Highest Rank Achieved - #1 in Teen Fiction
Slow, Funny and Annoying... iyan ang tatlong pinakaangat sa katangian ng 16 years old na si Check.
She has a sunny face and a flashy smile.
She has a strong personality na hindi mo aakalain.
What if one day...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"EXCUSEme, that's my seat."
Itinigil ni Yohan ang pagbabasa nito, iniangat nito ang paningin sa babaeng nakatayo sa kanyang harapan. Malamig na tingin ang ibinigay nito sa masungit naman na tingin nung babae na walang iba kundi si Jane.
Si Yohan ang unang estudyanteng pumasok sa kanilang classroom. Madalas na maagap talaga ito dahil nakahiligan na nitong manghiram ng libro sa library at saka nito dinadala sa mas tahimik na lugar para basahin.
"Sorry, but this isn't yours now," sagot ni Yohan sabay tungo ulit para ipagpatuloy ang pagbabasa.
"Yeah right, life isn't fair." Namaywang si Jane.
"What?" muling iniangat ni Yohan ang ulo nito.
"Hindi porke isa ka sa PRIME, eh papayag na lang ako na basta ibigay sa'yo ang upuan ko," mataray na sabi ni Jane. "That chair is mine!"
"Oh? Is that so? Well, sorry to say... this chair is mine now," malumanay na sabi ni Yohan.
"You're not funny. Will you just stand now and leave my f*cking chair!" Bumugso na ang inis ni Jane.
Hindi na nag-isip pa si Jane kung may makakakita sa kanila. Wala itong pakialam kahit pa masigawan nito ang alam nitong isa sa mga myembro ng PRIME. Sila pa lang dalawa ni Yohan ang tao doon sa classroom dahil isang oras pa naman bago ang kanilang klase.
Napataas ang isang kilay ni Yohan dahil sa katarayan ni Jane. "Miss, can't you see? There's a lot of chair in this room."
"Ayoko ng ibang upuan!" matigas na sambit ni Jane.
"But this chair belongs to me now," malumanay pa rin na tugon ni Yohan.
"Oh, really? Eh akin 'yan, eh. Bakit hindi ka na lang bumalik sa pwesto mo?" Itinuro ni Jane ang katabi nung upuan na inuupuan talaga noon ni Yohan.
Halos lutuin ni Jane sa masamang tingin si Yohan. Hindi ako natatakot sa isang 'to kahit PRIME pa siya. Sabi nila hindi naman siya gaya ng kapatid niyang si Bright na mainitin talaga ang ulo. Hindi naman siguro ako mapagti-tripan ng PRIME ng dahil lang sa bwiset na mang-aagaw na 'to!
Isinara ni Yohan ang libro na binabasa nito. Dume-kwatro ito at saka humalukipkip. Nakipagtitigan ito kay Jane na lalong nakapagpa-inis dito.
"What's with that look?!" Pinandilatan ni Jane si Yohan.
Iniurong ni Yohan ang libro nitong nakalapag sa arm chair na inuupuan nito. Tumambad sa itaas noon ang may isang pulgadang lettering ng pangalan nito. Malinaw nitong isinulat doon ang pangalan nitong "Yohan".
Nanlaki ang butas ng ilong ni Jane dahil sa nakita nito. Parang gusto nitong burahin sa titig ang isinulat na pangalan doon ni Yohan. Inangat nito ang tingin nito at tinignan ng masama ang lalaking umagaw ng upuan nito.
