Cold FLOW

''İhanet.''

DESTEKLERİNİZ İÇİN SONSUZ TEŞEKKÜRLER  -Lilith 

Günümüz

Yeni bir gün daha? Hayır, camdaki alev topunu gördüm ve oradan uzaklaştım. Bana hatırlamamam gereken anıları hatırlatıyordu. 

Renkli toplar yüzünden Araf'ta kalmam? Tam bir facia. Harry hayatımı mahvetmişti, yeniden soğuk kan dolu şişelerin üzerinde parmaklarımı gezdirip derimin altına işlenişini hissettim. Cam şişeyi kaldırıp tıpasını açtıktan sonra dikledim. Alevler gözümün önünde yeniden büyürken Cody ve Jasmine'i düşündüm, Harry nefretimi her dakika daha da büyütüyordu. 

''Rosalinda!'' kız yanımda belirdi ve altın sarısı saçlarını gözlerinden çekti birkaç kez gözlerini kırpıştırıp bana baktı. ''N-ne oldu?'' diye sessizce sordu.

 ''Hiç acı çektin mi Rose?'' anlamadım dercesine yüzüme baktı ve hayır anlamında başını salladı ''Bizler acı çekmeyiz abla.'' Ona tekrar dönüp kıkırdadım, deli olduğumu düşündüğünü biliyordum. 

Yanan şömineye eğilip içindeki aleve elimi uzatıp saniyesinde geri çektim ''Bizler acı çekeriz Rose, sadece nasıl hissettiğimiz önemli.'' Rose beni anlamıyordu fakat anlayacaktı. Neredeyse asırlardır yaşıyordum ve verdiğim kayıpların hesabını ödetmek için buradaydım, başladığım yerde.

1810 – Kaçış

Tam bir faciaydı, bu orman da çıkan herhangi bir yangın değildi. İnsanlar ölüyordu ve biliyordum ki kasabadan sonra sıra şehirdeki soylulara gelecekti, onları uyarmalıydım. 

Atı şehre doğru yönelttim ve olabildiğince hızlı bir şekilde ilerlemeye devam ettim. Ormanın derinliklerinde kaybolduğumu hissettiğim zaman çok geç olduğunu da fark etmiştim. Hançerimi cebimden çıkartıp attan aşağı indim, birkaç erkeğin gülüşme sesleri duyuluyordu. Ateşe benzer bir şey gördüm biraz daha yaklaşıp ateşin etrafında gülüşen adamları inceledim. 

Gözlerim bir yabancıyı tanıdığının alarmını vermeye başlamıştı daha da çok yaklaştım ve dehşete düştüm. David kanlı dudaklarının arasından iğrenç sesler çıkartarak gülüyordu, karşısında tuttukları adama anlam veremediğim şeyler yapıyor ve bundan zevk alıyordu. Yeniden elimle ağzımı örtüp geriye doğru çekildim. Tam bu esnada adamın başını gövdesinden ayırdılar ve David daha da çok güldü. 

Hançerimin metal kısmı ateşten gelen ışığı kesti ve ilginç bir ses çıktı, eğildikleri yerden doğrulup havayı koklayarak karanlığa doğru baktılar. Çığlık atmama ramak kala bir el dudaklarımın üstünü örttü, omuzlarımdan tutulup geri çekilmiştim. Ayaklarım yerden kesildi ve derin çığlıklar atarken oradan uzaklaştırıldım. Tam bu esnada da David'in cebinden bir kâğıt çıkardığını ve avucunda buruşturup kokladığını fark etmiştim, gözleri kan kırmızısıydı ve yüzü yara doluydu. Bizim olduğumuz tarafa bakıp kahkaha attı ve çevresindeki adamlara durmalarını işaret eden komut verdi. Benim burada olduğumu biliyordu, oradan tamamen uzaklaştığımız zaman sonunda yere indirilmiştim ve evet yol boyunca kim olduğuna bakmadan ormanın derinliklerinde bu şekilde ilerlemiştik. Neyse ki Bayan Glarie de bizimle gelmişti.

''Bu da ne!'' diye bağırdım ve ona döndüm, afallaşmıştım Harry'i burada beklemiyordum üstelik gecenin bir yarısında. 

''Kapat çeneni!'' sert bir karşılık olmuştu.

''Juliana senin için endişelendi, Tanrım alt tarafı birkaç parça eşyama dokunmayıp odamdan uzak duracaktın. Güzel! Kendini yem yapmaya meraklı bir kadın daha!'' Bir kadın daha? Yem olmak? Aklımdan sorular hızlıca geçerken Harry'e bakmaya devam ettim. İç çekip yürümeye devam etti ben de Bayan Glarie ile beraber başımı öne eğerek onunla beraber yürümeye devam ettim.