Cold FLOW

''Canavarlar Kafamızın İçinde.'' Bölüm:70

İYİ OKUMALAR, BEĞENMEYİ YORUM YAPMAYI VE ARKADAŞLARINIZLA PAYLAŞMAYI UNUTMAYIIIIN :))X -L

Sevdiğiniz birini bu şekilde görmek elbette ki canınızı yakardı. Cassy, ona her türlü işkenceyi yaşattıktan sonra şimdi de onun için kurtuluş yolu olmayı deniyordum ama melekler beni bu şekilde cezalandırmışlardı.

Günler geçiyor, Cassy'nin göbeği her geçen gün daha da belirginleşiyordu.

Evdeki kadınlar onu yıkama ve giydirme görevini üstlenmişlerdi. Ben ise mümkün olduğunca kaçmayı tercih ediyordum. Yemek işini ise Kanadadan gelen Eric teyze halletmişti. Onun çöken yüzünü, acı çeken ruhunu görmeyi ve hissetmeyi istemiyordum.

''Kızımı bu şekilde bırakamazsın, ondan kaçamazsın!'' Su da beliren figür aniden kabardı, insan boyutuna büründü.

Elimdeki taşı avuçlarımın arasında sıkıştırıp figüre doğru keskin bakış fırlattım.

''Ne yapmamı bekliyorsun? Her şey geçecek Cassy, seni yatakta becerdiğim ve benim yüzümden cezalandırıldığın için oldukça mutluyum! Senin kızın ise benim de aşkım, kendi açından düşünmek yeri-'' Karşımda ki sudan kadın aniden esip gürledi. Burun burunaydık, her ne kadar sudan da olsa gözlerinde beliren alev yakıcı orandaydı.

''Yüzleşemeyecek kadar korkaksın değil mi Styles?'' Cümleyi kulağıma fısıldarken ses tonundaki tehlike bedenimin ürpermesine sebep olmuştu.

''Babana çok benzediğini... Bana unutturmuyorsun.'' Geriye çekilirken elimdeki taşı sertçe çalılara doğru fırlattım.

Karşımda beliren kadın elimdeki taşın fırlamasıyla beraber yok olmuştu. Göle son kez baktım ve eve doğru dönüş yoluna girdim.

***

Julia elleriyle başını sıkıştırmış bir sağa bir de sola sallayıp duruyordu. Kapıyı ardımdan yavaşça kapatıp salona doğru ilerledim. Karşımda beliren Christian'a bakıp kaşlarımı çattım.

''Neler oluyor?'' diye sorduğumda odada bulunan herkes sanki aklını kaçırmış etrafa saldıran domuz muşum gibi baktılar.

''S-sen dışarıdayken b-bir şey oldu.'' Julia kekeleyerek konuştuğunda artık gözler benim üzerimde değildi. Yutkundum, ona doğru ilerlerken Eric teyze kollarımı kavrayıp beni tuttu.

''Cassandraya bir şey mi oldu?'' Endişeli tavırlarımla her an etrafa saldıracak gibi hareket ediyordum.

''Evlat, dinle beni. Ağzından ve burnundan küçük kan geldi. Yemek yedirmek için odasına gitmiştim ve dudağının kenarından kan geldiğini gördüm hemen peşine burnu kanamaya başladı.'' Eric teyze o kadar sakindi ki beynim buna anlam veremiyordu.

Kollarından kurtulmaya çalışırken tırnaklarını hafifçe çıkartıp tenime sertçe bastırdı.

''Şuan uyuyor Harold, onu rahatsız edemezsin. İnan bana senden daha çok korkuyor ama kendi için değil.'' Julia'ya baktığımda ağlıyordu onun içinde bu şeyler fazlaydı ve Rose o da şaşkınlığını gizleyemeyecek derecede kötü görünüyordu.

''İyi olduğunu bilmeye ihtiyacım var,'' bulanıklaşan gözlerimden akan gözyaşlarımı beyaz parmaklar silmeye yardımcı oldu. ''lütfen Eric teyze...'' Çaresizlik içinde fısıldarken başıyla onaylayıp beni yavaşça kendine doğru çekiştirdi.

Ufak sarılma merasiminden sonra kolumdan tutup odasına doğru götürdü.

İyi olduğuma emin olmak için başını belli belirsizce salladı ve soru sorarcasına bana baktı. Onu onaylayıp derin bir nefes aldım ve odaya girdim.

Karanlık odanın içinde yatan beden nasıl olurdu da bu kadar parlak olabilirdi? Nasıl bir kadın yeniden benim hayatım haline gelebilirdi? Ona kısa zamanda uzunca bakıp yavaş adımlarla yanına doğru ilerledim.

Kapalı gözlerinin açık olduğunu ve dudaklarının kurumayıp çatlamayan aksine gülümseyerek bana baktığını hayal ederek yanına oturdum. Çarşafın altında büyüyen karnına hafifçe parmaklarımı değdirip bakışlarımı yeniden ona çevirdim.

Gerçekten şu ölü gibi yatan ama bir o kadar da ışık saçan bedeninin bana çektirdiği acıyı kaldırabilecek güçte değildim.

''Ca-cassy?'' Belki uyanıktır diye fısıldadım ama göz kapakları ufacıkta olsa oynamamıştı. Nefes alışları o kadar yavaştı ki tedirgindim... İncinmesinden korkuyordum, acı çekiyor mudur? Diye düşünmekten kendimi yiyordum.

''Özür dilerim başımın belası... Canının yanmasına sebep olduğum ve senin hep üzülmene sebep olduğum için özür dilerim. Bana her baktığında buzlarımın erimesine sebep olduğun için senden ilk başta nefret etmiştim, gördün mü bak ne kadar da haklıymışım. Beni değiştirdin Cassy,'' başımı sallayıp yüzümü göğsüne gömdüm. Uykusu ağır ya da hafifti şuan onun saçımda gezinen ellerine ihtiyacım vardı. ''beni her gün daha duygusal biri yaptın. Meleklere kafa tutman gerekmiyordu Cassy! Onların canını yakmasına izin verdin, ama ben izin vermeyeceğim. Gözlerinin yeniden canlı baktığını ve adımı kahkaha atarken söylediğini duyacağım.'' Gözyaşlarım üzerindeki geceliğini ıslatmıştı, başımı göğsünün üstünden çekip gözlerimi sildim.

Burnumu çekerken ayağa kalkıp üzerimi düzelttim. Alnına eğilip hafifçe bıraktığım öpücükten sonra son kez bakmak için doğruldum. Göz altları ve yüzü tamamiyle çökmüştü, o artık neredeyse kaybolmuştu ama inanıyordum. Ben onu geri getirecektim.

Kapıya ulaştığımda arkamı dönmeden aydınlıkta bulunan karanlık boşluğa fısıldadım.

''Seni seviyorum Cassy,'' yutkundum. ''herkesten ve her şeyden çok.''

Salona girdiğimde herkes telaşlı bir şekilde tartışıyordu.

''Doğum günü geldiğinde bağıramayacak, hiçbir şeyi sıkamayacak ve çektiği acıyı... Tanrım bu korkunç bir şey!'' Dedi Julia.

''Bir yolunu bulmalıyız.'' Diyerek konuşmaya ortak oldum.

''Ne yapacağımızı bilmiyorum, gerçekten.'' Eric teyze bile çaresiz görünüyordu.

''Belki David biliyordur?'' Christian yeni gündemiyle ve yeni fikriyle hepimizi aydınlatmış, beni de sinirden çıldırtmıştı.

''Ah, hadi ama!'' Kollarımı iki yana açtığımda ev halkı aralarında bakışıp başlarını sallıyorlardı.

VAY CANINA 70. BÖLÜME GELMEK GURUR VERİCİ BİR DURUM :D EVET GENÇLER İLK KİTABIN SEZON FİNALİNE YAKLAŞIYORUZ, SEZON FİNALİ DEYİNCE HEMEN KORKMAYIN YA KISA SÜRELİ OLACAK :D KİTABIMI BÜYÜTEN, OKUYAN VE BAŞINDAN BERİ YANIMDA OLAN HERKESE SONSUZ TEŞEKKÜRLER! BEĞENMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN :)))X -L