Cold FLOW

''Hazır mısın?'' Bölüm:38

COLD FLOW SEVERLER DÜN YENİ BÖLÜM PAYLAŞAMADIM ÇÜNKÜ BABAM İNTERNETİ KAPATTI VE ORTADA KALDIM ÜZGÜNÜM İYİ OKUMALAR! SİZİ SEVİYORUM :))X BEĞENMEYİ VE YORUM YAPMAYI ARKADAŞLARINIZLA HİKAYEMİ PAYLAŞMAYI UNUTMAYIIIN :))X -L

Geçirdiğim küçük çaplı krizin ardından odaya fırlayıp eşyaları dağıttım, kimsenin için girmemesi için(!) koltuğu kapıya çektim. Sinir beni etkisiz kılıyordu, düşünemiyordum.

‘’Ven-Cassy! Kapıyı aç.’’ Kapıya dönerek iki elimi açtım her ne kadar bana anlam veremediğim bir şeyi söyleyeceğini anlasam da bunun aksini yaparak odaya ilk girdiğim de attığım çığlığı cümlelerim arasında tekrarladım, bağırdım. ‘’Hah! Zaten bu kapıyı kırabileceğini biliyoruz neden uğraşıyorsun ki?’’ söylediklerimi düşünmeliydim çünkü bu oda büyülüydü ve bir insan olmadan birinin girmesi yasaktı.

‘’Lütfen, kapıyı aç.’’ Artık emir vermekten çok yalvarıyordu, bir kez daha bağırıp elime geçen sert cismi aynaya doğru fırlattım. Aptal olmadığımı söylemiyorum aksine orijinal aptalım.

Aynanın içinden çıkan ışık odanın içinde genişlerken yere düştüm ve yüzüme esen cam parçacıklarını durdurmak istercesine savurdum. Yere düştüğüm için lanet savurmaya devam ederken kapının açıldığını fark ettim, Harry buraya nasıl girebilirdi ki?

‘’Sen izin ver ya da verme artık bu odaya girebilirim çünkü az önce lanet olası aynayı parçaladın.’’ Düz bir ses tonuyla açıkladı, yere çömeldi ve ona yumruk atmaya çalışan kollarımı havada asılı şekilde bıraktı. ‘’Cehenneme git Harry!’’ diye tısladım, nefretle bakan gözlerim aslında acıyan ve kırılan kalbimin yansımasıydı. ‘’Bir şeyi unutuyorsun Venüs, ben zaten cehennemden geliyorum.’’ Kaşlarımı çatarak ona baktım, Venüs mü?

‘’Senden iğ-‘’ cümlemi tamamlamama izin vermeden dudaklarını dudaklarıma bastırdı ve sertçe öptü. Diliyle dilimi zorladığında dilini ısırdım, acı hissetmesi avantajdı. Geri çekildiğin de öfkeli bakışlarını bana çevirmişti.

‘’Bunu yapma!’’ diyerek beni uyarmaya çalıştı, göz bebeklerinin genişlediğini fark ettiğim de geri çekildim. Beynim içeriden uyuşuyordu ve sanki ona itaat etmem gerektiğini hissediyordum. Şeytanca gülümsediğin de dudaklarımı araladım, ‘’Beni aldattın.’’ Başıyla onaylarken dişlerini göstererek gülümsemeye devam ediyordu. ‘’Şimdide unutturuyorum.’’ Dedi ve bana daha çok yaklaşarak siyah gözlerini gözlerime dikti.

                              ***

Başımda oluşan sancı ile kalkmaya çalıştım kaç saattir uyuduğumu bilmiyordum. Harry’nin odasında uyandığımı fark ettiğim de hızlıca doğruldum, burada ne işim vardı?

‘’Uyanmışsın.’’ Koltukta oturan yakışıklıyı başımı çevirdim, onda kötü şeyler hissediyordum. Sanki sebepsiz yere kırgındım ve içim adeta hüzün ile kaplıydı.

‘’Neden buradayım?’’ onunla istemsizce soğuk konuşmamı Harry de garip karşılamış olacak ki başını eğip kaşlarını çattı. ‘’Çünkü odaya giren bir kuş aynanı parçaladı ve odayı ters düz etti ben de uyumadığım için odam da kalabileceğini düşündüm.’’ Elimi kaldırıp durmasını işaret ettiğimde dudaklarını tahrik edici bir şekilde yaladı. ‘’Nasıl yani o kuş odama nasıl girebilir ki? Ah, o aynayı seviyordum.’’ Kaşlarımı kaldırıp Harry’ye bakmayı sürdürdüm, gözlerini benden kaçırarak ayağa kalktı.