Faked

Chapter 88

"Bakit hindi ka pa rin nagfa-file ng divorce?" tanong ni Leni nang magpunta siya sa hotel na tinutuluyan ko. I can't believe she put a tail on me, ngayon alam na niya kung saan ako pupuntahan.

"I told you, pagka-graduate pa ni Sara ako mag-file ng divorce. We didn't marry because we want to, we were a victim of arranged marriage. We need to convince our parents first." Bumuntong hininga ako habang nakatingin sa night view.

"Leave already, kailangan kong umuwi. Kukuha ako ng gamit." Sabi ko bago kuhain ang susi ko at hilahin siya na hanggang ngayon ay komportableng nakahiga sa kama.

"Are you sure that's the reason?" tanong ni Leni nang makalabas kami ng kwarto.

"Wala akong pakialam kung anong gusto mong isipin, sinabi ko na sa 'yong makikipag-divorce na ako. We're not in good terms already, kaya nga rito ako nag-i-stay sa hotel. Ano pa bang gusto mo?" inis kong sambit at natawa Naaman siya.

"Chill, I'm just asking." aniya at napailing na lamang ako. If only can kill a person.

Pagkauwi ko sa bahay ay naabutan kong mahimbing na natutulog si Sara, ngumiti ako nang tipid at saka hinawakan ang buhok nito at tumungo sa cabinet.

"B-bong, you're home. A-Are you going to stay?"

"Kukuha lang ako ng damit." Malamig kong sabi nang magising siya.

"T-Tomorrow's my birthday, pwede bang mag-stay ka rito kahit bukas lang?" Hindi ko siya sinagot at nabigla nang maramdamang hahawakan niya ako kaya natabig ko siya.

"S-Sorry." Paghingi pa niya ng tawad.

"After all this time, umaasa ka pa rin na matutupad lahat ng plano natin para sa birthday mo?" tanong ko nang magkalakas na ako ng loob na harapin siya. Ayokong makita niya kung gaano ako kapagod dahil sigurado akong mahahalata niya na hindi ako nakakatulog nang maayos dahil sa itsura ko.

"Can't you celebrate with me at least? Kahit hindi na matupad lahat ng plano natin, just go home tomorrow, please?" Hinawakan niya ang dalawa kong kamay and this time ay hindi ko iyon tinabig, tinitigan ko lang siya. I missed her, I missed her touch, I missed everything about her.

"Aren't you tired of begging? When will you have self-respect, Sara? When will you learn how to give up?" tanong ko.

"I know you find me annoying but you promised me that you wouldn't hurt me again, so why? Why are you doing this? What's your real reason?" aniya at napabuntong hininga naman ako dahil nakita ko siyang umiyak. I don't want to see her crying anymore.

"Fine, I'll go home tomorrow." That's what I said.

***

"I'm going with you." aniya.

"What? Are you insane?"

"Bakit? May problema ka?" tanong niya, "O baka naman may tinatago ka? You really think I'm going to let you celebrate her birthday?"

Napabuntong hininga ako at umiling, she keeps pestering me these past few days. Sinabi ko na sa kanya na siya ang pinili ko, na makikipag-divorce ako kay Sara pero pilit pa rin siyang nakikisawsaw sa mga plano ko. Minamadali niya ako masyado kahit sinabi ko nang hindi gano'n kadali ang gusto niyang mangyari.

Pagkauwi naming ay agad akong nag-iwas ng tingin matapos makita ang reaksyon ni Sara, she's so excited to see me but got disappointed when she saw Leni casually standing by my side.