorsunuz. İnsanlar arasına çıkmadan tüm gününüzü bu evde geçiriyorsunuz ah üzgünüm Bay Valeries dışında… Yakın da bir savaş var, hazırlanmamız gerek Lucy! Şunu yapmalıyız bunu yapmalıyız hiçbir şeyi açıklayamıyorsunuz bi—‘’ Gereksiz ani tepkimin üzerine olduğum yerde dururken dengemi kaybettim, başım dönüyordu.